Skarga kasacyjna na decyzję Okręgowego Inspektora Pracy w Białymstoku w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz Sędziowie: Sędzia NSA Wiesław Morys (spr.) Sędzia del. WSA Tadeusz Lipiński Protokolant starszy asystent sędziego Justyna Żurawska po rozpoznaniu w dniu 21 maja 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej H. P. [...] w Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 2 lipca 2013 r. sygn. akt II SA/Bk 293/13 w sprawie ze skargi H. P. [...] w Ł. na decyzję Okręgowego Inspektora Pracy w Białymstoku z dnia [...] marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej oddala skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
6198 Inspekcja pracy
Inne orzeczenia z hasłem:
Inspekcja pracy
Transport
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Pracy
Uzasadnienie strona 1/6

Wyrokiem z dnia 2 lipca 2013 r., sygn. akt II SA/Bk 293/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku oddalił skargę H. P. [...] w Ł. na opisaną w sentencji decyzję Okręgowego Inspektora Pracy w B.

W jego uzasadnieniu Sąd ten podał, że podczas kontroli przeprowadzonej u H. P., prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie handlu i usług transportowych w Ł. w dniach: 29 listopada 2012 r. oraz 3, 4, 5, 7, 10, 11, 12, 17 grudnia 2012 r. stwierdzono następujące naruszenia:

- przekroczenie maksymalnego dziennego czasu prowadzenia pojazdu przy wykonywaniu przewozu drogowego w okresie pomiędzy 10 lutego 2012 r. a 13 czerwca 2012 r. w 3 przypadkach;

- skrócenie dziennego czasu odpoczynku przy wykonywaniu przewozu drogowego w okresie od 13 stycznia 2012 r. do 13 października 2012 r. w 14 przypadkach;

- prowadzenie pojazdu przez okres dłuższy niż 4,5 godziny bez wymaganej przerwy w okresie od 22 lutego 2012 r. do 4 czerwca 2012 r. w 2 przypadkach;

- skrócenie tygodniowego czasu odpoczynku przy wykonywaniu przewozu drogowego w 1 przypadku.

Powyższe naruszenia zostały potwierdzone w protokole kontroli z dnia 17 grudnia 2012 r., nr [...]. Mając na uwadze powyższe ustalenia inspektor pracy Okręgowego Inspektoratu Pracy w B. decyzją z dnia [...] stycznia 2013 r., nr [...], nałożył na przedsiębiorcę - H. P. karę pieniężną w wysokości [...] zł.

Strona od tej decyzji złożyła odwołanie i zarzuciła naruszenie art. 7 Konstytucji RP, art. 6, art. 7, art. 8, art. 19, 107 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.) - dalej: K.p.a, art. 89 ust. 1 pkt 6, art. 92c ust. 1 i art. 92b ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2011 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2012 r., poz. 1265 ze zm.). Wskazując na powyższe naruszenia wniosła o uchylenie kwestionowanej decyzji. W uzasadnieniu odwołania podano, że nie zawiera ona oznaczenia organu, który ją wydał, a z przystawionej pieczęci można wnioskować, iż została wydana przez dwa organy: Państwową Inspekcję Pracy (dalej: PIP) i inspektora pracy Okręgowego Inspektoratu Pracy. Nadto zarzucono, że zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy o transporcie drogowym inspektorzy PIP są uprawnieni jedynie do kontroli zapisów urządzenia rejestrującego samoczynnie prędkość jazdy oraz czas jazdy i postoju. Inspektorzy PIP nie są natomiast uprawnieni do kontroli maksymalnych okresów prowadzenia pojazdu przez kierowców czy też minimalnych okresów wymaganych przerw i odpoczynków - art. 89 ust. 5 ustawy o transporcie drogowym. Sprawdzenie norm dotyczących czynności prowadzenia pojazdu, obowiązkowych przerw i odpoczynków, wykracza poza zakres określony w art. 89 ust. 1 pkt 6 ustawy. Nałożenie kary za nieprzestrzeganie tych norm, podczas gdy do kontroli tego zagadnienia inspektorzy PIP nie są umocowani, narusza art. 2 i art. 7 Konstytucji RP a także art. 19 K.p.a. Nadto strona podniosła, że z uwagi na specyfikę przewozów zdarzają się sytuacje, których ani przedsiębiorca, ani kierowca nie są w stanie przewidzieć, a które mogą mieć wpływ na poprawną realizację zadania przewozowego. Transport ładunków poza obszar Unii Europejskiej wiąże się z częstymi przestojami w oczekiwaniu na przekroczenie granicy. Wskazano, że przejezdność dróg w okresach zimowych za wschodnią granicą daleka jest od oczekiwań przewoźników i również może mieć niebagatelny wpływ na przebieg pracy kierowcy. W związku z powyższym strona wskazała na celowość zastosowania art. 92b ust. 1 i 92c ust. 1 ustawy o transporcie drogowym poprzez umorzenie postępowania.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6198 Inspekcja pracy
Inne orzeczenia z hasłem:
Inspekcja pracy
Transport
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Inspektor Pracy