Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wiesław Morys (spr.) sędzia NSA Bożena Popowska sędzia del. NSA Zygmunt Zgierski Protokolant starszy asystent sędziego Rafał Kopania po rozpoznaniu w dniu 16 lipca 2015 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezydenta W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 listopada 2014 r. sygn. akt II SAB/Wa 424/14 w sprawie ze skargi I. P. na bezczynność Prezydenta W. w przedmiocie rozpoznania wniosku o wpis do ewidencji szkół i placówek oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 14 listopada 2014 r., sygn. akt II SAB/Wa 424/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w sprawie ze skargi I. P. na bezczynność Prezydenta W. w sprecyzowanym w sentencji przedmiocie stwierdził, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, oddalił wniosek o wymierzenie grzywny, umorzył postępowanie w pozostałym zakresie oraz orzekł o kosztach postępowania.
Jak wskazano w jego uzasadnieniu w dniu 21 sierpnia 2013 r. I. P. złożyła:
1. zgłoszenie zmiany wpisu w ewidencji szkół i placówek niepublicznych dotyczącej prowadzenia Punktu Przedszkolnego "[...]" przy ulicy [...] w W., z żądaniem przekształcenia punktu w przedszkole,
2. zgłoszenie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych Przedszkola Niepublicznego "[...]" ulica [...] w W.
Decyzją z dnia [...] lutego 2014 r., nr [...], Prezydent W. odmówił wpisu do w/w ewidencji. Od powyższej decyzji I. P. złożyła odwołanie do Mazowieckiego Kuratora Oświaty, który decyzją z dnia [...] kwietnia 2014 r., nr [...], uchylił decyzję Prezydenta W. z dnia [...] lutego 2014 r. i przekazał mu sprawę do ponownego rozpatrzenia. Pismem z dnia [...] kwietnia 2014 r. Prezydent W. poinformował I. P. o wszczęciu postępowania administracyjnego w sprawie wpisu Niepublicznego Przedszkola "[...]" do ewidencji szkół i placówek niepublicznych. Pismem z dnia [...] kwietnia 2014 r. wezwał ją do złożenia na podstawie art. 82 ust. 2 i ust. 4 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r., Nr 256, poz. 2572 ze zm.) w terminie 7 dni pozytywnej opinii o zabezpieczeniu przeciwpożarowym dopuszczającej lokal przy ul. [...] w W. do prowadzenia przedszkola. W dniu [...] maja 2014 r. I. P. skierowała do Prezydenta W. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Organ udzielił odpowiedzi na to wezwanie pismem z dnia [...] maja 2014 r. W tym samym dniu wnioskodawczyni złożyła zażalenie do Mazowieckiego Kuratora Oświaty w Warszawie na niezałatwienie sprawy w terminie, zaś pismem z dnia [...] maja 2014 r. skargę na bezczynność Prezydenta W. Wniosła w niej o zobowiązanie tego organu do wydania aktu administracyjnego w terminie 14 dni oraz do ukarania dyscyplinarnego pracownika winnego niezałatwienia sprawy w terminie, o orzeczenie czy bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, wymierzenie organowi grzywny w wysokości 5000 zł na podstawie art. 149 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) - dalej: P.p.s.a. oraz zasądzenie kosztów postępowania.
W odpowiedzi na skargę Prezydent Miasta W. wniósł o jej odrzucenie lub oddalenie. W uzasadnieniu odpowiedzi na skargę wskazał, iż nie pozostaje w bezczynności, bowiem w dniu [...] maja 2014 r. wydał decyzję nr [...].
W dniu [...] lipca 2014 r. skarżąca złożyła pismo procesowe, w którym ustosunkowała się do nadesłanej odpowiedzi na skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, iż organ do dnia wniesienia skargi pozostawał bezczynny w niniejszej sprawie, a bezczynność ustała w toku postępowania sądowego. Wskazał, że decyzją Mazowieckiego Kuratora Oświaty z dnia [...] kwietnia 2014 r. uchylona została do ponownego rozpatrzenia decyzja Prezydenta W. z dnia [...] lutego 2014 r., którą odmówiono skarżącej wpisu do ewidencji szkół i placówek niepublicznych prowadzonej przez Miasto W. Przedszkola Niepublicznego "[...]". Decyzję tę organ otrzymał, jak sam podał, [...] kwietnia 2014 r. Do dnia wniesienia skargi, pomimo upływu terminu określonego w art. 35 K.p.a., sprawa nie została załatwiona, jak również skarżąca nie została zawiadomiona o przyczynie zwłoki ani nie wskazano nowego terminu załatwienia sprawy. Jednakże w dniu [...] maja 2014 r. Prezydent W. wydał decyzję nr [...], która została doręczona skarżącej w dniu [...] czerwca 2014 r. Od powyższej decyzji skarżąca złożyła odwołanie. Mazowiecki Kurator Oświaty decyzją z dnia [...] lipca 2014 r., nr [...], utrzymał w mocy tę decyzję. Nie miał zatem Sąd I instancji wątpliwości, że w dacie orzekania przezeń organ nie pozostawał już w bezczynności. Zaistniała więc przesłanka do umorzenia postępowania sądowoadministracyjnego na podstawie przepisu art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a., jako bezprzedmiotowego. Równocześnie Sąd I instancji wskazał, iż jak wynika z orzecznictwa wydanie przez organ decyzji po wniesieniu przez stronę skargi na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania administracyjnego, nie powoduje, stosownie do brzmienia art. 149 § 1 P.p.s.a., że w zakresie rozstrzygnięcia o tym, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania nastąpiło z rażącym naruszeniem prawa, postępowanie sądowe stało się bezprzedmiotowe i podlega umorzeniu na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 tej ustawy (p. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 lipca 2012 r., sygn. akt II OSK 1360/12, ONSAiWSA 2013/1/7, Lex nr 1271778). Zatem należało ocenić charakter bezczynności. Zdaniem Sądu meriti okoliczności faktyczne niniejszej sprawy nie dają podstaw do przyjęcia, że bezczynność Prezydenta W. nastąpiła z rażącym naruszeniem prawa. Nie wynikała ona bowiem z milczenia organu bądź też lekceważącego stosunku do rozpatrzenia sprawy. Spowodowana została koniecznością wyjaśnienia wątpliwości dotyczących zabezpieczenia przeciwpożarowego pozwalającego na dopuszczenie lokalu do prowadzenia przedszkola. W tym celu organ zwrócił się do skarżącej (jednakże dopiero w dniu [...] kwietnia 2014 r.) o nadesłanie w terminie 7 dni pozytywnej opinii. Skarżąca na to wezwanie przesłała w dniu [...] maja 2014 r. "Informację o warunkach lokalowych zapewniających bezpieczeństwo pożarowe Przedszkola Niepublicznego [...]", nie dołączając opinii Państwowej Powiatowej Straży Pożarnej. Tym samym zaistniała już w ocenie Sądu Wojewódzkiego przesłanka do wydania decyzji, co nastąpiło jednakże dopiero w dniu [...] maja 2014 r. Sąd ten nie doszukał się również powodu do wymierzenia organowi grzywny na podstawie art. 149 § 2 P.p.s.a, który to środek ma przede wszystkim charakter dyscyplinujący, a w dalszej kolejności represyjny i prewencyjny. Wskazane wyżej okoliczności, które doprowadziły do stanu bezczynności, nie wymagały w niniejszej sprawie sięgania po środki prewencyjne i represyjne, zaś wobec ustania bezczynności, cel dyscyplinujący grzywny odpadł. Mając powyższe na względzie, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 149 § 1 i § 2, oraz art. 161 § 1 pkt 3 P.p.s.a., orzekł jak sentencji opisanego wyroku. O kosztach orzeczono na podstawie art. 200 w zw. z art. 205 powołanej ustawy.