Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Małgorzata Borowiec, Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska (spr.), Sędzia del. WSA Przemysław Szustakiewicz, Protokolant sekretarz sądowy Julia Chudzyńska, po rozpoznaniu w dniu 6 października 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. S.A. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 czerwca 2014 r. sygn. akt I SA/Wa 2787/13 w sprawie ze skargi P. S.A. w W. na decyzję Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia [...] września 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia 27 czerwca
2014 r. (sygn. akt I SA/Wa 2787/13) oddalił skargę P. S.A.
w W. na decyzję Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia [...] września 2013
r., nr [...], w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.
Powyższy wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
Wojewoda Ś. ostateczną decyzją z dnia [...] listopada 2010 r., nr
[...] - na podstawie art. 18 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191 ze zm.), stwierdził nabycie przez Gminę S. z mocy prawa nieodpłatnie własności nieruchomości położonej w S., w obrębie K., ozn.
jako działki nr: [...], opisanej w karcie inwentaryzacyjnej Nr [...].
Z wnioskiem o stwierdzenie nieważności ww. orzeczenia wystąpiły P. S.A wskazując, iż przedmiotowa nieruchomość wchodziła w skład obszaru kolejowego i była w zarządzie P. od początku powołania przedsiębiorstwa
- zatem nie podlegała komunalizacji.
Minister Administracji i Cyfryzacji decyzją z dnia [...] maja 2013 r., nr [...], odmówił stwierdzenia nieważności ww. decyzji Wojewody Ś. z dnia [...] listopada 2010 r. Na skutek zaś złożonego przez P. S.A. wniosku o ponowne rozpoznanie sprawy, ww. organ centralny, decyzją z dnia [...] września 2013 r., nr
[...], utrzymał w mocy własne orzeczenie z dnia [...] maja 2013 r. wskazując, że Skarb
Państwa zasiedział z dniem 9 maja 1975 r. przedmiotową nieruchomość
(postanowienie Sądu Rejonowego w S. z dnia [...] listopada 2006 r., sygn. akt
[...]). Zdaniem Ministra, decyzja z dnia [...] października 1986 r., nr
[...] o opłatach rocznych z tytułu zarządu przedmiotowymi nieruchomościami nie była zaś wystarczająca, aby uznać prawo P. S.A. do zarządu tym terenem. Reguluje ona bowiem tylko i wyłącznie wysokość opłaty - a nie samo prawo zarządu.
Odnosząc się do twierdzenia, iż nieruchomość nie podlegała komunalizacji, z uwagi na zarządzanie jej przez Ministra Komunikacji, organ wyjaśnił, że wyłączone zostało z komunalizacji mienie, do którego tytuł prawny był uregulowany na rzecz przedsiębiorstw wskazanych w ww. ustawie z dnia 10 maja 1990 r., tj. w znaczeniu
1
Sygn. akt I OSK 2835/14 prawnym, a nie faktycznym. Podkreślił przy tym, że ustawodawca uszczegółowił katalog przedsiębiorstw wskazanych w omawianym przepisie w rozporządzeniu Rady
Ministrów z dnia 9 lipca 1990 r. w sprawie ustalenia wykazu przedsiębiorstw państwowych i jednostek organizacyjnych, których mienie nie podlega komunalizacji
(Dz. U. Nr 51, poz. 301), w którym nie zostało wymienione przedsiębiorstwo P..
Jeżeli zatem P. S.A. nie legitymuje się tytułem prawnym do spornych nieruchomości, wydanym w formie prawem przewidzianej, nie mogła być uznana za podmiot, któremu taki tytuł służy. Zarządu nie można zaś wywodzić z ogólnych przepisów dotyczących użytkowania i działalności P.. Wskazane okoliczności - zdaniem organu - oznaczały, że nie zachodziły przesłanki wyłączające komunalizację.