Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Monika Nowicka sędzia NSA Ewa Dzbeńska (spr.) sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk Protokolant starszy asystent sędziego Wojciech Latocha po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezydenta m. st. Warszawy od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 lipca 2014 r. sygn. akt I SA/Wa 1452/14 w sprawie ze skargi E. W., M. B. i W. Z. w przedmiocie wymierzenia Prezydentowi m.st. Warszawy grzywny w związku z niewykonaniem wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19.06.2012 r. w sprawie I SAB/Wa 224/12 oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 23 lipca 2014 r., sygn. akt I SA/Wa 1452/14, po rozpoznaniu skargi E. W., M. B. i W. Z., wymierzył Prezydentowi m.st. Warszawy grzywnę w wysokości 10.000 zł w związku z niewykonaniem wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 czerwca 2012 r., sygn. akt I SAB/Wa 224/12 oraz stwierdził, że bezczynność Prezydenta m.st. Warszawy w wykonaniu wyroku miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa.
Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:
Wyrokiem z dnia 27 czerwca 2013 r., sygn. akt I SA/Wa 896/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, uwzględniając skargę E. W., M. B. i W. Z. w przedmiocie wymierzenia Prezydentowi m.st. Warszawy grzywny w związku z niewykonaniem wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 czerwca 2012 r., sygn. akt I SAB/Wa 224/12, wymierzył Prezydentowi m.st. Warszawy grzywnę w wysokości 500 zł.
W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, że zostały spełnione przesłanki wynikające z art. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej powoływanej jako "P.p.s.a.". Organ pozostawał w bezczynności po wyroku uwzględniającym skargę wniesioną na podstawie art. 149 P.p.s.a. Wyrokiem z dnia 19 czerwca 2012 r., sygn. akt I SAB/Wa 224/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględnił bowiem skargę E. W. na bezczynność Prezydenta m.st. Warszawy i zobowiązał organ do rozpoznania wniosku z dnia 18 września 2000 r. o odszkodowanie za nieruchomość położoną w Warszawie przy ul. [...] (obecnie [...]), w terminie dwóch miesięcy od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy. Odpis prawomocnego wyroku z dnia 19 czerwca 2012 r. wraz z uzasadnieniem oraz akta administracyjne sprawy doręczone zostały Prezydentowi m.st. Warszawy w dniu 28 sierpnia 2012 r. Termin do załatwienia sprawy upłynął zatem w dniu 28 października 2012 r. Tymczasem do dnia rozpoznania skargi w przedmiocie wymierzenia Prezydentowi m.st. Warszawy grzywny, organ administracji nie załatwił sprawy zgodnie z powołanym wyrokiem z dnia 19 czerwca 2012 r.
W związku z powyższym Sąd uznał, że grzywna w wysokości 500 zł jest adekwatną sankcją dla Prezydenta m.st. Warszawy za niewykonanie wyroku z dnia 19 czerwca 2012 r.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożyły E. W., M. B. i W. Z.
Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 16 stycznia 2014 r., sygn. akt I OSK 2206/13 uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania.
Sąd II instancji stwierdził, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie nie wykazał, z jakich względów uznał, że orzeczona grzywna w wysokości 500 zł jest adekwatną karą za niewykonanie wyroku w sytuacji, gdy art. 154 § 6 P.p.s.a. przewiduje możliwość wymierzenia grzywny do 37.400,50 zł.
Sąd nie ocenił nadto charakteru stwierdzonej bezczynności organu, tj. w jaki sposób doszło do naruszenia obowiązujących przepisów prawa. Miarkując karę grzywny Sąd winien bowiem wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, w tym między innymi przyczyny niewypełnienia przez organ ciążącego na nim obowiązku oraz stopień stwierdzonych naruszeń. Sąd nie wskazał zatem, jakie zaistniały okoliczności, które uniemożliwiały organowi załatwienie sprawy zgodnie z terminami przewidzianymi w przepisach prawa.