Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno Sędzia NSA Marian Wolanin po rozpoznaniu w dniu 28 grudnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K.B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 12 czerwca 2018 r. sygn. akt IV SA/Wr 134/18 w sprawie ze skargi K.B. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2018 r. nr [...] w przedmiocie utraty statusu osoby bezrobotnej oddala skargę kasacyjną
Wyrokiem z dnia 12 czerwca 2018 r. sygn. akt IV SA/Wr 134/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę K.B. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2018 r. nr [...] w przedmiocie utraty statusu osoby bezrobotnej.
Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym
Decyzją Starosty [...] z dnia [...] listopada 2017 r., nr [...] orzeczono o utracie przez skarżącego statusu osoby bezrobotnej z dniem 20 listopada 2017 r., z powodu niestawienia się w wyznaczonym terminie w urzędzie pracy.
Od tej decyzji skarżący złożył odwołanie. Podał, że nie stawił się w wyznaczonym terminie w Powiatowym Urzędzie Pracy w [...] (dalej: PUP), ponieważ był przekonany, że ma stawić się w dniu 27 listopada 2017 r. a nie w dniu 20 listopada 2017 r. Dalej wskazał, że omyłkowo zaznaczył sobie w kalendarzu datę 27 listopada 2017 r. i w tym dniu zgłosił się do PUP. Skarżący podniósł, że składając wyjaśnienia w dniu 27 listopada 2017 r. nie miał przy sobie zaświadczeń o swoim stanie zdrowia, gdyż był przekonany, że jest to dzień wyznaczony na wizytę w PUP. Dalej poinformował, że w czerwcu 2017 r. uległ wypadkowi doznając poważnych urazów głowy, po wypadku zaczął brać zastrzyki na bóle kręgosłupa i leki na bóle głowy. Dodatkowo, wskazał, że przyjmując do wiadomości termin kolejnej wizyty czuł się dobrze, jednak pod koniec października jego stan zdrowia uległ pogorszeniu, a gdyby był świadomy, że termin wizyty przypada na dzień 20 listopada 2017 r., to dostarczyłby na ten dzień zwolnienie lekarskie.
Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] stycznia 2018 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu podał, że zgodnie z art. 33 ust. 3 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2017 r. poz. 1065 ze zm. dalej ustawa.), bezrobotny ma obowiązek zgłaszania się do właściwego powiatowego urzędu pracy. Odnosząc się oświadczenia skarżącego organ odwoławczy podał, że nie można poprzestać tylko na złożeniu oświadczenia. Na bezrobotnym ciąży obowiązek udokumentowania faktu niemożności stawienia się w organie zatrudnienia. Ewentualnemu oświadczaniu muszą zatem towarzyszyć dodatkowe dowody, które uwiarygodniają jego twierdzenia.
Pomylenie terminu nie może stanowić uzasadnionej przyczyny niestawiennictwa w urzędzie pracy. Dalej organ odwoławczy podniósł, że za uzasadnioną przyczynę niestawiennictwa w wyznaczonym terminie można uznać tylko takie okoliczności, które wystąpiły niezależnie od woli i bez winy strony, a zainteresowany, z zachowaniem należytej staranności, nie mógł ich pokonać. Do takich przyczyn z pewnością nie należy pomylenie terminu, przywołane przez skarżącego w odwołaniu.
Zdaniem organu odwoławczego załączone do odwołania zaświadczenie lekarskie z dnia [...] października 2017 r., zaświadczenie lekarskie z dnia [...] listopada 2017 r. oraz karta informacyjna leczenia szpitalnego nie mogą stanowić podstawy do zmiany rozstrzygnięcia, ponieważ nie wskazują one, że objawy, na które powołuje się skarżący, mogły wystąpić w wyznaczonym przez urząd terminie (tj. 20 listopada 2017 r.). Także oświadczenie I.P. nie wyjaśnia nieobecności skarżącego w dniu 20 listopada 2017 r., a potwierdza jedynie fakt pomylenia daty wizyty skarżącego w urzędzie pracy.