Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski Sędziowie: Sędzia NSA Iwona Bogucka Sędzia del. WSA Arkadiusz Blewązka (spr.) po rozpoznaniu w dniu 8 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 31 maja 2016 r. sygn. akt II SAB/Bd 18/16 w sprawie ze skargi R. P. na bezczynność Marszałka Województwa Kujawsko-Pomorskiego w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 31 maja 2016r. sygn. akt II SAB/Bd 18/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy, po rozpoznaniu sprawy ze skargi R. P. na bezczynność Marszałka Województwa Kujawsko - Pomorskiego w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej, zobowiązał Marszałka Województwa Kujawsko - Pomorskiego do rozpoznania wniosku R. P. z dnia [...] stycznia 2016r., stwierdził, że bezczynność nie nastąpiła z rażącym naruszeniem prawa oraz zasądził od organu na rzecz skarżącej zwrot kosztów postępowania sądowego.
Wspomniany wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Pismem z dnia [...] lutego 2016r. R. P. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na bezczynność Marszałka Województwa Kujawsko - Pomorskiego w przedmiocie udzielenia informacji publicznej na wniosek złożony za pomocą email z dnia [...] stycznia 2016r., w którym domagała się udostępnienia informacji publicznej w zakresie umów cywilnoprawnych zawartych przez województwo z adwokatem lub radcą prawnym albo z kancelarią adwokatów, radców prawnych albo kancelarią adwokatów i radców prawnych dotyczących stałej obsługi prawnej w okresie obowiązywania rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu poprzez przesłanie ww. umów w formie skanów. Wniosła o zobowiązanie organu do rozpoznania wniosku w terminie 14 dni oraz zasądzenie od organu na rzecz skarżącej kosztów postępowania w wysokości: 17zł tytułem opłaty za pełnomocnictwo; 100zł opłaty sądowej oraz 2.880zł tytułem kosztów adwokackich zgodnie z oświadczeniem złożonym na podstawie § 16 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie w zw. z pkt. 3 załączonej do skargi umowy.
W odpowiedzi na skargę Marszałek Województwa wyjaśnił, iż w dniu [...] stycznia 2016r. wezwał skarżącą o doprecyzowanie wniosku uznając, że ze względu na nieścisłość zawartą w żądaniu, niemożliwym było stwierdzenie, co skarżąca rozumie pod pojęciem województwa, czy chodzi o umowy zawierane z Urzędem Marszałkowskim, czy z podległymi jednostkami. Organ wyjaśnił, że zwrócił się również o uszczegółowienie pojęcia stała obsługa prawna, czy chodzi o umowy o pracę, czy cywilnoprawne, a także o doprecyzowanie wniosku poprzez wskazanie, jakiego okresu dotyczy wniosek, czy chodzi w szczególności o lata 2002 - 2015. Powyższe pismo zostało wysłane w wersji elektronicznej na adres podany we wniosku. Termin na doprecyzowanie wniosku organ określił na 7 dni od dnia otrzymania wezwania oraz zaznaczył, iż niewyjaśnienie wątpliwości spowoduje pozostawienie wniosku bez rozpatrzenia.
Powołanym na wstępie wyrokiem z dnia 31 maja 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny zobowiązał Marszałka Województwa Kujawsko - Pomorskiego do rozpoznania wniosku R. P. z dnia [...] stycznia 2016r. w sprawie udostępnienia informacji publicznej, w terminie 14 dni od daty zwrotu akt administracyjnych wraz z prawomocnym wyrokiem, stwierdził, że bezczynność nie nastąpiła z rażącym naruszeniem prawa oraz zasądził od Marszalka Województwa Kujawsko - Pomorskiego na rzecz R. P. [...] zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. W uzasadnieniu wyroku Sąd stwierdził, że istotną kwestią dla rozstrzygnięcia prawidłowości sposobu załatwienia wniosku strony jest właściwe zakwalifikowanie żądanych przez stronę danych, tj. określenie, czy stanowią one informację publiczną czy też nie. Wyjaśnił, że podmioty zobowiązane do udostępniania informacji publicznej w rozumieniu art. 4 ustawy z dnia 6 września 2001r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. z 2015r. poz. 2058 ze zm.), dalej przywoływanej jako: "u.d.i.p.". stanowią szeroki krąg podmiotów nieograniczający się do organów administracji publicznej, wykonujących zadania publiczne i w ramach tych zadań wytwarzających informację publiczną, bądź będących w posiadaniu takiej informacji, pozyskanej przy wykonywaniu zadań publicznych. Zdaniem Sądu bez wątpienia Marszałek Województwa jest organem administracji samorządowej, co na gruncie u.d.i.p. oznacza, że jest organem zobowiązanym do podejmowania na podstawie ww. ustawy określonych działań w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej. W dalszej kolejności w wyroku wskazano, że pojęcie informacji publicznej zdefiniowane zostało w art. 1 ust. 1 u.d.i.p., zgodnie z którym informację publiczną stanowi każda informacja o sprawach publicznych. Jego doprecyzowanie znajduje się w art. 6 ust. 1 u.d.i.p, który w formie katalogu otwartego wymienia rodzaje spraw, jakich mogą dotyczyć informacje o charakterze publicznym. Na podstawie tych przepisów, uwzględniając konstytucyjną konstrukcję prawa do informacji publicznej zawartą w art. 61 ust. 1 i 2 Konstytucji RP, w orzecznictwie sądowym przyjmuje się, że informacją publiczną jest każda informacja wytworzona lub odnoszona do władz publicznych, a także odnosząca się do innych podmiotów wykonujących funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań publicznych lub gospodarujących mieniem publicznym, niezależnie od tego, przez kogo zostały wytworzone. O zakwalifikowaniu określonej informacji jako podlegającej udostępnieniu w rozumieniu ustawy, decyduje kryterium rzeczowe, a więc treść i charakter informacji. Analiza treści art. 6 u.d.i.p. wskazuje na to, że przedmiotem wniosku może być jedynie informacja o zaistniałych faktach, a także o niektórych zamierzeniach organu odnoszących się do projektowania konkretnych aktów normatywnych. W ocenie Sądu zakres wniosku skarżącej niewątpliwie dotyczy podmiotu zobowiązanego do udzielenia informacji publicznej i przedmiotu, którego treścią jest informacja publiczna. Taka kwalifikacja żądanych informacji nie oznacza jednak, że wnioskowane informacje mogą być udzielone skarżącej. W przypadku bowiem stwierdzenia zaistnienia przesłanki ograniczającej dostęp do żądanych informacji publicznych, np. ze względu na prywatność, organ zobowiązany byłby odmówić udzielenia takich informacji w procesowej formie decyzji.