Skarga kasacyjna na decyzję SKO w Warszawie w przedmiocie odmowy przyznania prawa użytkowania wieczystego do gruntu nieruchomości warszawskiej
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Izabella Kulig - Maciszewska, Sędziowie NSA Irena Kamińska, Joanna Runge - Lissowska (spr.), Protokolant Mariusz Bartosiak, po rozpoznaniu w dniu 3 lutego 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 listopada 2004 r. sygn. akt I SA 1679/03 w sprawie ze skargi I. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa użytkowania wieczystego do gruntu nieruchomości warszawskiej 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie na rzecz I. M. kwotę 120,00 zł (słownie: sto dwadzieścia) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Inne orzeczenia o symbolu:
6076 Sprawy objęte dekretem o gruntach warszawskich
Inne orzeczenia z hasłem:
Grunty warszawskie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/2

Wyrokiem z dnia 23.11.2004 r. sygn. akt I SA 16789/03, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi I. M., uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] nr [...] i poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Gminy Warszawa-[...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie prawa wieczystego użytkowania do gruntu nieruchomości warszawskiej przy ul. [...].

Burmistrz Gminy Warszawa-[...] ww. decyzją umorzył postępowanie dot. tej nieruchomości z uwagi na to, że wniosek o zwrot nie został złożony w terminie, tj. w okresie od 1.09.1985 r. do 31.12.1988 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze ww. decyzją uchyliło decyzję Burmistrza i odmówiło ustanowienia prawa wieczystego użytkowania. Kolegium uznało, iż wnioski dot. tej nieruchomości, a pochodzące z dat 24.06.1957 r., 8.09.1958 r. i 3.01.1991 r. nie zostały dotychczas rozpatrzone, bowiem znajdującego się w aktach pisma Zastępcy Kierownika Wydziału Gospodarki Terenami Prezydium Rady Narodowej z dnia 23.11.1960 r., informującego, iż podanie b. właściciela o zwrot nieruchomości nie może być załatwione pozytywnie, nie można traktować jako rozstrzygającego sprawę, a wobec tego powinny one być rozpoznane w trybie art. 214 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 22 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Kolegium stwierdziło, iż w świetle tego przepisu należy je traktować jako złożone nie w terminie, nie mówiły one bowiem o przyznaniu prawa wieczystego użytkowania, ale gdyby nawet uznać, że złożono je w terminie, co nie może mieć miejsca, to i tak budynek na nieruchomości nie spełnia warunku do pozytywnego rozpoznania wniosków, posiada bowiem ponad 20 izb.

Uchylając decyzje organów obu instancji, Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził, że w postępowaniu nie zostało ustalone jaka była rzeczywista treść wniosków składanych co do tej nieruchomości, ani okoliczności dot. budynku znajdującego się na nieruchomości wybudowanego w 1935 r., pod kątem ilości izb, gdyż pismo Przedsiębiorstwa Gospodarki Mieszkaniowej [...] z dnia 28.04.1980 r. mówi o lokalach mieszkalnych i użytkowych.

Skargę kasacyjną od tego wyroku złożyło Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie, wnosząc o jego uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania i zarzucając naruszenie przepisów postępowania art. 133 § 1 i art. 145 § 1 pkt 1 lit. a i c Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w sposób mający istotny wpływ na wynik sprawy. W uzasadnieniu podkreślono, że okoliczności, na które zwrócił uwagę Sąd zostały wyjaśnione i uzasadnione w decyzji.

I. M. odpowiadając na skargę kasacyjną wniosła o jej odrzucenie jako nieuzasadnionej. Na rozprawie jej pełnomocnik zmienił ten wniosek i domagał się oddalenia skargi kasacyjnej.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Skarga kasacyjna nie posiada usprawiedliwionych podstaw, zasadnie bowiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że istotne dla sprawy okoliczności nie zostały wyjaśnione.

Skoro Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie uznało, słusznie zresztą, że wnioski składane w sprawie nieruchomości przy ul. [...] nie zostały rozpoznane, to obecnie można je rozpoznać tylko w trybie obowiązujących przepisów, tj. art. 214 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Kolegium uznało, iż wnioski nie spełniają przesłanek przewidzianych w tym przepisie wobec tego, iż nie mówi się w nich o ustanowieniu prawa wieczystego użytkowania i że budynek znajdujący się na nieruchomości posiada ponad 20 izb.

Strona 1/2
Inne orzeczenia o symbolu:
6076 Sprawy objęte dekretem o gruntach warszawskich
Inne orzeczenia z hasłem:
Grunty warszawskie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze