Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Roman Ciąglewicz (spr.), Sędzia NSA Monika Nowicka, Sędzia del. WSA Przemysław Szustakiewicz, Protokolant starszy asystent sędziego Ewa Dubiel, po rozpoznaniu w dniu 4 stycznia 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Burmistrza Miasta i Gminy Skępe od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 10 lutego 2016 r. sygn. akt II SA/Bd 1405/15 w sprawie ze skargi Burmistrza Miasta i Gminy Skępe na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Kujawsko-Pomorskiego z dnia [...] października 2015 r., nr [...] w przedmiocie nieważności zarządzenia w sprawie powierzenia stanowiska dyrektora zespołu szkół oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 10 lutego 2016 r., sygn. akt II SA/Bd 1405/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy oddalił skargę Burmistrza Miasta i Gminy S. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Kujawsko-Pomorskiego z dnia [...] października 2015 r., nr [...], w przedmiocie nieważności zarządzenia w sprawie powierzenia stanowiska dyrektora zespołu szkół.
Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Wojewoda Kujawsko-Pomorski rozstrzygnięciem nadzorczym nr [...] z [...] października 2015 r., na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2015 r. poz. 1515, dalej zwana u.s.g.) orzekł o nieważności Zarządzenia Nr [...] Burmistrza Miasta i Gminy S. z [...] sierpnia 2015 r. w sprawie powierzenia stanowiska Dyrektora Miejskiego Zespołu Szkół w S.m. Wojewoda wskazał, że Burmistrz Miasta i Gminy S. ogłosił konkurs na kandydata na stanowisko dyrektora Miejskiego Zespołu Szkół w S. Do dnia 20 lipca 2015 r. do organu prowadzącego szkołę wpłynęły cztery oferty. W dniu 30 lipca 2015 r. odbyło się posiedzenie komisji konkursowej, mające na celu wyłonienie kandydata na stanowisko dyrektora, w którym brało udział trzech spośród czterech kandydatów na to stanowisko. O wyznaczonym terminie posiedzenia komisji konkursowej kandydaci na stanowisko dyrektora zostali powiadomieni telefonicznie. Powyższe informacje przekazane zostały na polecenie przewodniczącego komisji konkursowej przez pracownika organu prowadzącego szkołę. Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 8 kwietnia 2010 r. w sprawie regulaminu konkursu na stanowisko dyrektora publicznej szkoły lub publicznej placówki oraz trybu pracy komisji konkursowej (Dz. U. Nr 60, poz. 373 ze zm., zwane dalej rozporządzeniem wykonawczym), przewodniczący komisji ustala termin i miejsce posiedzenia komisji, o czym powiadamia na piśmie członków komisji oraz kandydatów, nie później niż na 7 dni przed terminem posiedzenia. Stąd też poinformowanie kandydatów o terminie i miejscu posiedzenia komisji konkursowej nie w formie pisemnej, a telefonicznie oraz nie przez przewodniczącego komisji konkursowej, a przez wskazaną przez niego osobę, stanowi naruszenie ww. przepisu. W ocenie Wojewody, organ prowadzący szkołę nie powinien więc wydawać w dniu [...] sierpnia 2015 r. Zarządzenia Nr [...] w sprawie powierzenia stanowiska dyrektora Miejskiego Zespołu Szkół w S., lecz unieważnić konkurs na podstawie § 8 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia wykonawczego, zgodnie z którym organ prowadzący publiczne przedszkole, publiczną szkołę lub publiczną placówkę zatwierdza konkurs albo unieważnia konkurs i zarządza ponowne jego przeprowadzenie w razie stwierdzenia innych nieprawidłowości, które mogły mieć wpływ na wynik konkursu. Organ nadzoru wskazał, że stosownie do art. 91 ust. 1 u.s.g., uchwała lub zarządzenie organu gminy sprzeczne z prawem są nieważne. W myśl natomiast art. 91 ust. 4 cyt. ustawy, w przypadku nieistotnego naruszenia prawa organ nadzoru nie stwierdza nieważności uchwały lub zarządzenia, ograniczając się do wskazania, iż uchwałę lub zarządzenie wydano z naruszeniem prawa. Organ nadzoru, przywołując poglądy wyrażane w orzecznictwie, omówił pojęcie istotnego naruszenia prawa. Stwierdził, że za takie uznaje się uchybienie prowadzące do skutków, które nie mogą być tolerowane w demokratycznym państwie prawnym. Do nich zalicza się między innymi naruszenie przepisów prawa ustrojowego oraz prawa materialnego, a także przepisów regulujących procedury podejmowania uchwał. Natomiast za nieistotne naruszenie prawa uznaje się takie naruszenie, które jest mniej doniosłe w porównaniu z innymi przypadkami wadliwości, jak: nieścisłość prawna czy też błąd, który nie ma wpływu na istotną treść będącego przedmiotem rozstrzygnięcia nadzorczego aktu organu gminy.