Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Leszek Kiermaszek Sędziowie: Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska Sędzia del. WSA Krzysztof Dziedzic (spr.) po rozpoznaniu w dniu 14 grudnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 27 lutego 2018 r. sygn. akt IV SA/Wr 6/18 w sprawie ze skargi D.R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] sierpnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego 1. oddala skargę kasacyjną. 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz D.R. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 27 lutego 2018 r., sygn. akt IV SA/Wr 6/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, uwzględniając skargę D. R., uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] sierpnia 2017 r., nr SKO [...] oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Burmistrza Miasta i Gminy [...] z dnia [...] lipca 2017 r., nr [...] odmawiającą przyznania skarżącej świadczenia pielęgnacyjnego w związku ze sprawowaniem opieki nad bratem - R. R.
Wyrok ten zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Wnioskiem z dnia [...] czerwca 2017 r. D. R. wystąpiła o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku ze sprawowaniem opieki nad bratem.
Decyzją z dnia 19 lipca 2017 r. Burmistrz Miasta i Gminy [...] odmówił przyznania świadczenia wskazując, że wnioskodawczyni opiekuje się bratem posiadającym orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności, która powstała w 34 roku życia. D. R. pobiera zasiłek dla opiekuna od sierpnia 2014 r. z tytułu opieki nad bratem. Powołując się na art. 17 ust. 1 i ust. 1a ustawy o świadczeniach rodzinnych organ stwierdził, że osobą uprawnioną w pierwszej kolejności do ubiegania się o świadczenie pielęgnacyjne jest matka D. R. i R. R. - C. R., która legitymuje się orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności. Następnie wskazał, że na podstawie art. 17 ust. 5 ustawy o świadczeniach rodzinnych, świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, jeżeli osoba sprawująca opiekę ma ustalone prawo do zasiłku dla opiekuna.
D.R. odwołała się od powyższej decyzji, zarzucając naruszenie: art. 17 ust. 1, ust. 1a, ust. 1b i ust. 5 ustawy o świadczeniach rodzinnych, art. 6, art. 7, art. 8 oraz art. 77 § 1 i art. 80 k.p.a., a nadto art. 7 i art. 190 Konstytucji RP.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W. utrzymując w mocy decyzję organu I instancji wskazało, że D.R.od 2011 r. nie pracuje. Na mocy decyzji z dnia 7 kwietnia 2016 r., nr [...], od marca 2016 roku pobiera zasiłek dla opiekuna z tytułu opieki nad bratem. W oświadczeniu z dnia [...] czerwca 2017 r. wniosła, aby do czasu rozpatrzenia wniosku o przedmiotowe świadczenie nie pozbawiać jej zasiłku dla opiekuna. W tym samym domu, w którym zamieszkuje strona i jej brat, mieszka ich matka C.R., która legitymuje się orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności.
Przywołując przepis art. 17 ust. 11 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 1518 ze zm.; dalej jako u.ś.r.), Kolegium stwierdziło, że D.R. należy do kręgu osób, o jakich mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, ponieważ ciąży na niej wobec brata obowiązek alimentacyjny i nie podejmuje zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad bratem, legitymującym się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Przy czym w myśl art. 17 ust. 1a u.ś.r., osobom, o których mowa w ust. 1 pkt 4, innym niż spokrewnione w pierwszym stopniu z osobą wymagającą opieki, przysługuje świadczenie pielęgnacyjne, w przypadku gdy spełnione są łącznie następujące warunki:
1) rodzice osoby wymagającej opieki nie żyją, zostali pozbawieni praw rodzicielskich, są małoletni lub legitymują się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności;