Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Monika Nowicka Sędziowie NSA Izabella Kulig-Maciszewska (spr.) del. NSA Roman Ciąglewicz Protokolant starszy asystent sędziego Wojciech Latocha po rozpoznaniu w dniu 16 lipca 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 września 2012 r. sygn. akt I SA/Wa 40/12 w sprawie ze skargi J. C. na postanowienie Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] listopada 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 20 września 2012 r., sygn. akt I SA/Wa 40/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J. C. na postanowienie Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] listopada 2011 r. w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.
Wyrok zapadł w następujących okolicznościach i prawnych.
K. Ś. w dniu 11 grudnia 2008 r. (data pierwszej prezentaty) złożył wniosek do Wojewody Podkarpackiego o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez jego rodziców Z. i A. Ś. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
Następnie J. C. (siostra K. Ś.) pismem z dnia 2 stycznia 2009 r. - złożonym osobiście w siedzibie organu w dniu 7 stycznia 2009 r.(data prezentaty) - również złożyła wniosek o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez rodziców nieruchomości poza obecnymi granicami RP.
Decyzją z dnia 14 kwietnia 2009 r., Wojewoda Podkarpacki odmówił J. C. potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza granicami RP - z powodu złożenia wniosku po upływie terminu określonego w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 169, poz. 1418 ze zm.), który stanowi, że potwierdzenie prawa do rekompensaty następuje na wniosek osoby ubiegającej się o potwierdzenie tego prawa złożony nie później niż do dnia 31 grudnia 2008 r.
Pismem z dnia 24 kwietnia 2009 r. J. C. wskazała K. Ś. jako osobę uprawnioną do otrzymania rekompensaty.
Wojewoda Podkarpacki pismem z dnia 27 kwietnia 2009 r. poinformował ją, iż w związku z wydaniem decyzji o odmowie potwierdzenia jej prawa do rekompensaty, oświadczenie o wskazaniu osoby uprawnionej nie wywołuje skutków prawnych. Jednocześnie organ wskazał, że jedynym środkiem prawnym, z którego może ona skorzystać, jest złożenie odwołania od ww. decyzji w terminie do dnia 2 maja 2009 r. Ponieważ J. C. nie złożyła odwołania - decyzja ta stała się ostateczna.
Natomiast decyzją z dnia [...] marca 2011 r. Wojewoda Podkarpacki potwierdził na rzecz K. Ś. prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości przez jego rodziców poza obecnymi granicami RP. Powyższa decyzja stała się ostateczna w dniu 30 marca 2011 r. - wobec nie złożenia od niej odwołania. Zaś w dniu 29 czerwca 2011 r. K. Ś. otrzymał wynikającą z przedmiotowej decyzji rekompensatę.
J. C. pismem z dnia 8 sierpnia 2011 r. złożyła wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania wraz z odwołaniem od ww. decyzji Wojewody Podkarpackiego z dnia [...] marca 2011 r. dotyczącej potwierdzenia prawa do rekompensaty na rzecz K. Ś..
W uzasadnieniu wniosku podniosła, że nie doręczono jej tej decyzji - dowiedziała się o niej od brata w dniu 6 sierpnia 2011 r. Dodała, że zgodnie z treścią art. 62 k.p.a. nie naruszyła terminu z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. - gdyż stosowny wniosek został złożony przez brata w ustawowym terminie. W związku z powyższym wnosiła o zmianę tej decyzji poprzez przyznanie jej prawa do połowy rekompensaty za mienie pozostawione przez rodziców.