Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Joanna Runge- Lissowska Sędzia del. WSA Iwona Kosińska Protokolant starszy sekretarz sądowy Magdalena Błaszczyk po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2017r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wójta Gminy I. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 11 kwietnia 2017 r. sygn. akt III SA/Kr 33/17 w sprawie ze skargi Wójta Gminy I. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody M. z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności zarządzenia nr [...] Wójta Gminy I. z dnia [...] września 2016 r. w sprawie odwołania z funkcji dyrektora oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 11 kwietnia 2017 r., III SA/Kr 33/17, oddalił skargę Wójta Gminy I. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody M. z [...] listopada 2016 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności zarządzenia nr [...] Wójta Gminy I. z [...] września 2016 r. w sprawie odwołania z funkcji dyrektora. W uzasadnieniu Sąd I instancji podniósł, że argumentacja przedstawiona w uzasadnieniu zarządzenia Wójta Gminy I. nr [...] nie daje podstaw do przyjęcia, że w sprawie zaistniał "przypadek szczególnie uzasadniony", o którym mowa w art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r., poz. 1943 ze zm., dalej jako: "u.s.o."). Nie jest trafne powołanie się w zarządzeniu na argumenty wskazywane przez organ jako przesłanki uzasadniające odwołanie dyrektora, tj. zaniedbania dotyczące gospodarki finansowej szkoły oraz konflikt z organem prowadzącym, gdyż takie sytuacje, nie mieszczą się w zakresie "przypadków szczególnie uzasadnionych". Zgodnie z przesłanką "przypadków szczególnie uzasadnionych" zaniedbania dotyczące gospodarki finansowej szkoły czy też jej organizacji nie mogą uzasadniać odwołania dyrektora szkoły w trakcie roku szkolnego. Podobnie jak całkowita utrata zaufania organu prowadzącego do osoby pełniącej funkcję dyrektora. Skoro zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa przez A. S. zostało skierowane do prokuratury dopiero 2 listopada 2016 r., a zatem po wydaniu zarządzenia nr [...], to nie może zatem być to rozważane z punktu widzenia spełnienia przesłanki z art. 38 ust. 1 pkt 2 u.s.o. Należy przy tym podkreślić, że nie ma znaczenia, czy stawiane A. S. zarzuty są uzasadnione. Okoliczności, które skarżąca podniosła nie mogą stanowić wypełnienia przesłanki "przypadków szczególnie uzasadnionych", na gruncie art. 38 ust. 1 pkt 2 u.s.o.
Chybione są zarzuty skargi odnoszące się do naruszeń art. 7 i art. 77 § k.p.a. z związku z art. 107 § 3 k.p.a. Z akt administracyjnych wynika, że 28 października 2016 r. Wójtowi Gminy I. zostało doręczone postanowienie o wszczęciu postępowania nadzorczego w sprawie kontroli legalności zarządzenia nr [...], z którego skarżąca uzyskała informację o fakcie, że organ nadzoru powziął wątpliwości co do zgodności z prawem odwołania A. S. w trybie art. 38 ust. 1 pkt 2 u.s.o. Zatem, została poinformowana o podjęciu czynności nadzorczych, przekazała organowi nadzoru wszystkie dokumenty, zaś organ nadzoru wydał rozstrzygnięcie na podstawie całości zgromadzonego materiału dowodowego. Rozstrzygnięcie nadzorcze zostało należycie uzasadnione. Zgodnie z art. 88 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 446; dalej jako: "u.s.g.") organy nadzoru mają prawo żądania informacji i danych, dotyczących organizacji i funkcjonowania gminy, niezbędnych do wykonywania przysługujących im uprawnień nadzorczych, a więc to skarżąca nie wykonała obowiązku przedstawienia żądanego dokumentu na wezwanie organu nadzoru. Uczyniła to dopiero po dwukrotnych ponagleniach. Zarządzenie Wójta Gminy I. nr [...] zostało przedłożone organowi nadzoru 28 października 2016 r., a zatem w dacie postanowienia o wszczęciu postępowania nadzorczego. Skarżąca nie zarzuca, aby kopia zarządzenia, którą wcześniej dysponował organ nadzoru, różniła się od oryginału. W tej sytuacji nie sposób uznać, by organ nadzoru dopuścił się uchybień wszczynając postępowanie. W chwili jego wydania organ nadzoru dysponował już oryginałem zarządzenia nr [...].