Naczelny Sąd Administracyjny w składzie : Przewodniczący: Sędzia NSA Ewa Dzbeńska Sędziowie: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno Sędzia WSA del. Mirosław Gdesz (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Maciej Kozłowski po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Rady Miejskiej Łomży od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 31 lipca 2014 r. sygn. akt II SA/Bk 141/14 w sprawie ze skargi Rady Miejskiej Łomży na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Podlaskiego z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie scalenia i podziału nieruchomości 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od Gminy Łomża na rzecz Wojewody Podlaskiego kwotę 600 (sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia 31 lipca 2014 r. sygn. akt II SA/Bk 141/14 oddalił skargę Rady Miejskiej w Łomży na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Podlaskiego z dnia [...] grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie scalenia i podziału nieruchomości.
Wyrok ten został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:
Wojewoda Podlaski rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] grudnia 2013 r. stwierdził nieważność uchwały Rady Miejskiej Łomży z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w sprawie scalenia i podziału nieruchomości położonych w Łomży w dzielnicy przemysłowo-składowej w rejonie ulic Ż. i S..
W ocenie organu nadzorczego rejestr nieruchomości w stanie nowym po scaleniu i podziale terenów położonych w Ł. w dzielnicy przemysłowo-składowej w rejonie ulic Ż. i S. (stanowiący załącznik nr 6) zawiera części nieruchomości objętych obszarem scalenia określonym w załączniku nr 1, które znalazły się poza tym obszarem. Z powyższego wynika, że powierzchnia ogólna obszaru objętego scaleniem i podziału wykazana w załączniku nr 1, 2 i 6 do przedmiotowej uchwały została wykazana nieprawidłowo i tym samym nie został spełniony wymóg z art. 104 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm.; dalej powoływana jako "ugn"). Organ wskazał również, że nie ustalono tzw. "współczynnika potrąceń" i nie wykazano go w uchwale, jak też w dokumentacji scalenia i podziału. Przeprowadzone postępowanie nadzorcze skutkowało uznaniem, że nie wszystkim uczestnikom postępowania w sprawie scalenia i podziału przyznano nieruchomości zamienne, o czym świadczy przedstawione w decyzji zestawienie tabelaryczne, a co w ocenie organu nadzorczego skutkuje naruszeniem art. 105 ust. 2 ugn.
Wojewoda zwrócił również uwagę na nieprawidłowe i nieaktualne ustalenia w treści uchwały i załącznikach do tego aktu odnoszące się do zapisów w księgach wieczystych, a w odniesieniu do nieruchomości niemających urządzonych ksiąg wieczystych nie wykazano podstawy stwierdzonego stanu prawnego tych nieruchomości, czym w przekonaniu organu nadzoru Rada Miejska w Łomży naruszyła § 5 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 maja 2005 r. w sprawie scalania i podziału nieruchomości (Dz. U. Nr 86, poz. 736; dalej powoływane jako "rozporządzenie").
Rada Miejska w Łomży w skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku wniosła o uchylenie rozstrzygnięcia nadzorczego, zarzucając mu naruszenie:
1) art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 594 ze zm.; dalej powoływana jako "usg"), poprzez przyjęcie sprzeczności z prawem uchwały, pomimo braku podstaw do takiego twierdzenia;
2) art. 77 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 ze zm.; dalej powoływana jako "Kpa"), poprzez zebranie materiału dowodowego w sposób niewyczerpujący i całkowite pominięcie dowodów i wyjaśnień przedstawionych przez Miasto Ł.;