Skarga kasacyjna na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej w przedmiocie odmowy stwierdzenia wygaśnięcia decyzji
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Izabella Kulig-Maciszewska, Sędziowie NSA Małgorzata Borowiec, Joanna Runge-Lissowska (spr.), Protokolant Tomasz Zieliński, po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 września 2006r. sygn. akt II SA/Wa 1248/06 w sprawie ze skargi T. R. na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia wygaśnięcia decyzji oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/2

Wyrokiem z dnia 27 września 2006 r. sygn. akt II SA/Wa 1248/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę T. R. na decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej, dalej zwanej "WAM", z dnia [...] nr [...], którą utrzymana została w mocy decyzja Dyrektora Oddziału Regionalnego WAM w B. z dnia [...] nr [...], odmawiająca stwierdzenia wygaśnięcia, w trybie art. 162 § 1 pkt 1 k.p.a., decyzji Dyrektora Oddziału Terenowego WAM w B. z dnia [...] września 1999 r. nr [...], o przydziale T. R. kwatery stałej. T. R. domagał się stwierdzenia wygaśnięcia decyzji o przydziale, bowiem z kwatery wyprowadził się, wymeldował i zaspokoił we własnym zakresie sprawę mieszkaniową, a w przydzielonej kwaterze pozostała jego była żona, z którą się rozwiódł.

Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził, że istotą w sprawie jest kwestia czy złożenie oświadczenia woli osoby, której przydzielono decyzją kwaterę stałą, a która z tej kwatery wyprowadziła się i wymeldowała rodzi skutek bezprzedmiotowości, o którym mowa w art. 162 § 1 pkt 1 k.p.a., stanowiącym podstawę zaskarżonych decyzji. Rezygnacja strony z uprawnień z decyzji o przydziale kwatery powoduje bezprzedmiotowość tylko wtedy, gdy warunkiem bezprzedmiotowości będzie złożenie oświadczenia o rezygnacji, natomiast w tej sprawie oprócz tego oświadczenia, konieczne jest spełnienie warunków, które temu oświadczeniu mają towarzyszyć , a to przekazanie i zdanie lokalu mieszkalnego protokółem sporządzonym przez przedstawiciela WAM i osoby uprawnionej, gdyż tego wymaga art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2005 r. Nr 41, poz. 398 ze zm.) - kontynuował Sąd, stwierdzając, iż sama rezygnacja bez połączenia jej z przekazaniem i zdaniem lokalu nie powoduje efektu bezprzedmiotowości decyzji o przydziale, a co za tym idzie nie daje podstaw do stwierdzenia jej wygaśnięcia w trybie art. 162 § 1 pkt 1 k.p.a.

Reprezentowany przez adwokata, T. R. wniósł skargę kasacyjną od tego wyroku, domagając się jego uchylenia i przekazania sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Bydgoszczy do ponownego rozpoznania i zarzucając, na podstawie art. 174 pkt 2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, naruszenie przepisów postępowania, mające istotny wpływ na wynik sprawy, a to art. 162 § 1 pkt 1 k.p.a. przez błędne uznanie, że do skutecznego zrzeczenia się przez żołnierza prawa do kwatery stałej i tym samym do wygaśnięcia decyzji o przydziale tej kwatery, konieczne i niezbędne jest oprócz oświadczenia żołnierza o rezygnacji z tego prawa, przekazanie i zdanie lokalu na podstawie protokółu sporządzonego przez przedstawiciela WAM oraz osobę uprawnioną czyli żołnierza, podczas gdy wymóg taki i taka interpretacja tego przepisu przekreśla w ogóle sens jego istnienia, bo w takiej sytuacji, tj. wtedy, gdyby po złożeniu przez żołnierza oświadczenia o rezygnacji z prawa do kwatery stałej, WAM zgodziła się na sporządzenie protokółu przekazania i zdanie lokalu, to całkowicie zbędne byłoby wydawanie decyzji w trybie art. 162 k.p.a., wystarczyłby tryb z art. 155 k.p.a., o ile w ogóle potrzebne byłoby wydawanie jakiejkolwiek decyzji.

Strona 1/2