Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Dzbeńska, Sędzia NSA Joanna Banasiewicz, Sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska (spr.), Protokolant starszy asystent sędziego Maciej Kozłowski, po rozpoznaniu w dniu 5 sierpnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M.S. i J.S od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 lipca 2012 r. sygn. akt I SA/Wa 678/12 w sprawie ze skargi M.S. i J.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] lutego 2012 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z 10 lipca 2014 r. sygn. akt I SA/Wa 678/12, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. i J. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z [...] lutego 2012 r. nr [...], którą utrzymana została w mocy decyzja tegoż organu z [...] marca 2011 r. nr [...] umarzająca postępowanie nadzorcze.
Wyrok zapadł w następujących okolicznościach sprawy:
Orzeczeniem z [...] grudnia 1953 r. nr [...] Prezydium Rady Narodowej m.st. Warszawy odmówiło przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości warszawskiej przy ul. E. z uwagi na to, że nie został złożony wniosek o przyznanie tego prawa. Z wnioskami o stwierdzenie nieważności tego orzeczenia wystąpili S. H. - spadkobierca współwłaściciela tej nieruchomości A. H. oraz działający przez syna M. S. - A. S., którzy nabył połowę domu oraz prawa do połowy gruntu od współwłaścicieli nieruchomości E. vel L. R., w imieniu którego działał T. S. - aktem notarialnym z [...] lutego 1953 r. Wnioski o stwierdzenie nieważności orzeczenia dekretowego Samorządowe Kolegium Odwoławcze rozpoznało decyzją z [...] sierpnia 1996 r. nr [...], utrzymaną w mocy przez to Kolegium decyzją z [...] listopada 1999 r. nr [...], po przywróceniu terminu do złożenia wniosków o ponowne rozpoznanie sprawy, będącego następstwem wadliwego pouczenia co do środka zażalenia. Naczelny Sąd Administracyjny, wyrokiem z 28 lutego 2001 r., I SA 2401/99 uchylił decyzje Kolegium, wydane w obu instancjach, stwierdzając, że na rozprawie został złożony ww. akt notarialny z [...] lutego 1953 r., zaś pełnomocnik b. współwłaścicieli nieruchomości - M. i L. R. oświadczył, że wniosek o przyznanie prawa do gruntu został złożony i nakazując wyjaśnienie tej kwestii. Po ponownym rozpoznaniu sprawy Samorządowe Kolegium decyzją z [...] lutego 2002 r. nr [...] odmówiło stwierdzenia nieważności orzeczenia z [...] grudnia 1953 r., zaś decyzję tą Kolegium, decyzją z [...] maja 2006 r. nr [...], uchyliło i stwierdziło nieważność orzeczenia. Zawiadomieniem z 25 lutego 2008 r. Samorządowe Kolegium wszczęło z urzędu postępowanie o stwierdzenie nieważności ww. decyzji z [...] maja 2006 r., a następnie decyzją z [...] listopada 2008 r. nr [...], utrzymaną w mocy decyzję z 12 stycznia 2009 r. nr [...], Kolegium stwierdziło nieważność decyzji z [...] maja 2006 r. w związku ze skierowaniem jej do osoby zmarłej - S. H., który zmarł 1 września 2000 r. Skargę na tę decyzję wnieśli M. i J. S., którzy wstąpili do postępowania wobec śmierci ojca A. (12 lipca 2000 r.), którą Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił, wyrokiem z 3 lipca 2008 r., I SA/Wa 255/09, zaś Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną ww. wyrokiem z 23 lipca 2010 r., I OSK 1324/09. Równolegle, zawiadomieniem z 25 marca 2008 r., Samorządowe Kolegium wszczęło z urzędu postępowanie o stwierdzenie nieważności decyzji z [...] lutego 2002 r. i decyzją z [...] stycznia 2009 r. nr [...] stwierdziło jej nieważność.
W takim stanie rzeczy Kolegium ponownie rozpoznało wnioski o stwierdzenie nieważności orzeczenia z 1953 r. S. H. oraz M. S., działającego też w imieniu brata J., rozdzielając postępowania na dotyczące wniosku S. H., M. i J. S., czego też domagał się M. S., wyjaśniając, iż A. S. złożył wniosek niezależnie od S. H..