Skarga kasacyjna na decyzję SKO w K. w przedmiocie zasiłku rodzinnego i dodatków do zasiłku rodzinnego
Uzasadnienie strona 2/3

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K., w odpowiedzi na skargę, wniosło o jej oddalenie.

Rozpoznając skargę Sąd I instancji uznał ją za uzasadnioną, podkreślając przy tym, iż spór pomiędzy organem odwoławczym, a skarżącym dotyczy przede wszystkim sposobu interpretacji i rozumienia art. 7 pkt 5 ustawy o świadczeniach rodzinnych w związku z wyrokiem Sądu Okręgowego w K. z dnia [...] maja 2001 r. sygn. akt [...]. Zdaniem Sądu z treści tego orzeczenia wynika, że skarżący został zobowiązany do samodzielnego utrzymania córki, a jej matka została zwolniona z obowiązku alimentacji na jej rzecz i nie można wskazanej okoliczności nie uwzględnić przy interpretacji art. 7 pkt 5 ustawy o świadczeniach rodzinnych. Ponadto Sąd zwrócił uwagę na fakt, iż Konstytucja RP, w art. 71, nadaje pomocy okazywanej dla rodzin w trudnej sytuacji materialnej i społecznej, zwłaszcza wielodzietnych i niepełnych, charakter "szczególny", a więc wykraczający poza zakres zwykłej pomocy dla osób utrzymujących dzieci. Sąd powołał się także na Konwencję o Prawach Dziecka przyjętą przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych w dniu 20 listopada 1989 r. (Dz.U. z 1999 r. Nr 120, poz. 526 ze zm. Dz.U. z 2000 r. Nr 2, poz. 11), zgodnie z którą ustawodawca został zobowiązany do kierowania się interesem dziecka jako wartością nadrzędną we wszystkich działaniach dotyczących dzieci. Mając na uwadze powołane okoliczności Wojewódzki Sąd Administracyjny nie podzielił argumentacji organu odwoławczego wyrażonej w zaskarżonej decyzji. Odmienna interpretacja tej sytuacji byłaby zaprzeczeniem idei opiekuńczej roli Państwa wobec rodzica samotnie wychowującego dziecko, zagwarantowanej w Konstytucji RP, a także powołanej i ratyfikowanej Konwencji o Prawach Dziecka. Za w pełni uzasadniony uznano zarzut skargi, bowiem dokonana przez organy odwoławczy ocena bezspornego stanu faktycznego, mającego miejsce w rozpoznawanej sprawie, naruszała prawo materialne w stopniu mającym wpływ na jej wynik.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniosło do Naczelnego Sądu Administracyjnego Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K., reprezentowane przez radcę prawnego R. P., domagając się jego uchylenia w całości i przekazania sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach do ponownego rozpoznania, a także zasądzenia na jego rzecz kosztów postępowania kasacyjnego. Skargę kasacyjną oparto na przesłance wskazanej w art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., zarzucając wyrokowi naruszenie przepisów prawa materialnego przez błędną jego wykładnię, polegające na tym, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w oparciu o obowiązujący w dniu wydania przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. przepis art. 7 pkt 5 ustawy o świadczeniach rodzinnych niesłusznie przyjął, iż zobowiązanie przez Sąd Okręgowy w K. na mocy wyroku z dnia [...] maja 2001 r. D. B. do utrzymania małoletniej córki A. B., jest tożsame z orzeczeniem o braku obowiązku alimentacji na rzecz córki przez jej matkę, w związku z czym strona spełnia przesłanki do przyznania świadczeń rodzinnych. Kolegium, odnosząc się do wskazanego przepisu Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz Konwencji o Prawach Dziecka, stwierdziło, że podziela stanowisko Sądu, iż zwłaszcza rodzina niepełna ma prawo do szczególnej pomocy ze strony władz publicznych, ale jak wynika z art. 81 Konstytucji, praw tych można dochodzić jedynie w granicach określonych w ustawie. Organ podniósł także, iż nie może zgodzić się ze stanowiskiem wyrażonym w zaskarżonym wyroku, że ograniczenie prawa do zasiłku rodzinnego może być wyłącznie uzależnione od rzeczywistej sytuacji materialnej danej rodziny. Przepis art. 7 ustawy o świadczeniach rodzinnych wskazuje bowiem negatywne przesłanki do przyznania zasiłku rodzinnego w sytuacji, kiedy rodzina spełnia kryteria dochodowe do przyznania zasiłku. Przepis ten przewidywał, w brzmieniu obowiązującym w dacie wydania decyzji, że zasiłek rodzinny nie przysługiwał, jeżeli osobie samotnie wychowującej dziecko nie zostało zasądzone świadczenie alimentacyjne na rzecz dziecka od drugiego z rodziców, chyba że: drugi z rodziców dziecka nie żyje, ojciec dziecka jest nieznany, powództwo o ustalenie świadczenia alimentacyjnego od drugiego z rodziców zostało oddalone. Przepis ten w sposób enumeratywny wymieniał przypadki, kiedy może być przyznane prawo do zasiłku rodzinnego, pomimo że osobie samotnie wychowującej dziecko nie zostało zasądzone świadczenie alimentacyjne na rzecz dziecka od drugiego z rodziców, tj. jedynie w sytuacji kiedy drugi z rodziców dziecka nie żyje, ojciec dziecka jest nieznany, powództwo o ustalenie świadczenia alimentacyjnego od drugiego z rodziców zostało oddalone. Nadto organ podkreślił, że z dniem 14 stycznia 2006 r. wszedł w życie przepis art. 7 pkt 5 ustawy o świadczeniach rodzinnych, znowelizowany ustawą z dnia 29 grudnia 2005 r. o zmianie ustawy o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2005 r. Nr 267, poz. 2260). Art. 7 pkt 5 lit. d/ w zmienionym brzmieniu pozwala na przyznanie prawa do zasiłku rodzinnego osobie samotnie wychowującej dziecko, której nie zostało zasądzone świadczenie alimentacyjne na rzecz dziecka od drugiego rodzica, tj. w sytuacji kiedy sąd zobowiązał jednego z rodziców do ponoszenia całkowitych kosztów utrzymania dziecka i nie zobowiązał drugiego z rodziców do świadczenia alimentacyjnego na rzecz tego dziecka. Tym samym należy uznać, że w stosunku do spraw, w których Kolegium orzekało przed 14 stycznia 2006 r. nie można uznać, że brak wyroku sądu w części dotyczącej niezobowiązania drugiego z rodziców czyli matki dziecka do świadczenia alimentacyjnego na rzecz tego dziecka oznacza, iż matka została zwolniona z obowiązku alimentacji na jej rzecz, a tym samym stronie przysługuje prawo do zasiłku rodzinnego.

Strona 2/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Ubezpieczenie społeczne
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze