Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz, Sędzia NSA Jolanta Rudnicka, Sędzia del. NSA Jolanta Sikorska (spr.), Protokolant asystent sędziego Katarzyna Ślizak, po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2015 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 7 października 2013 r. sygn. akt I SA/Wa 1695/12 w sprawie ze skarg H. K., E. U., J. K., A. P. oraz W. na postanowienie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania; 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 7 października 2013 r. sygn. akt I SA/Wa 1695/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu sprawy ze skargi H. K., E. U., J. K., A.P. i W. na postanowienie Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania: stwierdził nieważność zaskarżonego postanowienia oraz poprzedzającego go postanowienia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...] (pkt 1); stwierdził, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu (pkt 2) oraz zasądził od Ministra Gospodarki, Budownictwa i Transportu Morskiego na rzecz skarżących solidarnie kwotę 340 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego (pkt 3).
Wyrok powyższy zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2012 r. nr [...] Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej zawiesił z urzędu na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Prezydium Rady Narodowej w m.st. Warszawie z dnia [...] czerwca 1950 r. nr [...] o odmowie przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości warszawskiej położonej przy ul. B. [...], ozn. nr hip. [...], w części dotyczącej nieruchomości stanowiącej obecnie własność Skarbu Państwa i wezwał, na podstawie art. 100 § 1 k.p.a. do wystąpienia, w terminie 2 miesięcy od dnia doręczenia postanowienia do właściwego sądu powszechnego z wnioskiem o stwierdzenie nabycia spadku: W. P., H. K., E. U., J. K. i A. P. po Z. P.; A. W., H. K., E. U., J. K. i A. P. po H. W.; T. J., H. K., E. U., J. K. i A. P. po I. J.; A. T., H. K., E. U., J. K. i A. P. po Z. T.; W. G., H. K., E. U., J. K. i A. P. po A. i E. małż. G.; W W., H. K., E. U., J. K. i A. P. po J. W.; E. K., H. K., E. U., J. K. i A. P. po J. K. - albo wystąpienie, we wskazanym terminie, do dowolnie wybranego notariusza celem sporządzenia aktu poświadczenia dziedziczenia po w/w osobach. Ponadto, na podstawie art. 100 § 1 k.p.a., wezwał H. K., E. U., J. K. i A. P. do wystąpienia, w terminie 2 miesięcy, do właściwego sądu powszechnego z wnioskiem o stwierdzenie nabycia spadku po B. K.
Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej, po rozpatrzeniu wniosku H. K., J. K., E. U. i A. P. o ponowne rozpoznanie sprawy, zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] utrzymał w mocy własne postanowienie z dnia [...] kwietnia 2012 r.
W uzasadnieniu podał, że przymiot strony w postępowaniu w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji wydanych na podstawie przepisów dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy przysługuje nie tylko byłym właścicielom nieruchomości warszawskich objętych działaniem tego dekretu, ale wszystkim podmiotom, które legitymują się obecnie tytułem prawno-rzeczowym do nieruchomości, a więc np. są użytkownikami wieczystymi gruntu nieruchomości "dekretowej". Nabywając własność lokali w budynku przy ul. B. [...] ich właściciele stali się, w określonej części ułamkowej, użytkownikami wieczystymi gruntu nieruchomości, na której posadowiony jest ten budynek. Zatem błędny byłby pogląd, że właściciele lokali będący równocześnie użytkownikami wieczystymi ułamkowej części opisanego gruntu nie mają przymiotu strony w postępowaniu nadzorczym dotyczącym odmowy ustanowienia prawa własności czasowej do tego gruntu.