Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maciej Dybowski Sędziowie Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk Sędzia del. WSA Mariusz Kotulski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M.D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 23 listopada 2017 r. sygn. akt IV SA/Gl 245/17 w sprawie ze skargi M.D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie zmiany wysokości zasiłku stałego oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 23 listopada 2017 r. sygn. akt IV SA/Gl 245/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę M.D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie zmiany wysokości zasiłku stałego.
U podstaw rozstrzygnięcia Sądu I instancji legły następujące ustalenia faktyczne oraz ocena prawna.
Decyzją z dnia [...] grudnia 2016 r. Prezydent Miasta [...] umorzył postępowanie w sprawie zasiłku stałego przyznanego M.D. Rozstrzygnięcie to oparto na ustaleniu, że dochód strony w listopadzie 2016 r. wyniósł 261,46 zł i w stosunku do dochodu będącego podstawą ustalenia wysokości świadczenia zmalał o 22,35 zł. Tymczasem zgodnie z art. 106 ust. 3a ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2016 r. poz. 930 ze zm.), dalej jako "u.p.s.", zmiana dochodu osoby samotnie gospodarującej w okresie pobierania świadczenia pieniężnego nie wpływa na wysokość świadczenia pieniężnego, jeżeli kwota zmiany nie przekroczyła 10% kryterium dochodowego tej osoby tj. 63,40 zł.
Zainteresowany wniósł odwołanie od powyższej decyzji.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...], dalej jako "SKO" lub "Kolegium", utrzymało w mocy decyzję I organu instancji, podzielając jej ustalenia i wnioski. Kolegium wskazało w szczególności, że prawo do zasiłku stałego zostało skarżącemu przyznane decyzją z dnia [...] czerwca 2016 r. - w kwocie 325,42 zł za maj 2016 r. i w kwocie 350,19 zł za okres od 1 czerwca 2016 r. do 28 lutego 2017 r. Wówczas jego dochód kształtował się odpowiednio w wysokości: 308,58 i 283,81 zł. Od listopada 2016 r. dochód ten obniżył się do 261,46 zł w związku ze zmniejszeniem się dodatku mieszkaniowego. Podzielając stanowisko I instancji co do zastosowania art. 106 ust. 3a u.p.s. SKO podkreśliło, że przepis ten dotyczy także przypadków, gdy następuje spadek dochodu. Jest to przy tym przepis autonomiczny w stosunku do art. 106 ust. 5 cyt. ustawy. Zdaniem Kolegium zmiana sytuacji dochodowej skarżącego mogła mieć wpływ na zmianę wysokości zasiłku stałego, w związku z czym organ był uprawniony do prowadzenia postępowania, a ponieważ ustalono, iż nie występuje podstawa do zmiany wysokości świadczenia, to należało to postępowanie umorzyć.
W skardze do WSA w Gliwicach, M.D. zarzucił zaskarżonej decyzji nieważność z powodu podania w niej błędnego numeru decyzji I instancji, co nie może być potraktowane jako błąd pisarski nadający się do sprostowania. Podniósł przy tym, że wbrew ustaleniom Kolegium nigdy nie składał wniosku o zmianę wysokości zasiłku stałego. Był jedynie zmuszony do udziału w wywiadzie środowiskowym, gdyż w razie braku zgody na tą czynność pozbawiono by go zasiłku.
Rozpoznając powyższą skargę, WSA wskazanym na wstępie wyrokiem uznał, że nie zasługuje ona na uwzględnienie.
W ocenie Sądu I instancji pominięcie jednej cyfry w orzeczeniu numeru decyzji I instancji słusznie zostało przez SKO potraktowane jako oczywista omyłka w rozumieniu art. 113 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. 2016 poz. 23 ze zm., dalej jako "k.p.a."), która została sprostowana postanowieniem z [...] marca 2017 r. Z uzasadnienia decyzji nie wynikają żadne wątpliwości co do tego, jaka decyzja pierwszoinstancyjna była kontrolowana w przedmiotowym postępowaniu odwoławczym.