Sygn. akt I OSK 239//08 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 22 lipca 2008r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Joanna Runge- Lissowska Sędziowie sędzia NSA Anna Lech sędzia NSA Anna Łukaszewska- Macioch (spr.) Protokolant Anna Harwas po rozpoznaniu w dniu 22 lipca 2008r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Rady Miejskiej w Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 20 grudnia 2007r. sygn. akt II SA/Bk 433/07 w sprawie ze skargi J. K. na uchwałę Rady Miejskiej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie scalenia i podziału nieruchomości położonych w Ł. w obrębie ulic [...] i [...] oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia 20 grudnia 2007 r. sygn. akt II SA Bk 433/7 stwierdził niezgodność z prawem uchwały Rady Miejskiej w Ł. z dnia [...] nr [...] oraz orzekł, że zaskarżona uchwała nie może być wykonana do czasu uprawomocnienia się wyroku.
W uzasadnieniu wyroku przedstawiono następujący stan faktyczny i ocenę prawną:
Rada Miejska w Ł. w dniu [...] podjęła uchwałę nr [...] w sprawie scalenia i podziału nieruchomości położonych w Ł. w obrębie ulic [...] i [...]. Uchwałą zatwierdzono projekt scalenia i podziału nieruchomości, rejestr nieruchomości uwzględniający stan nieruchomości po scaleniu i podziale, ustalono zasady rozliczeń z uczestnikami postępowania scaleniowego w przypadku braku możliwości przydzielenia powierzchni równoważnej w zamian za nieruchomości objęte scaleniem i podziałem, ustalono rodzaje i terminy budowy urządzeń infrastruktury technicznej oraz zasady rozliczeń związanych z opłatami adiacenckimi, a także rozstrzygnięcie w przedmiocie wniosków i zastrzeżeń złożonych w trakcie wyłożenia uchwały projektu do publicznego wglądu. J. K., po uprzednim wezwaniu Rady Miejskiej w Ł. do usunięcia naruszenia prawa podjętą uchwałą, złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku wnosząc o uchylenie zaskarżonej uchwały jako niezgodnej z prawem i naruszającej jego interes prawny. Skarżący zarzucił naruszenie art. 102 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 ze zm.) przez niezachowanie procedury postępowania scaleniowego i niewydanie uchwały o jego wszczęciu oraz przez objęcie scaleniem zabudowanej części nieruchomości położonej przy ul. [...]w Ł., oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka [...], mimo nieuzyskania zgody na objęcie jej w całości scaleniem. Uzasadniając powyższe zarzuty skarżący podniósł, że organ nie miał podstaw do przyjęcia, że zakończone zaskarżoną uchwałą postępowanie scaleniowe zostało wszczęte uchwałą Rady Miejskiej Ł. z dnia [...] nr [...] w sprawie wszczęcia postępowania ustalającego granice gruntów przeznaczonych pod skoncentrowane budownictwo jednorodzinne w obrębie ulic [...] i [...]. Uchwała ta podjęta została pod rządami ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości, a zatem procedura nią objęta powinna być zakończona w trybie tej ustawy. Nadto zaskarżona uchwała zapadła w oparciu o nieobowiązujący plan zagospodarowania przestrzennego. Skarżący zakwestionował zasadność włączenia jego działki do procesu scaleniowego i dokonanie faktycznego wywłaszczenia.
W odpowiedzi na skargę Rada Miejska w Ł. wniosła o jej oddalenie jako nieuzasadnionej wyjaśniając, że wszczęcie postępowania scaleniowego nastąpiło uchwałą Rady Miejskiej w Ł. z [...] na podstawie art. 14 ust. 4 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości poparte wnioskiem właścicieli 87% powierzchni scalanego terenu. Tak wszczęte postępowanie scaleniowe mogło być kontynuowane w oparciu o przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. gospodarce nieruchomościami, do czego uprawnia art. 240 tej ustawy. Nie istniała więc konieczność wszczęcia postępowania scaleniowego będącego w toku. Procedura zmiany planu miejscowego rozpoczęła się w [...] roku, a zakończyła uchwałą Rady Miejskiej w Ł. z dnia [...] nr [...]. W procedurze planistycznej skarżący nie zgłaszał uwag.