Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Jaśkowska, Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk, Sędzia NSA Czesława Nowak-Kolczyńska (spr.), po rozpoznaniu w dniu 14 kwietnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wojewody Mazowieckiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 maja 2016 r. sygn. akt II SAB/Wa 130/16 w sprawie ze skargi R. P. na bezczynność Wojewody Mazowieckiego w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Wojewody Mazowieckiego na rzecz R. P. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 4 maja 2016 r. po rozpoznaniu sprawy ze skargi R. P. na bezczynność Wojewody Mazowieckiego w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej w punkcie 1. stwierdził, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, w punkcie 2. umorzył postępowanie sądowe, w punkcie 3. zasądził od Wojewody Mazowieckiego na rzecz skarżącej 357 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
R. P. w dniu 21 grudnia 2015 r. złożyła drogą elektroniczną do Wojewody Mazowieckiego wniosek, sprecyzowany pismem z 15 stycznia 2016 r., o udostępnienie informacji publicznej w formie skanów umów zawartych przez Wojewodę Mazowieckiego z adwokatem lub radcą prawnym albo z kancelarią adwokatów, radców prawnych albo kancelarią adwokatów i radców prawnych dotyczących stałej obsługi prawnej w okresie obowiązywania rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Pismem z 29 stycznia 2016 r. organ wezwał skarżącą do wykazania szczególnego interesu społecznego informując, że żądana informacji stanowi informację przetworzoną.
R. P. złożyła w dniu 2 lutego 2016 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Wojewody Mazowieckiego w rozpoznaniu jej wniosku. Skarżąca wniosła o zobowiązanie organu do rozpoznania wniosku w terminie przewidzianym ustawą oraz o zasądzenie od organu na jej rzecz kosztów postępowania w wysokości 17 zł za opłatę od pełnomocnictwa, 100 zł za opłatę sądową oraz 2880 zł tytułem kosztów adwokackich. W uzasadnienia podała, że w terminie przewidzianym ustawą, organ pomimo ciążącego na nim obowiązku, nie dokonał żadnej czynności tj. ani nie udostępnił informacji we wnioskowanej formie, ani też nie wydał decyzji o odmowie jej udzielenia (ewentualnie decyzji o umorzeniu postępowania w przypadku zaistnienia okoliczności z art. 14 ust. 2 ustawy), co skutkuje uznaniem, że jest on w stanie bezczynności w przedmiotowej sprawie.
Wojewoda Mazowiecki decyzją z [...] lutego 2016 r., działając na podstawie art. 16 ust. 1 i 2 pkt 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. z 2015 r. poz. 2058 ze zm., dalej: u.d.i.p.), odmówił udostępnienia żądanej informacji z wniosku skarżącej z 21 grudnia 2015 r.
W odpowiedzi na skargę organ podał, że nie pozostawał w bezczynności, bowiem w dniu 29 stycznia wezwał skarżącą do wykazania szczególnego interesu publicznego. Dalej zaś wskazał, że skoro wydał decyzję w dniu [...] lutego 2016 r., to postępowanie jest bezprzedmiotowe i winno ulec umorzeniu.
W piśmie procesowym z dnia 4 marca 2016 r. pełnomocnik skarżącej wskazał, że błędne zakwalifikowanie wniosku skarżącej jako informacji publicznej, nie zwalnia organu od udzielenia informacji w ustawowym terminie. Natomiast co do kosztów podał, że od 1 stycznia 2016 r. ustawodawca wprowadził możliwość zasądzenia ponoszonych kosztów postępowania wynikających z oświadczenia, zaś koszty reguluje powszechnie obowiązujące źródło prawa, a nie zasady etyki zawodowej.