Zasadnie Sąd wywodził, że bez prawidłowego ustalenia czy były podstawy do wyłączenia wójta, sekretarza gminy, co będzie miało znaczenie dla prawidłowości rozpoznania wniosku o wyłączenie pracowników ośrodka pomocy społecznej, nie ma możliwości oceny prawidłowości postępowania w sprawie przyznania świadczenia pomocy społecznej. Brak zaufania do pracownika socjalnego może powodować odmowę udziału w przeprowadzeniu wywiadu. Wywiad środowiskowy obejmuje szczególnie chronione w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej dobro osobiste, która w art. 47 stanowi o prawie każdego do ochrony życia prywatnego, rodzinnego, czci i dobrego imienia. Przedstawienie takich danych może nastąpić tylko wobec pracownika, co do którego strona ma pełne zaufanie do bezstronności. Jeżeli występuje związek pośredni pomiędzy sprawą rozpoznawaną, a występowaniem pracownika socjalnego w charakterze świadka w postępowaniu karnym, może rodzić wątpliwości co do bezstronności pracownika socjalnego (art. 24 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego).
Nie jest zatem usprawiedliwiony zarzut skargi kasacyjnej co do uchylenia się przez Sąd od oceny wpływu naruszenia przepisów postępowania na wynik sprawy. Nie można ocenić z jakich względów strona nie podjęła udziału w ustaleniu stanu faktycznego sprawy w tym w przeprowadzeniu wywiadu środowiskowego. Zarzut zatem naruszenia art. 145 § 1 pkt 1 lit. c w związku z art. 113 i art. 141 § 4 powołanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi nie jest zasadny.
Nie jest usprawiedliwiony zarzut naruszenia art. 135 powołanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Art. 135 tej ustawy otwiera możliwość prawną stosowania środków w celu usunięcia naruszenia prawa w stosunku do aktów podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach sprawy, której dotyczy skarga, jeżeli jest to niezbędne dla końcowego jej załatwienia. Stosowanie tych środków jest ograniczone wyłącznie przesłanką niezbędności dla końcowego jej załatwienia. Jeżeli jest to działanie organu wykonującego administrację publiczną podlegające właściwości sądu administracyjnego (z wyłączeniem właściwości sądu powszechnego), to nawet bez spełnienia przesłanek szczególnych właściwości sądu administracyjnego, sąd może stosować środki przewidziane ustawą. W sprawie pozostaje ścisły związek pomiędzy wyłączeniem pracowników, a prawidłowością rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy. Wadliwe rozpoznanie wniosku o wyłączenie wymagało uchylenia postanowienia w celu otworzenia możliwości prawnej pełnego jej rozpoznania.
Nie jest usprawiedliwiony zarzut naruszenia w zaskarżonym wyroku art. 141 § 4 w związku z art. 153 powołanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. W zaskarżonym wyroku w pełni zamieszczono ocenę prawna i wskazania co do dalszego rozpoznania, wskazując na obowiązek rozpoznania wniosku o wyłączenie, które otworzy drogę do rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy o przyznanie świadczenia pomocy społecznej.
Z tych względów, że skarga kasacyjna nie została oparta na usprawiedliwionych podstawach, na mocy art. 184 powołanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji.