Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Izabella Kulig- Maciszewska, Sędziowie NSA Henryk Dolecki, Małgorzata Stahl (spr.), Protokolant Tomasz Zieliński, po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Sprawiedliwości od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 października 2004 r. sygn. akt II SA/Wa 1080/04 w sprawie ze skargi Krzysztofa S. na postanowienie Ministra Sprawiedliwości z dnia 29 listopada 2002 r. (...) w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2. zasądza od Krzysztofa S. na rzecz Ministra Sprawiedliwości kwotę 280 /słownie: dwieście osiemdziesiąt/ zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 19 października 2004 r. /II SA/Wa 1080/04/, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Krzysztofa S. na postanowienie Ministra Sprawiedliwości z dnia 29 listopada 2002 r. (...) w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania - uchylił zaskarżone postanowienie.
W uzasadnieniu wyjaśniono, że wyrokiem z dnia 8 maja 2003 r. /II SA 4114/03/Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę K. S. na postanowienie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 listopada 2002 r. (...) w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania. W uzasadnieniu tego wyroku Sąd stwierdził, że decyzja z dnia 7 sierpnia 2002 r. (...) została prawidłowo doręczona poprzez fikcję doręczenia, opartą o art. 44 Kpa. Skarżący zwracał uwagę że na druku doręczenia brak było adnotacji potwierdzających pozostawienie korespondencji w jego skrzynce, ale pismo naczelnika Urzędu Pocztowego w O. potwierdziło umieszczenie informacji w jego skrzynce pocztowej a treść tego pisma potwierdzają pieczątki na odwrocie pisma.
Od tegoż wyroku skargę kasacyjną złożył Krzysztof S. zarzucając orzeczeniu naruszenie przepisów art. 44, 58, 6 i 7 Kpa i art. 7 Konstytucji RP poprzez przyjęcie, że przedmiotowa decyzja została skarżącemu prawidłowo doręczona. Pismo Naczelnika wskazuje że przesyłka została dwukrotnie awizowana i jako niepodjęta zwrócona, natomiast brak dowodów świadczących o tym, że awizo zostało umieszczone w skrzynce pocztowej. Pismo Naczelnika nie mogło zastąpić czynności doręczenia wymaganych prawem.
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 18 maja 2004 r. /OSK 213/04/ uchylił wyrok z dnia 8 maja 2003 r. W uzasadnieniu NSA stwierdził, że brak jest dowodów skutecznego doręczenia decyzji z dnia 7 sierpnia 2002 r., na kopercie czy na innym dokumencie brak adnotacji by przesyłkę zostawiono na poczcie a informację o tym zostawiono w skrzynce na korespondencję lub na drzwiach adresata. Z pisma Naczelnika wynika, że wypowiedział się co do doręczenia przesyłki w dniu 9 sierpnia 2002 r., nie ma jednak dowodu aby przesyłka była pozostawiona w skrzynce w dniu 22 sierpnia 2002 r. W wyroku nie zajęto również stanowiska, co do skuteczności doręczenia w przypadku, gdy pozostawiono awizo w dniu 22 sierpnia 2002 r. a zatem doręczenie nastąpiłoby ze skutkiem w dniu 29 sierpnia 2002 r. Gdyby przyjąć że przesyłkę doręczono skutecznie w tym dniu, to należałoby rozpatrzyć kwestię, czy złożone odwołanie było wniesione w ustawowym terminie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny ponownie rozpatrując skargę i uchylając postanowienie Ministra Sprawiedliwości, "realizując dyspozycję NSA "stwierdził że w aktach sprawy brak jest na zwrotnym poświadczeniu odbioru pisma - adnotacji doręczyciela o pozostawieniu w skrzynce lub na drzwiach skarżącego informacji o możliwości odbioru pisma w urzędzie pocztowym - jak przewiduje to Kpa. Pismo Naczelnika Urzędu Pocztowego w O. nie wyjaśnia tej sprawy. Organ nie wyjaśnił tych nieścisłości i także na rozprawie nie przedstawił dowodu uzupełniającego z dokumentów, który mógłby wyjaśnić tę kwestię.