Naczelny Sąd Administracyjny w składzie : Przewodniczący: Sędzia NSA Paweł Miładowski Sędziowie: Sędzia NSA Bożena Popowska (spr.) Sędzia NSA del. Jerzy Krupiński Protokolant st. asystent sędziego Tomasz Szpojankowski po rozpoznaniu w 2 lipca 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wojewody [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 28 października 2014 r. sygn. akt II SAB/Łd 123/14 w sprawie ze skargi A. P. i A. S. na przewlekłość postępowania Wojewody [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 28 października 2014 r., sygn. akt II SAB/Łd Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, po rozpoznaniu skargi A. P. i A. S. na przewlekłość postępowania Wojewody [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość - 1. zobowiązał Wojewodę [...] do wydania aktu w przedmiotowej sprawie w terminie 1 miesiąca od dnia uprawomocnienia się wyroku; 2. stwierdził, że przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę [...] miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3. wymierzył Wojewodzie [...]emu grzywnę w kwocie 2000 (dwa tysiące) złotych; 4. zasądził od Wojewody [...] na rzecz A. P. i A. S. solidarnie kwotę 340 (trzysta czterdzieści) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.
A. P. i A. S. wnieśli skargę na przewlekłe prowadzenie przez Wojewodę [...] postępowania w sprawie ustalenia odszkodowania z tytułu nabycia z mocy prawa przez Skarb Państwa prawa własności części nieruchomości położonej w obrębie [...] - W., oznaczonej jako działka nr ewid. [...]. Autor skargi wniósł o zobowiązanie Wojewody [...] do wydania merytorycznej decyzji w sprawie w terminie miesiąca od dnia rozpoznania skargi oraz o stwierdzenie, iż niezałatwienie sprawy w terminie miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa, jak i o wymierzenie organowi grzywny w wysokości dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim. W motywach skargi A. P. i A. S. wyjaśnili, iż decyzją Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2008 r., zmienioną decyzją Ministra Infrastruktury z dnia [...] lipca 2008 r., nieruchomość oznaczona jako działka nr ewid. [....] została przeznaczona pod rozbudowę drogi krajowej nr [...]. Wojewoda [...] zawiadomił strony o wszczęciu postępowania odszkodowawczego, jednocześnie ustalając termin załatwienia sprawy na dzień 31 grudnia 2010 r. Termin ten był przez organ kilkakrotnie przesuwany. Skarżący podnieśli, że organ prowadzący postępowanie wydał pierwszą decyzję w sprawie po upływie blisko roku od dnia zawiadomienia stron o wszczęciu postępowania. Podobnie druga decyzja została wydana po upływie roku i trzech miesięcy od dnia uchylenia przez Ministra Transportu wcześniejszego rozstrzygnięcia. Skarżący podnieśli również, iż organ odwoławczy rozstrzygnął odwołanie dopiero po upływie 10 miesięcy od jego złożenia. Fakt uchylenia przez Ministra Infrastruktury i Rozwoju decyzji Wojewody [...] z dnia [...] października 2013 roku po raz kolejny spowoduje załatwienie sprawy w jeszcze późniejszym terminie.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda [...] wniósł o oddalenie skargi, szczegółowo opisując dotychczasowy przebieg postępowania. Stanowisko to podsumował wskazaniem, iż czynności podejmowane w toku postępowania były niezbędne do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego, uzupełnienia materiału dowodowego i wyjaśnienia wszelkich okoliczności mających wpływ na wynik postępowania oraz do prawidłowego załatwienia sprawy. Organ wskazał, że ranga społeczna prowadzonych postępowań mających na celu ustalenie odszkodowania z tytułu nabycia z mocy prawa własności nieruchomości przeznaczonych pod drogi publiczne, wymaga szczególnej rzetelności i dokładności w podejmowaniu czynności, mających na celu zakończenie sprawy decyzją administracyjną. Jednocześnie, bez wątpienia istnieje społeczne niezadowolenie osób pozbawianych prawa własności, co również nie pozostaje bez wpływu na przebieg postępowań, których średnia ilość w okresie od września 2010 r. do października 2013 r. przypadająca na pracownika merytorycznego wynosiła ok. 160.