Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak sędzia NSA Małgorzata Jaśkowska (spr.) sędzia del. WSA Mirosław Gdesz Protokolant starszy sekretarz sądowy Joanna Drapczyńska po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2014 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 18 lipca 2013 r. sygn. akt III SA/Lu 462/13 w sprawie ze skargi J. N. na decyzję Wojewody Lubelskiego z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie zakazu organizacji zgromadzenia publicznego 1. uchyla zaskarżony wyrok; 2. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Prezydenta Miasta Lublina z dnia [...] czerwca 2013 r., znak [...]; 3. zasądza od Wojewody Lubelskiego na rzecz J. N. kwotę 600 (sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyrokiem z dnia 18 lipca 2013 r. sygn. akt III SA/Lu 462/13 oddalił skargę J. N. na decyzję Wojewody Lubelskiego z dnia 22 czerwca 2013 r. nr ZK-V.68.3.48.2013 w przedmiocie zakazu organizacji zgromadzenia publicznego.
W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji powołał następujące okoliczności faktyczne i prawne.
Prezydent Miasta Lublin decyzją z dnia 21 czerwca 2013 r., znak BM-BP-II.5310.50.2013, na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 5 lipca 1990 r. - Prawo o zgromadzeniach (Dz. U. z 2013 r. poz. 397), zakazał J. N. organizacji zgromadzenia publicznego w dniu 24 czerwca 2013 r. na Placu Łokietka w Lublinie.
W uzasadnieniu organ pierwszej instancji wyjaśnił, że zorganizowanie zgromadzenia publicznego w miejscu wzmożonego ruchu pieszego - trakt prowadzący na Stare Miasto oraz ul. Królewską - spowoduje utrudnienia w komunikacji pieszej i będzie bezpośrednio zagrażać życiu i zdrowiu mieszkańców miasta, turystów i uczestników zgromadzenia.
W odwołaniu od powyższej decyzji J. N. podniosła, że zgromadzenie będzie liczyć około 20 osób i nie będzie zagrażać życiu i zdrowiu mieszkańców. Zdaniem strony wydany zakaz narusza art. 57 Konstytucji RP.
Decyzją z dnia 22 czerwca 2013 r., znak ZK-V.68.3.48.2013, Wojewoda Lubelski utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
Organ odwoławczy, powołując się na stanowisko Lubelskiego Wojewódzkiego Komendanta Policji podniósł, że przeprowadzenie zgromadzenia publicznego na Placu Łokietka w Lublinie stwarza realne zagrożenie zakłóceń ładu i porządku publicznego, ale również niebezpieczeństwo dla ruchu kołowego i pieszego w tym rejonie. Plac Łokietka stanowi ścisłe centrum miasta, zlokalizowany jest w bezpośrednim sąsiedztwie jednej z głównych arterii komunikacyjnych, co w połączeniu z godzinami popołudniowego szczytu w sposób szczególny wpłynąć może na wystąpienie utrudnień.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie J.N. zarzuciła, że decyzje I i II instancji są sprzeczne z zasadą wolności zgromadzeń. Według stanowiska skarżącej, przesłanka zagrożenia życia lub zdrowia ludzi albo mienia o znacznych rozmiarach nie zachodzi w rozpatrywanej sprawie.
W ocenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skarga nie zasługiwała na uwzględnienie.
Sąd ten zauważył, iż organizator zgromadzenia wypełniła wszystkie wymagania formalne wynikające z ustawy - Prawo o zgromadzeniach. Zawiadomienie z dnia 18 czerwca 2013 r. o zgromadzeniu publicznym zawiera wszystkie niezbędne elementy. Skarżąca określiła środki służące zapewnieniu pokojowego przebiegu zgromadzenia. Zachowany również został termin i tryb zawiadomienia oraz złożenia środka odwoławczego. Z akt sprawy wynika, że celem zgromadzenia była pikieta przeciwko finansowaniu z budżetu miasta proaborcyjnych organizacji. Zgromadzenie miało się odbyć między godziną 15:30 a 16:30 przed Ratuszem na Placu Łokietka w Lublinie i miało polegać na postoju z plakatami oraz akcji informacyjno-edukacyjnej.
W ocenie Sądu, organy wykazały wystąpienie przesłanki z art. 8 ust. 1 pkt 2 Prawa o zgromadzeniach stanowiącej podstawę zakazu zgromadzenia. Organy obu instancji trafnie uznały, że zgromadzenie ze względu na czas i miejsce organizacji stwarza zagrożenie zakłóceń ładu i porządku publicznego oraz niebezpieczeństwo dla ruchu kołowego i pieszego, a w konsekwencji może zagrażać życiu lub zdrowiu ludzi albo mieniu w znacznych rozmiarach, zwłaszcza, że deklarowana liczba uczestników (25-30 osób) może w sposób niekontrolowany ulec zwiększeniu.