Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Jurkiewicz, Sędziowie NSA Wojciech Chróścielewski (spr.), Tomasz Zbrojewski, Protokolant Tomasz Zieliński, po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2006r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Generalnego Inspektora Danych Osobowych od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 listopada 2004r. sygn. akt II SA/Wa 1057/04 w sprawie ze skargi I. Sp. z o.o. w [...] na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie przetwarzania danych osobowych 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza na rzecz I. Sp. z o.o. w Warszawie od Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych kwotę 120 (słownie: sto dwadzieścia) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 30 listopada 2004 r. sygn. akt II SA/Wa 1057/04, w sprawie ze skargi I. Sp. z o.o. w [...] na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z [...] nr [...] w przedmiocie przetwarzania danych osobowych uchylił zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję tego samego organu z [...].
Wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy. Zaskarżoną decyzją Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych utrzymał w mocy swoją decyzje z [...] wydaną na podstawie art. 12 pkt 2 i art. 18 ust. 1 pkt 6 w zw. z art. 23 ust. 1 pkt 2 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych (Dz.U. z 2002 r. nr 101, poz. 926 z późn. zm.) oraz art. 3851 § 1 w zw. z art. 3853 pkt 5 k.c. nakazującą I. sp. z o.o. w [...] usunięcie danych osobowych M. S. pozyskanych bez jej zgody w związku z zawarciem umowy przelewu wierzytelności od regionalnej S. SA z siedzibą w [...]. W uzasadnieniu wskazano, że w sprawie wystąpiła sprzeczność umowy przelewu z przepisami art. 3851 § 1 i art. 3853 pkt 5 k.c., co powoduje zgodnie z art. 509 k.c. niedopuszczalność przelewu. Umowa przelewu wierzytelności kształtowała prawa i obowiązki M. S. w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami rażąco naruszając jej interesy i była nieważna - art. 58 § 1 k.c. Przetwarzanie danych osobowych M. S. miało miejsce bez wystąpienia żadnej z przesłanek z art. 23 ust. 1 ustawy o ochronie danych osobowych oraz bez uzyskania jej zgody, przyjęło więc postać niedozwolonych postanowień umownych - art. 3853 pkt 5 k.c., a te zgodnie z art. 3851 § 1 k.c. nie są dla konsumenta wiążące.
I. w swojej skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego zarzuciła zaskarżonej decyzji naruszenie art. 509 § 1, art. 3851 § 1 i art. 3853 pkt 5 k.c. oraz art. 23 ust. 1 pkt 5 w zw. z art. 23 ust. 4 pkt 2 ustawy o ochronie danych osobowych, a także naruszenie art. 107 § 3 i 127 § 3 k.p.a. W uzasadnieniu skargi wywodzono, iż w przedmiotowej sprawie doszło wyłącznie do przeniesienia wierzytelności bez jednoczesnego przeniesienia zobowiązań - w sprawie nie ma więc zastosowania przepis art. 3853 pkt 5 k.c., który wymaga łącznego przeniesienia praw i obowiązków. Stanowisko organu administracji, iż w sprawie miał zastosowanie art. 3851 k.c. jest wadliwe ponieważ w umowie o świadczenie usług telekomunikacyjnych nie było postanowienia pozwalającego na przelew wierzytelności bez zgody dłużnika - nie mogło więc takie nieistniejące postanowienie być uznane za niedozwolone postanowienie umowne. Ponadto w uzasadnieniach decyzji nie wykazano, że przelew wierzytelności kształtował prawa i obowiązki M. S. w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami rażąco naruszając jej interesy. Nie wskazano też jakie prawa i interesy zostały naruszone przez przetwarzanie danych osobowych i na czym to naruszenia miało polegać. Przetwarzanie danych osobowych miało miejsce w zakresie, w jakim było to niezbędne dla wypełnienia prawnie usprawiedliwionych celów firmy - dochodzenia roszczeń z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.