Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Tamara Dziełakowska, Sędzia NSA Jolanta Sikorska (spr.), Sędzia del. WSA Marta Laskowska-Pietrzak, Protokolant asystent sędziego Łukasz Sielanko, po rozpoznaniu w dniu 26 września 2018 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 lipca 2016 r. sygn. akt II SA/Wa 304/16 w sprawie ze skargi A. Z. na decyzję Prezesa Agencji Mienia Wojskowego z dnia [...] stycznia 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wypłaty odprawy mieszkaniowej oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 21 lipca 2016 r., sygn. akt II SA/Wa 304/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. Z. na decyzję Prezesa Agencji Mienia Wojskowego nr [...] z dnia [...] stycznia 2016 r. w przedmiocie odmowy wypłaty odprawy mieszkaniowej.
Powyższy wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:
A. Z. na podstawie rozkazu personalnego Nr [...] z dnia [...] kwietnia 2015 r. Dowódcy Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych został zwolniony z zawodowej służby wojskowej i przeniesiony do rezerwy.
Pismem z 17 września 2015 r. A. Z. wystąpił do Dyrektora Oddziału Regionalnego Wojskowej Agencji Mieszkaniowej (obecnie Agencji Mienia Wojskowego) w S. o wypłatę odprawy mieszkaniowej.
Decyzją z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] Dyrektor Oddziału Regionalnego AMW w S. orzekł o odmowie wypłaty odprawy mieszkaniowej. W uzasadnieniu decyzji wskazał na treść aktu notarialnego znajdującego się w aktach przedmiotowej sprawy, z którego wynikało, że A. Z. nabył od Gminy M. lokal mieszkalny położony w M. przy ul. W. z uwzględnieniem 95 % bonifikaty. Zdaniem organu I instancji spełniona została negatywna przesłanka do wypłaty stronie odprawy mieszkaniowej, określona w art. 21 ust. 6 pkt 3 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP.
Od powyższej A. Z. wniósł odwołanie, w którym podniósł, że jakkolwiek literalna wykładnia wskazanej normy nakazywałaby podzielenie stanowiska zaprezentowanego przez organ I instancji, tak w ocenie skarżącego, przy uwzględnieniu okoliczności towarzyszących nabyciu przez skarżącego ww. lokalu od jednostki samorządu terytorialnego z bonifikatą, odmowa przyznania odprawy mieszkaniowej godziłaby w cel wskazanej regulacji albowiem powodowałaby odmowę przyznania wskazanego wsparcia dla osoby, która w rzeczywistości wsparcia ze środków publicznych nie otrzymała. Do odwołania załączył obszerną dokumentację na okoliczność poniesionych kosztów w związku z przystosowaniem lokalu do zaspokojenia celów mieszkalnych i bytowych potrzeb swojej rodziny. Zawarcie umowy najmu przedmiotowego lokalu uzależnione zostało od sporządzenia stosownej dokumentacji technicznej, uzyskania wymaganych zezwoleń oraz przeprowadzenia gruntownego i kosztownego remontu strychu.
Zaskarżoną decyzją z [...] stycznia 2016 r. Prezes Agencji Mienia Wojskowego utrzymał w mocy orzeczenie organu I instancji. W uzasadnieniu wskazał, że z dniem 1 października 2015 r. nastąpiło połączenie Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z Agencją Mienia Wojskowego. Prezes Agencji przytoczył art. 21 ust. 1, 2 i 6 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz.U. z 2015, poz. 746), "ustawa o zakwaterowaniu". Podniósł, że bezspornym jest, iż A. Z. na podstawie aktu notarialnego (repertorium A numer [...] z dnia [...] września 2002 r.) nabył od Gminy M. lokal mieszkalny położony w M. przy ulicy W. z uwzględnieniem 95 % bonifikaty. W ocenie organu odwoławczego w rozpatrywanej sprawie niewątpliwie spełniona została przesłanka negatywna do wypłaty skarżącemu odprawy mieszkaniowej określona w art. 21 ust. 6 pkt 3 ustawy o zakwaterowaniu.