Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Roman Ciąglewicz (spr.) sędzia NSA Jolanta Sikorska sędzia del. WSA Dariusz Chaciński Protokolant starszy asystent sędziego Ewa Dubiel po rozpoznaniu w dniu 9 sierpnia 2017 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wojewody Śląskiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 18 czerwca 2015 r. sygn. akt IV SAB/Gl 22/15 w sprawie ze skargi M. P. na bezczynność Wojewody Śląskiego w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z 18 czerwca 2015 r., sygn. akt IV SAB/Gl 22/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach po rozpoznaniu skargi M. P. na bezczynność Wojewody Śląskiego w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej zobowiązał Wojewodę Śląskiego do załatwienia wniosku skarżącego z [...] stycznia 2015 r.; stwierdził, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; oddalił wniosek skarżącego o wymierzenie organowi grzywny oraz zasądził zwrot kosztów postępowania.
Wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.
M. P. wniósł skargę na bezczynność Wojewody Śląskiego w zakresie udostępnienia informacji publicznej. Zarzucił naruszenie art. 13 ust. 1, i 2 oraz art. 16 ust. 1 ustawy oraz domagał się zobowiązania tego organu do udostępnienia informacji, ukarania dyscyplinarnego pracownika winnego niezałatwienia sprawy, a nadto wymierzenia organowi grzywny na podstawie art. 149 § 2 P.p.s.a. w maksymalnej wysokości określonej w art. 154 § 6 tej ustawy i zasądzenia kosztów postępowania. W uzasadnieniu skargi wskazał, że 14 stycznia 2015 r. złożył wniosek o udostępnienie informacji publicznej, tj.:
1. dokumentów (kopii) wniosków Rzecznika Dyscyplinarnego dla Nauczycieli działającego przy Wojewodzie Śląskim w sprawie postępowania dyscyplinarno- wyjaśniającego obwinionej T. B. wraz z uzasadnieniem,
2. orzeczeń Komisji Dyscyplinarnej dla Nauczycieli przy Wojewodzie Śląskim o wymierzeniu nauczycielom kar dyscyplinarnych w latach 2012 - 2014 (kopii wraz z uzasadnieniem).
Do dnia złożenia skargi organ nie udostępnił żądanej informacji ani nie wydał decyzji odmownej zgodnie z art. 16 ustawy o dostępie do informacji publicznej.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda Śląski wniósł o jej oddalenie. Podniósł, że 16 stycznia 2015 r. Wojewoda w piśmie przekazanym drogą elektroniczną (zgodnie z żądaniem zawartym we wniosku), poinformował skarżącego o przekazaniu jego wniosku do załatwienia organowi właściwemu. Stwierdził, że z informacji uzyskanych przez Wojewodę wynika, że pismem z 27 stycznia 2015 r. Przewodnicząca Komisji Dyscyplinarnej dla Nauczycieli przy Wojewodzie Śląskim, powołując się na art. 4 ust. 1 i 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej wskazała, że nie jest podmiotem zobowiązanym do udzielenia żądanej informacji. Komisja dyscyplinarna dla nauczycieli ani jej przewodniczący nie są żadnym z trzech kategorii podmiotów obowiązanych do udzielenia informacji publicznej w rozumieniu art. 4 ust. 1 i 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, a orzeczenia komisji dyscyplinarnej nie stanowią informacji publicznej, gdyż informacji, którą dysponują podmioty niemające obowiązku jej udostępnienia, nie można uznać za informację publiczną. Na poparcie tego stanowiska rozważono charakter organizacyjny komisji dyscyplinarnych dla nauczycieli oraz jej przewodniczącego w kontekście przepisów ustawy Karta Nauczyciela oraz rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 22 stycznia 1988 r. w sprawie komisji dyscyplinarnych dla nauczycieli trybu postępowania dyscyplinarnego. Nadto wskazano, że postępowanie dyscyplinarne dla nauczycieli jest częścią ich spraw pracowniczych, na które składają się m.in. dokumenty prywatne. Informacje dotyczące spraw pracowniczych, jako należących do dóbr osobistych, są tajne i chronione przez przepisy prawa, a dostęp do nich jest możliwy jedynie za zgodą osoby, której dotyczą lub wówczas, gdy szczególny przepis prawa upoważnia dany podmiot do jej uzyskania. Wojewoda stwierdził, że nie można mówić o jego bezczynności ponieważ skarżący uzyskał odpowiedź Wojewody w krótkim czasie, a następnie uzyskał merytoryczną odpowiedź organu właściwego do załatwienia sprawy.