Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Rausz, Sędziowie NSA Barbara Adamiak (spr.), Henryk Ożóg, Protokolant Anna Harwas, po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Jerzego C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 16 września 2004 r. sygn. akt 3 II SA/Lu 1232/03 w sprawie ze skargi Jerzego C. na orzeczenie dyscyplinarne Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia 28 sierpnia 2003 r. (...) w przedmiocie kary dyscyplinarnej wydalenie ze służby 1. oddala skargę kasacyjną 2. odstępuję od zasądzenia na rzecz Dyrektora Izby Celnej w B. od Jerzego C. zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z 16 września 2004 r. 3/II SA/Lu 1232/03, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Jerzego C. na orzeczenie dyscyplinarne Dyrektora Izby Celnej w B. z 28 sierpnia 2003 r. (...) w przedmiocie kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby, oddalił skargę. Zaskarżonym orzeczeniem Dyrektor Izby Celnej w B., działając na podstawie art. 437 par. 1 ustawy z 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego w związku z art. 97 ustawy z 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej utrzymał w mocy orzeczenie dyscyplinarne Naczelnika Urzędu Celnego w K. z 23 czerwca 2003 r. (...). W uzasadnieniu wyroku Sąd wywodził, że zaskarżone orzeczenie dyscyplinarne nie narusza prawa. Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy z 24 lipca 1999 r. o Służbie Celnej /t.j. Dz.U. 2004 nr 156 poz. 1641/, funkcjonariusz celny jest obowiązany między innymi godnie zachowywać się w służbie oraz poza nią. Według art. 62 ust. 1 powołanej ustawy o Służbie Celnej, funkcjonariusze celni ponoszą odpowiedzialność dyscyplinarną za naruszenie obowiązków służbowych, w tym oczywiście za naruszenie zasady godnego zachowania się w służbie oraz poza nią. Czyn stanowiący delikt dyscyplinarny skarżącego polegał na tym, że w dniu 31 stycznia 2003 r. przekroczył granice państwa, podróżując z Białorusi do Polski, przez przejście graniczne w T., w charakterze pasażera samochodu marki Audi 100, przy czym w pojeździe tym w wyniku powtórnej kontroli, ujawniono towary bez znaków skarbowych akcyzy, a mianowicie 1.396 paczek papierosów marki "Pall Mall", 100 litrów alkoholu w nieorginalnych opakowaniach oraz 24 butelki o poj. 1 litra wódki marki "Korn". Zdaniem Sądu zachowanie skarżącego w dniu 31 stycznia 2003 r., polegające na przekroczeniu granic państwa samochodem przewożącym przemycane towary pozostawało w rażącej sprzeczności z wymogiem wiarygodności skarżącego, jako osoby pełniącej służbę publiczną. Spełnia to znamiona typu czynu dyscyplinarnego, na skutek niezachowania ostrożności wymaganych w danych okolicznościach, mimo, że możliwość popełnienia tego czynu skarżący mógł przewidzieć /art. 9 par. 2 Kodeksu karnego/. Oceniając zachowanie skarżącego pod tym kątem widzenia Sąd stwierdził, że o ile przekroczenie granic państwa przez celnika nie uzasadnia zarzutu dyscyplinarnego, to już przekroczenie tej granicy wspólnie z "przemytnikami" taki zarzut w pełni uzasadnia. Chodzi tu bowiem o niezachowanie ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, a od funkcjonariuszy celnych można wymagać wyjątkowej ostrożności przy przekroczeniu granic z osobami postronnymi, skoro jednym z obowiązków służbowych jest rozpoznawanie, zapobieganie, wykrywanie przestępstw i wykroczeń związanych z przywozem i wywozem towarów oraz ściganie ich sprawców /art. 1 ust. 2 pkt 4 powołanej ustawy o Służbie Celnej/. Każdy więc funkcjonariusz celny, godząc się na przekroczenie granicy z osobami trzecimi, a w szczególności podróżując z tymi osobami jednym pojazdem, powinien przewidzieć, że w konkretnych okolicznościach może być to sprzeczne z wymaganą w tych okolicznościach ostrożnością. Nie ma przy tym znaczenia, że towary przemycane były ukryte. Z tych względów Sąd nie podzielił zarzutu naruszenia art. 32 ust. 1 pkt 5 powołanej ustawy o Służbie Celnej.