Skarga kasacyjna na bezczynność SKO w przedmiocie nierozpoznania sprawy po wyroku sądu administracyjnego uchylającego postanowienie o zawieszeniu postępowania
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Rausz (spr.), Sędziowie NSA Izabella Kulig-Maciszewska, Cezary Pryca, Protokolant Joanna Szcześniak, po rozpoznaniu w dniu 12 stycznia 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 listopada 2004 r. sygn. akt I SA/Wa 935/04 w sprawie ze skargi M. A. K., A. M. S., L. S., T. W. i E. R. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] w przedmiocie nierozpoznania sprawy po wyroku sądu administracyjnego uchylającego postanowienie o zawieszeniu postępowania oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/7

Jak wskazano w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia, Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 16 września 2003 r., I SA 2697/01 uchylił postanowienia Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z 31 sierpnia 2001 r. i 21 marca 2000 r. w przedmiocie zawieszenia postępowania administracyjnego w sprawie stwierdzenia nieważności orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej [...] z 21 września 1959 r. o odmowie przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości [...] przy ul. [...]. W uzasadnieniu swego wyroku NSA podkreślił, że na organie prowadzącym postępowanie spoczywa obowiązek ustalenia wszystkich stron postępowania i zapewnienia im czynnego udziału w postępowaniu. Orzeczenie to wraz z administracyjnymi aktami sprawy zostało doręczone Kolegium 24 października 2003 r.

Wnioskiem z 12 listopada 2003 r. M. A. K., A. M. S., L. S., T. W. i E. R. wezwali Kolegium do pilnego stwierdzenia nieważności orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej [...] z 21 września 1959 r.

Nie doczekawszy się decyzji w sprawie, strony w dniu 21 maja 2004 r. wystąpiły do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ze skargą na dalszą bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...]. Podnoszą w niej, że mimo uprzedniego pisemnego wezwania do wykonania wyroku NSA, Kolegium - do dnia 11 maja 2004 r. - nie podjęło żadnych działań zmierzających w tym kierunku.

W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] wniosło o jej oddalenie jako bezpodstawnej. W jej uzasadnieniu stwierdzono, że do Kolegium wpływa duża liczba spraw, które rozpatrywane są wedle kolejności wpływu, co spowodowało konieczność przesunięcia przedmiotowej sprawy na dalszy termin. Podkreślono w niej, że wyznaczono nowy termin załatwienia sprawy na dzień 15 sierpnia 2004 r., o czym zawiadomiono strony pismem z 28 czerwca 2004 r.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wydając przedmiotowy wyrok zważył, iż z analizy przepisów zawartych w art. 35 - 37 k.p.a. wynika, że organ administracji publicznej pozostaje w bezczynności w każdym przypadku nie załatwienia sprawy w terminie określonym w art. 35 k.p.a., jeżeli nie dopełnił czynności określonych w art. 36 lub nie podjął innych działań wynikających z przepisów procesowych, a mających na celu usunięcie przeszkody do wydania decyzji. Taka sytuacja ma miejsce w rozpoznawanej sprawie. Podanie skarżących nie zostało załatwione do tej pory, mimo że od doręczenia Kolegium stosownego orzeczenia NSA upłynął ponad rok i mimo upływu dodatkowego terminu załatwienia sprawy wyznaczonego przez tenże organ. Skoro Kolegium tego nie uczyniło, nawet po wyznaczeniu przez siebie dodatkowego terminu, to pozostaje ono w zwłoce, a skarga na jego bezczynność jest zasadna.

Instytucja skargi na bezczynność organu ma na celu ochronę strony, poprzez doprowadzenie do wydania rozstrzygnięcia w sprawie. Uznając skargę na bezczynność organu za zasadną, Sąd zobowiązuje organ do wydania aktu (...) w określonym terminie - art. 149 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Przy tym, Sąd może orzec jedynie o obowiązku wydania decyzji w przedmiotowej sprawie, nie może natomiast nakazywać organowi sposobu rozstrzygnięcia, ani też bezpośrednio orzekać o prawach lub obowiązkach skarżącego - por. postanowienie NSA z 16 października 1996 r. (II SAB/Wr 13/96), niepublikowane.

Strona 1/7