Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędziowie NSA Janina Antosiewicz Zygmunt Zgierski (spr.) Protokolant Aleksandra Żurawicka po rozpoznaniu w dniu 5 lutego 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 października 2006 r. sygn. akt II SA/Wa 642/05 w sprawie ze skargi [...] S. A. w Warszawie na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] nr [...] w przedmiocie udostępnienia danych osobowych uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę [...] S. A. w Warszawie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 10 października 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uwzględnił skargę [...] S.A. i uchylił zaskarżoną decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] oraz poprzedzającą ją decyzję tego organu z dnia [...] w przedmiocie udostępnienia danych osobowych.
W uzasadnieniu wyroku Sąd I instancji przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne:
Do Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych wpłynął wniosek Komendanta Straży Miejskiej w B. o wydanie decyzji nakazującej [...] S.A. z siedzibą w W., udostępnienie Straży Miejskiej w B. danych osobowych abonenta telefonu komórkowego, użytkowanego w sieci [...] S.A. o numerze telefonicznym [...], w zakresie imienia, nazwiska oraz adresu zamieszkania. W motywach wniosku podano, iż Straż Miejska w B. prowadzi sprawę o popełnienie wykroczenia z art. 66 § 1 Kodeksu wykroczeń, polegającego na wywoływaniu fałszywych alarmów o pożarze, w celu uruchomienia akcji straży pożarnej. Abonent telefonu, z którego dokonano alarmu, należy do sieci telefonii komórkowej [...]. W oparciu o powyższą informację Straż Miejska w dniu 28 kwietnia 2004 r. zwróciła się do operatora [...] S.A. o udostępnienie danych osobowych abonenta, zaś [...] S.A. odmówił udostępnienia tych danych podnosząc, iż dane abonentów objęte są tajemnicą służbową w rozumieniu art. 266 kk i wobec tego brak jest podstaw do ich ujawnienia.
Decyzją z dnia [...] Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych nakazał [...] S.A. udostępnienie Komendantowi Straży Miejskiej żądanych danych osobowych abonenta telefonu komórkowego, ze zbioru danych abonentów Spółki.
Po ponownym rozpatrzeniu sprawy na wniosek pełnomocnika [...] S.A., Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych decyzją z dnia [...] utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...]. Według organu, umieszczenie przez ustawodawcę w Prawie telekomunikacyjnym przepisów regulujących kwestie przetwarzania danych osobowych użytkowników nie przesądza jeszcze o tym, iż przetwarzanie takich danych nie podlega reżimowi ustawy o ochronie danych osobowych na podstawie art. 5 tej ustawy. Przepis art. 161 ust. 1 zd. 2 Prawa telekomunikacyjnego normuje bowiem kwestię zbiegu przepisów Prawa telekomunikacyjnego z przepisami ustawy o ochronie danych osobowych i to w taki sposób, że przepisy obu tych aktów prawnych, w szczególności w zakresie przesłanek przetwarzania danych użytkowników, "uzupełniają się". Zdaniem organu, przepisy Prawa telekomunikacyjnego nie wyłączają w tym zakresie zastosowania przepisów ustawy o ochronie danych osobowych. Niezależnie od powyższego, w kontekście zastosowania do przetwarzanych danych objętych tajemnicą telekomunikacyjną, przepisów innych aktów prawnych niż Prawo telekomunikacyjne organ wskazał na przepis art. 159 ust. 2 pkt 4 tej ustawy, który przewiduje możliwość przetwarzania (szeroko pojętego wykorzystywania) danych użytkownika (nadawcy komunikatu) przez podmioty inne niż wynikałoby to bezpośrednio z przepisów tejże ustawy, pod warunkiem, że będzie to niezbędne z powodów przewidzianych przepisami odrębnymi.