Skarga kasacyjna na postanowienie Podkarpackiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w R. w przedmiocie odmowy udostępnienia danych z ewidencji gruntów i budynków
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jan Paweł Tarno Sędziowie: sędzia NSA Monika Nowicka (spr.) sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Protokolant sekretarz sądowy Joanna Drapczyńska po rozpoznaniu w dniu 4 stycznia 2011 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. O. S.A. w R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 13 listopada 2009 r. sygn. akt II SA/Rz 526/09 w sprawie ze skargi P. R. Z. E. S.A. w R. na postanowienie Podkarpackiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w R. z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia danych z ewidencji gruntów i budynków- odmowy wydania zaświadczenia oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/8

Wyrokiem z dnia 13 listopada 2009 r. ( sygn. akt II SA/Rz 526/09) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę P. R. Z. E. S.A. w R. na postanowienie Podkarpackiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w Rzeszowie z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...] utrzymujące w mocy postanowienie Starosty K. z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] o odmowie wydania zaświadczenia.

Wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy:

Pismem z dnia [...] marca 2009 r. zatytułowanym "wniosek o udostępnienie danych" P. R. Z. E. S.A. w R. wystąpił do Ewidencji Gruntów i Budynków w K. o (cyt.) "udzielenie informacji o nieruchomościach należących do A. S., jako właściciela, użytkownika wieczystego czy też posiadacza na podstawie dowolnego tytułu prawnego zarówno obecnie, jak i w okresie lat [...] ( dla potrzeb ewentualnej skargi paulińskiej)".

Jako podstawę prawną, upoważniającą do pozyskania powyższych danych, wskazano art. 29 ust. 1 ustawy o ochronie danych osobowych wywodząc dalej, iż dane te są potrzebne w celu skierowania postępowania egzekucyjnego do nieruchomości dłużnika na podstawie wykonalnego nakazu zapłaty Sądu Rejonowego w R. z dnia [...] marca 2008 r. ( sygn. akt [...]) bądź wytoczenia powództwa w przypadku wyzbycia się majątku z pokrzywdzeniem wierzyciela. Do wniosku dołączono kopię w/w nakazu zapłaty.

Postanowieniem z dnia [...] marca 2009 r. Starosta K. odmówił wnioskującej spółce udostępnienia żądanych danych, powołując w podstawie prawnej rozstrzygnięcia art. 24 ust. 3 ustawy z 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. nr 240 z 2005 r., poz. 2027 ze zm.), art. 29 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. nr 101 z 2002 r., poz. 926 ze zm.) oraz art. 217 i 219 k.p.a.

W uzasadnieniu postanowienia Starosta zacytował treść w/w przepisów podkreślając konieczność wykazania przez wnioskodawcę interesu prawnego w żądaniu udostępnienia danych, znajdujących się w zbiorze - operacie ewidencji gruntów i budynków. W ocenie Starosty K. wnioskodawca takiego interesu prawnego nie wykazał bo legitymował się jedynie interesem faktycznym.

Podniesiono również, że do wyjawienia majątku dłużnika nie jest właściwy starosta, lecz komornik, a ponadto w tej kwestii mają zastosowanie przepisy art. 913-920 kodeksu postępowania cywilnego.

W zażaleniu na powyższe postanowienie P. R. Z. E. S.A. w R. podkreślał jawność danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków, co - zdaniem żalącego się - oznaczało, iż na warunkach ustawy o ochronie danych osobowych, dostęp do tych informacji mogą mieć także inne osoby, niż te, których te informacje bezpośrednio dotyczą.

Rozpoznając sprawę w instancji odwoławczej, Podkarpacki Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w Rzeszowie postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2009 r. utrzymał w mocy postanowienie Starosty K. Przytaczając treść art. 217 § 2 k.p.a. oraz art. 20 ust. 1 i art. 24 ust. 3 Prawa Geodezyjnego i kartograficznego organ stwierdził, że wydawanie wyrysów i wypisów z operatu ewidencyjnego jest uzależnione od wykazania przez wnioskodawcę własnego, indywidualnego interesu prawnego. W rozpatrywanej sprawie natomiast żądanie żalącego się nie znajdowało uzasadnienia w obowiązujących przepisach prawa i nie mieściło się w dyspozycji klauzuli, jaką nadał Sąd Rejonowy w R. nakazowi zapłaty.

Strona 1/8