Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janina Antosiewicz, Sędziowie NSA Wojciech Chróścielewski (spr.), , Anna Łuczaj, Protokolant Iwona Sadownik, po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Powiatu Kieleckiego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 listopada 2004 r. sygn. akt I SA 1753/03 w sprawie ze skargi Starosty Kieleckiego na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia 1 lipca 2003 r. Nr DEiGMSP/4097/MB/03 w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 29 listopada 2004 r., sygn. akt I SA 1753/03, oddalił skargę Starosty Kieleckiego na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia 1 lipca 2003 r. nr DEiGMSP/4097/MB/03 w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia z mocy prawa własności nieruchomości. Wyrok ten został wydany w następujących okolicznościach sprawy. Starosta Powiatu Kieleckiego wnioskiem z 3 kutego 1999 r. na podstawie art. 60 ustawy z 12 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz.U. nr 133, poz. 872 z późn. zm.) wniósł o stwierdzenie nabycia prawa przez Powiat Kielecki mienia nieruchomego położonego w Kielcach przy Al. IX Wieków Kielc 3, a związanego z 90 pomieszczeniami biurowymi znajdującymi się na II i III piętrze budynku C oraz 11 pomieszczeniami usytuowanymi na parterze budynku CII. Wojewoda Świętokrzyski decyzją z 20 grudnia 2002 r. odmówił uwzględnienia tego wniosku, ze względu na to, że nieruchomość ta w całości w dniu 31 grudnia 1998 r. znajdowała się w zarządzie Urzędu Wojewódzkiego w Kielcach, a od dnia 1 stycznia 1999 r. - Świętokrzyskiego Urzędu Wojewódzkiego i żadna z jednostek organizacyjnych przejętych przez Powiat Kielecki nią nie władała, a jedynie posiadały części nieruchomości na podstawie umów najmu. Decyzja ta została utrzymana w mocy decyzją Ministra Skarbu Państwa z dnia 1 lipca 2003 r. W uzasadnieniu tej decyzji stwierdzono, że Powiatowy Ośrodek Dokumentacji Geodezyjna-Kartograficznej podległy Powiatowi Kieleckiemu użytkował jedynie część pomieszczeń znajdujących się w budynku usytuowanym na przedmiotowej nieruchomości w oparciu o umowę najmu. Prawo trwałego zarządu jest "prawem mocniejszym", a więc trwały zarządca musi być traktowany jako władający gruntem w rozumieniu art. 60 ustawy z 13 października 1998 r.
W uzasadnieniu wyroku Sądu I instancji oddalającego skargę stwierdzono, iż kluczowym zagadnieniem w sprawie była interpretacja pojęcia "władanie" występującego w art. 60 ustawy z 13 października 1998 r. Po wyroku Sądu Najwyższego z 4 marca 2002 r., III RN 206/01 w orzecznictwie sądowym przyjmuje się, że nabycie z mocy prawa własności nieruchomości będącej we władaniu określonego w ustawie podmiotu mogło dotyczyć tylko takiego władztwa nad mieniem państwowym, które dawało władającemu możliwość samodzielnego korzystania z nieruchomości, zgodnie z wymaganiami prawidłowej gospodarki, czyli takich form władztwa nad mieniem Skarbu Państwa, które zawierało w sobie wiele cech właściwych wykonywaniu władztwa właściciela. Intencją ustawodawcy nie było "uwłaszczanie najemców lub dzierżawców mienia państwowego. Posiadanie zależne mienia Skarbu Państwa nie stanowi "władania" w rozumieniu art. 60 ustawy, nie może być więc przesłanką nabycia przez jednostkę samorządu terytorialnego w tym trybie prawa własności. Okoliczność czy Powiatowy Ośrodek Dokumentacji Geodezyjna-Kartograficznej był jedynym, czy też jednym z wielu posiadaczy nieformalnych przedmiotowej nieruchomości była w tej sytuacji obojętna dla rozstrzygnięcia.