Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Elżbieta Kremer Sędzia del. WSA Agnieszka Miernik Protokolant sekretarz sądowy Paulina Prucnal po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 grudnia 2016 r. sygn. akt II SA/Wa 1525/16 w sprawie ze skargi K.D. na postanowienie Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyjęcia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego na rzecz K.D. kwotę 360 (trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Wyrokiem z dnia 20 grudnia 2016 r., sygn. akt II SA/Wa 1525/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi K.D. (dalej: skarżący) na postanowienie Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyjęcia wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, w pkt 1. uchylił zaskarżone postanowienie, oraz w pkt 2. zasądził od Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego na rzecz skarżącego kwotę 497 zł (słownie: czterysta dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, że orzeczeniem z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...], działając na podstawie art. 133 ust. 1 pkt 3 ustawy z 9 czerwca 2006 r. o służbie funkcjonariuszy Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służby Wywiadu Wojskowego (Dz. U. z 2014 r., poz. 1106 ze zm.), dalej "ustawa o służbie funkcjonariuszy SKW oraz SWW", uznał skarżącego winnym popełnienia zarzucanego mu przewinienia dyscyplinarnego i wymierzył karę dyscyplinarną utraty stopnia oficerskiego.
Orzeczenie to organ przesłał za pośrednictwem poczty na adres skarżącego oraz jego obrońcy w postępowaniu dyscyplinarnym adwokata A.K.-S.. W obydwu przypadkach orzeczenie zostało doręczone 30 czerwca 2016 r. 14 czerwca 2016 r. organ przesłał wskazane wyżej orzeczenie na nr faksu kancelarii adwokata A.K.-S. w Warszawie [...], a 16 czerwca na nr faksu kancelarii adwokata M.M.K.-S., adwokata A.K.-S. i radcy prawnego M.W. w [...][...].
W dniu 16 czerwca 2016 r. do organu wpłynęło za pośrednictwem faksu pismo obrońcy skarżącego, w którym wskazał, że 14 czerwca 2016 r. o godz. 16:05 jego faks przyjął niepełne pismo (6 stron z 10), oznaczone jako "orzeczenie nr [...] Szefa SKW z [...] czerwca 2016 r." Obrońca skarżącego wniósł o wyjaśnienie sprawy tego faksu, ponieważ, jego zdaniem, przesyłka ta nie nosi cech dokumentu, nie wiadomo kto ją wydał, kto podpisał i do kogo jest adresowana. Ponadto wskazał, że zgodnie z art. 139 pkt 1 ustawy o służbie funkcjonariuszy SKW oraz SWW w zw. z art. 131 § 1 k.p.k., wszelkie pisma, od których biegną terminy, doręcza się przez operatora pocztowego w rozumieniu ustawy z 23 listopada 2012 r. Prawo pocztowe, pracownika organu wysyłającego, a w razie niezbędnej konieczności przez Policję. Obrońca skarżącego zwrócił się o kierowanie wszelkiej korespondencji, która może wywołać skutki prawne, zgodnie z przepisami prawa.
Do pisma tego obrońca skarżącego dołączył przesłane mu na nr faksu [...] strony 1-6 wskazanego wyżej orzeczenia. Strona nr 6 jest niepełna i widnieje na niej informacja "Pamięć pełna".
W dniu 17 czerwca 2016 r., przy piśmie organu oznaczonym datą 15 czerwca 2016 r., organ przesłał obrońcy skarżącego na nr faksu [...] strony od 6 do 10 powyższego orzeczenia dyscyplinarnego. W piśmie tym organ wskazał, że zgodnie z art. 132 § 3 k.p.k. pismo może być także doręczane za pośrednictwem telefaksu.
W dniu 7 lipca 2016 r. do organu wpłynęło pismo obrońcy skarżącego oznaczone datą 23 czerwca 2016 r., w którym wskazał on, że 17 czerwca 2016 r. na nr faksu [...], przypisany do kancelarii adwokackiej zostało przesłane orzeczenie z dnia 14 czerwca 2016 r. w formie telefaksu. Obrońca skarżącego podniósł, że adres ten nigdy nie był wskazany jako adres do doręczeń. Ponadto obrońca skarżącego podniósł, że zgodnie z art. 128 § 1 k.p.k. orzeczenia i zarządzenia doręcza się w uwierzytelnionych odpisach, jeżeli ustawa nakazuje ich doręczenie. Wskazał także, że stosownie do treści art. 128 § 2 k.p.k. wszelkie pisma przeznaczone dla uczestników postępowania doręcza się w taki sposób, by treść ich nie była udostępniona osobom niepowołanym. Podniósł, że przesłany faks nie jest uwierzytelnionym odpisem. W ocenie obrońcy próba uznania przez SKW, iż orzeczenie przesłane faksem poczytuje się za doręczone, jest łamaniem prawa.