Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janina Antosiewicz, Sędzia NSA Joanna Banasiewicz, Sędzia WSA del. do NSA Wojciech Mazur (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Kamil Wertyński, po rozpoznaniu w dniu 21 października 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 października 2009r. sygn. akt IV SA/Wa 934/09 w sprawie ze skargi J. R. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] kwietnia 2009r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie przejęcia na rzecz Państwa za rentę gospodarstwa rolnego oddala skargę kasacyjną
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 6 października 2009 r. sygn. akt IV SA/Wa 934/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J. R. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.
Wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.
Wnioskiem z dnia [...] marca 2008 r. J. R. zwróciła się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. o stwierdzenie nieważności decyzji Naczelnika Gminy G. z dnia [...] sierpnia 1977 r. orzekającej o przejęciu na wniosek jej męża W. R. na rzecz Państwa za rentę gospodarstwa rolnego o pow. 17,28 ha położonego we wsi T. gmina G.
Postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2008 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C. przekazało wniosek według właściwości Ministrowi Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
Decyzją z dnia [...] lutego 2009 r. nr [...] Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi po rozpoznaniu wniosku J. R. odmówił stwierdzenia nieważności decyzji. W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że przedmiotowe gospodarstwo zostało przejęte na wniosek właściciela W. R. - umotywowany stanem zdrowia, na podstawie art. 9 ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o przekazywaniu gospodarstw rolnych na własność Państwa za rentę i spłaty pieniężne (Dz. U. Nr 21, poz. 118 - powoływanej dalej, jako ustawa z 29 maja 1974 r.). Wnioskodawca spełniał materialnoprawną przesłankę stanowiącą podstawę przejęcia, określoną w art. 9 ust. 1 ustawy z 29 maja 1974 r., gdyż przekazał wszystkie nieruchomości oraz był inwalidą trzeciej grupy. Odnosząc się do twierdzenia J. R. o braku jej zgody na przekazanie gospodarstwa rolnego organ powołując treść art. 3 ust. 1 i 2 ustawy z 29 maja 1974 r. wyjaśnił, że jej zgoda nie była wymagana bowiem praca w gospodarstwie nie stanowiła dla niej głównego źródła utrzymania, a w dacie przejęcia gospodarstwa pozostawała na utrzymaniu męża. Ustalenia w tym zakresie zdaniem organu w sposób jednoznaczny potwierdza oświadczenie W. R. w złożonym wniosku oraz fakt, że uposażenie z tytułu renty zostało przyznane obojgu małżonkom i przez ponad trzydziestoletni okres wnioskodawczyni nie kwestionowała, ani faktu przejęcia gospodarstwa, ani też przyznanego świadczenia.
Decyzją z dnia [...] kwietnia 2009 r. Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi nr [...] po ponownym rozpoznaniu sprawy utrzymał w mocy własną decyzję i stwierdził, że orzekający w I instancji organ nie naruszył przepisów proceduralnych ani materialnych stanowiących podstawę wydania decyzji odmawiającej stwierdzenia nieważności decyzji Naczelnika Gminy G. Zdaniem organu ponownie rozpoznającego sprawę, choć w aktach sprawy brakuje dowodu potwierdzającego, że J. R. wyraziła zgodę na przejęcie gospodarstwa jej męża, to Naczelnik Gminy G. wydając badaną w niniejszym postępowaniu decyzję nie naruszył w sposób rażący art. 3 ust. 1 ustawy z 29 maja 1974 r., bowiem ust. 2 tego artykułu przewidywał, że zgoda małżonka nie jest wymagana w sytuacji, gdy praca w gospodarstwie nie stanowi jego głównego źródła utrzymania. W ocenie organu ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności oświadczenia W. R. wynika, że wnioskodawczyni pozostawała na utrzymaniu męża.