Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Rajewska, Sędzia NSA Jolanta Rudnicka (spr.), Sędzia del. WSA Mirosław Gdesz, Protokolant starszy asystent sędziego Joanna Ukalska, po rozpoznaniu w dniu 9 października 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wojewody [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 4 czerwca 2014 r. sygn. akt II SA/Gl 1824/13 w sprawie ze skargi [...] sp. z o.o. sp. komandytowa w Z. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przekształcenia użytkowania wieczystego w prawo własności 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę, 2. zasądza od [...] sp z o.o. sp. komandytowa w Z. na rzecz Wojewody [...] kwotę 220 (słownie: dwieście dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 4 czerwca 2014 r., sygn. akt II SA/Gl 1824/13 po rozpoznaniu sprawy ze skargi [...] sp. z o.o. sp. komandytowej z siedzibą w Z. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przekształcenia użytkowania wieczystego w prawo własności, uchylił zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu wyroku Sąd podał, że M.G. reprezentująca spółkę [...] Spółka z o.o. Spółka komandytowa złożyła w dniu 29 grudnia 2011 r. do Prezydenta Miasta Z. wniosek o przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa, obejmującej działki nr [...], ujawnione w księdze wieczystej KW nr [...], prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Z.. Z przedłożonej dokumentacji wynika, że spółce przysługuje prawo użytkowania wieczystego oraz, że spełnione zostały przesłanki, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości (Dz. U. z 2012 r. poz. 83).
Pismem z dnia 31 października 2012 r. Spółka poinformowała organ I instancji, że uległa zmianie jej nazwa na [...] sp. z o.o. spółka komandytowa.
Decyzją z dnia [...] marca 2013 r., nr [...] Prezydent Miasta Z. orzekł o odpłatnym przekształceniu prawa użytkowania wieczystego działek nr [...] w prawo własności. Opłata za przekształcenie powyższego prawa została ustalona na kwotę [...] zł., przy czym w odniesieniu do działki nr [...] została obniżona o 50%.
Od powyższej decyzji odwołanie do Wojewody [...] złożyła [...] sp. z o.o. spółka komandytowa, kwestionując wyłącznie sposób ustalenia wysokości opłaty za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności.
Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] września 2013 r. uchylił zaskarżoną decyzję i orzekł o odmowie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności. Orzeczenie na niekorzyść strony uzasadnił tym, że rozstrzygnięcie Prezydenta Z. nastąpiło z rażącym naruszeniem prawa. Zdaniem Wojewody w świetle art. 1 ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości, z wnioskiem o przekształcenie, o którym mowa we wspomnianym akcie mogą wystąpić osoby fizyczne lub osoby prawne. Skarżąca spółka jest zaś spółką komandytową, nie posiadającą osobowości prawnej. Nie może zatem skutecznie domagać się przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności.
Od decyzji Wojewody [...] skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach złożyła [...] sp. z o.o. Zarzuciła organowi drugiej instancji niewłaściwą wykładnię art. 1 ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości oraz art. 139 k.p.a. poprzez wydanie orzeczenia na niekorzyść strony. Skarżąca domaga się uchylenia skarżonej decyzji oraz zasądzenia kosztów postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał, że skarga zasługuje na uwzględnienie.
Sąd wskazał, że Wojewoda rozstrzygając sprawę dokonał prostej językowej wykładni art.1 ust. 1 ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości i uznał, iż przepis powyższy statuuje zamknięty katalog podmiotów mogących korzystać z rozwiązań przewidzianych wspomnianym aktem. Zdaniem Sądu konieczne jest jednak dokonanie wykładni systemowej i celowościowej, które pozwolą na właściwe odczytanie intencji ustawodawcy.