Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zbigniew Rausz (spr.) Sędziowie NSA Mirosława Włodarczak-Siuda Leszek Włoskiewicz Protokolant Michał Zawadzki po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w Szczecinie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 1 grudnia 2005 r. sygn. akt II SA/Sz 568/05 w sprawie ze skargi G. SA Oddział w [...] na decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w Szczecinie z dnia [...] nr [...] w przedmiocie opłaty za zajęcie pasa drogowego oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 1 grudnia 2005 r. (sygn. akt II SA/Sz 568/05) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uchylił zaskarżoną decyzję Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w Szczecinie z dnia [...] Nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję tego samego organu z dnia [...] Nr [...] wydane w przedmiocie opłaty za zajęcie pasa drogowego oraz stwierdził, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
Jak wskazał Sąd w uzasadnieniu wyroku Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad decyzją z dnia [...] wydaną na podstawie art. 39 ust. 3 i art. 40 ust. 1 i 2 pkt 2, ust 3, 5 i 11 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jednolity Dz. U. z 2004 r. Nr 204 poz. 2086) oraz § 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 31 maja 2004 r. w sprawie wysokości stawek opłat za zajęcie pasa drogowego dróg, których zarządcą jest Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad (Dz U. Nr 129 poz. 1369) i art. 104 kpa po rozpoznaniu wniosku G. S.A. Oddział w [...] z dnia 15 grudnia 2004 r. - wyraził zgodę na zajęcie przez wnioskodawcę, na okres od 30.12.2004 r. do 29.12.2029 r., pasa drogowego o powierzchni 19,3 m2, w ciągu drogi krajowej nr [...] w kilometrach: od [...] do [...] strona lewa i od [...] do [...] strona prawa, w celu umieszczenia linii kablowej niskiego napięcia 0,4 kV w m. [...] w ul. [...] i ul. [...], według lokalizacji szczegółowej określonej w planie sytuacyjnym stanowiącym załącznik nr 1 do niniejszej decyzji oraz ustalił opłatę za zajęcie pasa drogowego w łącznej kwocie 2.917,00 zł -szczegółowe wyliczenie opłaty zawiera załącznik nr 2 do niniejszej decyzji:
G. S.A. Oddział w [...] wniosła o ponowne rozpatrzenie sprawy nie zgadzając się na naliczenie opłaty za zajęcie pasa drogowego drogi krajowej Nr [...] za okres 25 lat z góry i wnosząc o naliczenie opłaty corocznie przez okres 25 lat. Odwołujący się zarzucił, że wyliczenie opłaty za okres 25 lat z góry nie ma uzasadnienia w obowiązujących przepisach.
Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad, decyzją z dnia [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 w związku z art. 127 § 3 kpa po ponownym rozpatrzeniu sprawy - utrzymał w mocy decyzję własną z dnia [...]. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał , że zgodnie z przepisem art. 40 ust. 11 ustawy o drogach publicznych, opłaty za zajęcie pasa drogowego pobiera się przy udzielaniu zezwolenia na zajęcie pasa drogowego. Opłata ustalona na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 31 maja 2004 r. w sprawie wysokości stawek opłat za zajęcie pasa drogowego, którego zarządcą jest Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad pobierana jest "z góry" za cały okres zajęcia pasa drogowego, określony we wniosku podmiotu występującego o zajęcie pasa drogowego.
Skargę do sądu administracyjnego na powyższą decyzję wniosła G. S.A. Oddział w [...] zarzucając naruszenie prawa materialnego: art. 40 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych oraz § 2 i 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 31 maja 2004 r. w sprawie wysokości stawek opłat za zajęcie pasa drogowego dróg, których zarządcą jest Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad. Strona skarżąca podniosła, że przepis art. 40 ustawy o drogach publicznych nie zawiera w swej treści słów " liczby lat", zatem opłata za zajęcie pasa drogowego w decyzji została ustalona wadliwie. Zdaniem strony skarżącej wszystkie uregulowania zawarte w ustawie o drogach publicznych, jak i w wydanym na jej podstawie rozporządzeniu - stanowią o mnożniku przez dni zajęcia lub o ustalaniu opłat za okresy: krótszy niż 24 godziny, za każdy dzień, za niepełny rok kalendarzowy i za okresy roczne. Żaden z przepisów natomiast nie wskazuje sposobu naliczania opłat za okresy dłuższe niż jeden rok kalendarzowy, co prowadzi do jednoznacznego wniosku, że ustawodawca nie udzielił takiego upoważnienia organom administracyjnym.