Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Irena Kamińska, Sędzia NSA Maria Wiśniewska (spr.), Sędzia NSA Monika Nowicka, Protokolant sekretarz sądowy Julia Chudzyńska, po rozpoznaniu w dniu 7 sierpnia 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 czerwca 2014 r. sygn. akt II SAB/Wa 58/14 w sprawie ze skargi J. S. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 października 2013 r. sygn. akt II SAB/Wa 377/13 w przedmiocie rozpoznania wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 25 czerwca 2014 r., sygn. akt II SAB/Wa 58/14 oddalił skargę J. S. o wznowienie postępowania sądowego zakończonego postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 października 2013 r., sygn. akt II SAB/Wa 377/13 odrzucającym skargę J. S. na bezczynność Burmistrza Miasta [...] w przedmiocie rozpoznania wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego.
W uzasadnieniu powyższego wyroku zawarto następujące ustalenia faktyczne i ocenę prawną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie powołanym postanowieniem z dnia 8 października 2013 r. odrzucił skargę J. S. na bezczynność Burmistrza Miasta [...] w przedmiocie rozpoznania wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd pierwszej instancji stwierdził, że skarga J. S. na bezczynność Burmistrza Miasta [...] dotyczy sprawy objętej wcześniejszą skargą wniesioną przez skarżącą w dniu 17 września 2012 r. będącą w toku (sygn. akt II SAB/Wa 425/12), a zatem zaistniała przesłanka do odrzucenia skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270, ze zm., zwanej dalej "P.p.s.a.").
Powyższe postanowienie zostało doręczone skarżącej - na adres do korespondencji, wskazany przez nią w piśmie z dnia 22 lutego 2013 r. znajdującym się w aktach sądowych sprawy o sygn. II SAB/Wa 425/12 - w dniu 21 października 2013 r. Przy tym samym piśmie sądowym skarżącej doręczono odpis odpowiedzi na skargę.
Pismem z dnia 16 stycznia 2014 r., na podstawie art. 271 pkt 2 w zw. z art. 277 P.p.s.a. w zw. z art. 273 § 1 pkt 1 P.p.s.a., J. S. wniosła skargę o wznowienie postępowania zakończonego postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 października 2013 r., sygn. akt II SAB/Wa 377/13.
W uzasadnieniu skargi podniosła, że nie otrzymała odpowiedzi na skargę i załączników do tej odpowiedzi w terminie, bowiem otrzymała ją dopiero wraz z odpisem postanowienia o odrzuceniu skargi, a wobec tego nie miała możliwości się do niej ustosunkować. W uzupełnieniu skargi skarżąca podniosła, że jej skarga o wznowienie postępowania oparta jest na ustawowej przesłance wznowienia z powodu nieważności wskazanej w art. 271 pkt 2 P.p.s.a., bowiem wskutek naruszenia przepisów prawa, tj. art. 73 w związku z art. 65 § 2 P.p.s.a. skarżąca była pozbawiona możliwości działania, a przed uprawomocnieniem się postanowienia niemożność ta nie ustała.
W odpowiedzi na skargę Burmistrz Miasta [...] wniósł o jej odrzucenie, podnosząc, że w sprawie nie wystąpiła nieważność postępowania, gdyż przed uprawomocnieniem się zaskarżonego postanowienia skarżąca miała możliwość je zaskarżyć.
Powołanym na wstępie wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał skargę o wznowienie postępowania za niezasadną i na podstawie art. 282 § 1 i § 2 P.p.s.a. ją oddalił.
Sąd pierwszej instancji wskazał, że niemożność działania, o której mowa w art. 271 pkt 2 P.p.s.a., czyli niemożność obrony swych praw, jest pozbawieniem możliwości podejmowania w procesie czynności procesowych. Konieczne jest zatem wykazanie, że zachodzi związek przyczynowy między naruszeniem prawa procesowego, a pozbawieniem strony możliwości działania. O pozbawieniu strony możliwości działania można mówić wtedy, gdy nie dano jej w ogóle możliwości działania. W innych przypadkach zachodzi tylko utrudnienie działania, co nie uzasadnia wznowienia postępowania. Skoro pozbawienie strony możności działania musi nastąpić wskutek naruszenia przepisów prawa, to wyklucza się tu tzw. obiektywny stan tego pozbawienia, co oznacza, że wznowienie postępowania sądowego może nastąpić tylko z winy sądu. Z tego też względu wznowienie postępowania nie może nastąpić z winy stron postępowania. Zaniechanie przez stronę postępowania działania obarcza ją ujemnymi następstwami braku obrony i wyklucza wznowienie postępowania.