Skarga kasacyjna na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Jolanta Rudnicka, Sędzia NSA Ewa Dzbeńska (spr.), Sędzia NSA Wiesław Morys, Protokolant starszy asystent sędziego Marta Sikorska, po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Narodowego Instytutu Dziedzictwa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 maja 2013 r. sygn. akt I SA/Wa 36/13 w sprawie ze skargi Narodowego Instytutu Dziedzictwa na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżony wyrok i zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Ministra Infrastruktury i Rozwoju na rzecz Narodowego Instytutu Dziedzictwa kwotę 800 (osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6076 Sprawy objęte dekretem o gruntach warszawskich
Inne orzeczenia z hasłem:
Nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej
Uzasadnienie strona 1/8

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 21 maja 2013 r., sygn. akt I SA/Wa 36/13 oddalił skargę Narodowego Instytutu Dziedzictwa na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] października 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji.

Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

Decyzją z dnia [...] grudnia 2011 r. nr [...] Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej, po rozpatrzeniu wniosku J. V., stwierdził nieważność decyzji Ministerstwa Gospodarki Komunalnej z dnia [...] września 1962 r. i utrzymanego nią w mocy orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej w m.st. Warszawie z dnia [...] października 1961 r. odmawiającego przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości warszawskiej położonej przy ul. [...] ozn. nr hip. [...].

W uzasadnieniu organ wskazał, że zabudowana nieruchomość warszawska położona przy ul. [...] ozn. nr hip. [...] o pow. [...] m2 stanowiąca własność A. B. objęta została działaniem dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy. Z dniem wejścia w życie ww. dekretu, tj. z dniem 21 listopada 1945 r. przedmiotowa nieruchomość przeszła na własność Gminy m.st. Warszawy, a następnie na własność Skarbu Państwa, na podstawie art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 20 marca 1950 r. o terenowych organach jednolitej władzy państwowej (Dz. U. Nr 14. poz. 130). Obecnie przedmiotowa nieruchomość położona jest w obrębie [...] i wchodzi w skład dz. ew. nr [...] (ul. [...]) stanowiącej własność Skarbu Państwa w użytkowaniu wieczystym Krajowego Ośrodka Badań i Dokumentacji Zabytków.

W dniu 25 stycznia 1949 r. do Zarządu Miejskiego w m.st. Warszawie wpłynął wniosek A. B. o przyznanie za czynszem symbolicznym prawa własności czasowej do terenu nieruchomości w Warszawie przy ul. [...] nr hip. [...]. Orzeczeniem administracyjnym z dnia [...] października 1961 r. Prezydium Rady Narodowej w m.st. Warszawie odmówiło A. B. przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości warszawskiej położonej przy ul. [...] ozn. nr hip. [...] i jednocześnie stwierdziło, że zgodnie z art. 8 ww. dekretu wszystkie budynki znajdujące się na powyższym gruncie, przeszły na własność Państwa. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia wskazano, że na podstawie planu zagospodarowania przestrzennego teren nieruchomości warszawskiej przy ul. [...] przeznaczony został pod budownictwo mieszkaniowe przekraczające pojęcie domu jednorodzinnego.

Z pisma Prezydium Rady Narodowej w m.st. Warszawie z dnia 25 listopada 1961 r. wynika, że na przedmiotowej nieruchomości znajduje się budynek mieszkalny oraz, że budynek ten został wykwaterowany z lokatorów przez Państwo celem odbudowania. Po rozpatrzeniu wniesionego przez dotychczasowego właściciela odwołania, Ministerstwo Gospodarki Komunalnej decyzją z dnia [...] września 1962 r. utrzymało w mocy zaskarżone orzeczenie administracyjne organu I instancji wskazując, że wobec faktu, iż grunt położony przy ul. [...] przeznaczony został w planie zagospodarowania przestrzennego pod budownictwo mieszkaniowe, a istniejący na gruncie budynek uszkodzony w czasie działań wojennych nadaje się do odbudowy, dalsze korzystanie z tego gruntu przez byłego właściciela nie jest możliwe. Z postanowienia Sądu Powiatowego dla Warszawy Pragi z dnia 31 grudnia 1962 r. Dz. Kw Nr [...] wynika, że dokonano wpisu prawa własności nieruchomości warszawskiej ozn. nr hip. [...] położonej przy ul. [...] na rzecz Skarbu Państwa.

Strona 1/8
Inne orzeczenia o symbolu:
6076 Sprawy objęte dekretem o gruntach warszawskich
Inne orzeczenia z hasłem:
Nieruchomości
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej