Skarga kasacyjna na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych w przedmiocie przetwarzania danych osobowych
Tezy

Przetwarzanie danych osobowych kredytobiorców, będących dłużnikami banku, przez biura informacji kredytowej, jest możliwe wyłącznie nie dłużej niż 5 lat od dnia wygaśnięcia zobowiązania. Ponadto przekazywanie tych danych musi być niezbędne dla udzielania kredytów i pożyczek pieniężnych.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu w dniu 14 września 2005 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Banku Przemysłowo-Handlowego S.A. w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 sierpnia 2004 r. II SA/Wa 547/04 w sprawie ze skargi Banku Przemysłowo-Handlowy PBK S.A. w K. na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia 9 lutego 2004 r. (...) w przedmiocie przetwarzania danych osobowych - oddala skargę kasacyjną.

Inne orzeczenia o symbolu:
647 Sprawy związane z ochroną danych osobowych
Inne orzeczenia z hasłem:
Ochrona danych osobowych
Bankowe prawo
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych
Uzasadnienie strona 1/3

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 25 sierpnia 2004 r. II SA/Wa 547/04 oddalił skargę Banku Przemysłowo-Handlowego PBK S.A. w K. - obecnie Bank BPH S.A. w K. - na decyzję Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych z dnia 9 lutego 2004 r. (...), którą - po uchyleniu swej decyzji odmownej z dnia 18 lipca 2003 r. (...) - organ ochrony danych uwzględnił wniosek Andrzeja U. i nakazał Bankowi usunięcie danych osobowych wnioskodawcy ze zbioru prowadzonego przez Biuro Informacji Kredytowej S.A. w W., przekazanych do zbioru przez Bank w związku z umową kredytową zawartą w 1997 r. i zachowanych w zbiorze bez zgody wnioskodawcy, który w dniu 27 marca 2003 r. spłacił kredyt w całości a rachunek bankowy został zamknięty.

Sąd podzielił stanowisko organu ochrony danych, że art. 105 ust. 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe /Dz.U. 2002 nr 72 poz. 665 ze zm./ zezwala tylko na utworzenie instytucji takiej, jak Biuro Informacji Kredytowej, lecz nie zezwala już na przetwarzanie danych osobowych przez tę instytucję, zwłaszcza przez okres siedmiu lat od zamknięcia rachunku kredytowego, jak to ustala przyjęty przez Biuro Informacji Kredytowej regulamin, będący aktem wewnętrznym i nie mający waloru przepisów w rozumieniu art. 23 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych /Dz.U. 2002 nr 101 poz. 926 ze zm./.

Wnosząc skargę kasacyjną Bank BPH S.A. w K. jako podstawę przytoczył naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie art. 105 ust. 4 Prawa bankowego oraz art. 23 ust. 1 i art. 26 ust. 1 pkt 4 ustawy o ochronie danych osobowych.

W uzasadnieniu skargi kasacyjnej zarzucono przede wszystkim, że art. 105 ust. 4 Prawa bankowego stanowi regulację zupełną, która nie tylko zezwala na utworzenie Biura Informacji Kredytowej, lecz jest też podstawą działania Biura polegającego na przetwarzaniu danych osobowych kredytobiorców "w zakresie, w jakim informacje te są potrzebne w związku z udzielaniem kredytów, pożyczek pieniężnych, gwarancji bankowych i poręczeń", zatem dla ustalenia zdolności do spłaty zobowiązań i wiarygodności kredytowej, wiarygodności zaś dowodzi przebieg spłaty poprzednich zobowiązań.

W uzasadnieniu skargi kasacyjnej zarzucono również, że przetwarzanie danych przez Biuro jest dopuszczalne w świetle art. 23 ust. 1 pkt 2 ustawy o ochronie danych osobowych zezwalającego na przetwarzanie, gdy "jest to niezbędne dla zrealizowania uprawnienia lub spełnienia obowiązku wynikającego z przepisów prawa", takim zaś dającym uprawnienie przepisem jest właśnie art. 105 ust. 4 Prawa bankowego.

W uzasadnieniu skargi kasacyjnej zarzucono wreszcie, że Biuro mogło przechowywać dane przez ustalony w regulaminie okres, gdyż - w rozumieniu art. 26 ust. 1 pkt 4 ustawy o ochronie danych osobowych - było to "niezbędne dla osiągnięcia celu przetwarzania", który określa właśnie art. 105 ust. 4 Prawa bankowego odwołujące się wprost do potrzeb bankowych, natomiast potrzeby bankowe nie ustają z chwilą zakończenia umowy kredytowej i z tą chwilą nie kończy się cel przetwarzania.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
647 Sprawy związane z ochroną danych osobowych
Inne orzeczenia z hasłem:
Ochrona danych osobowych
Bankowe prawo
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych