Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA: Zbigniew Rausz (spr.) Sędziowie NSA Janina Antosiewicz Małgorzata Pocztarek Protokolant Tomasz Zieliński po rozpoznaniu w dniu 20 września 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Okręgowego Inspektora Pracy w Zielonej Górze od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 17 listopada 2005r. sygn. akt II SA/Go 391/05 w sprawie ze skargi O. Sp. z o.o. na postanowienie Okręgowego Inspektora Pracy w Zielonej Górze z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia oddala skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. wyrokiem z dnia 17 listopada 2005 r. sygn. akt II SA/Go 391/05 uchylił postanowienie Państwowej Inspekcji Pracy Okręgowego Inspektora Pracy w Zielonej Górze z [...] nr [...] oraz poprzedzające je postanowienie Inspektora Pracy Okręgowego Inspektoratu Pracy w Zielonej Górze Odział w Gorzowie Wlkp. z [...] nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia.
W uzasadnieniu wyroku Sąd podniósł, że postanowieniem z [...] Inspektor Pracy Okręgowego Inspektoratu Pracy w Zielonej Górze Oddział w Gorzowie Wlkp. w punkcie pierwszym postanowienia - nałożył na Spółkę z o.o. "O." z siedzibą w Gorzowie Wlkp. grzywnę w wysokości 20.000 zł i wezwał do jej uiszczenia w terminie do 15.10.2004 r. na wskazany rachunek bankowy, w punkcie 2 postanowienia - wezwał do niezwłocznego wykonania obowiązku wskazanego w tytule wykonawczym nr [...] z [...]. Postanowienie zostało wydane na podstawie art. 119 § 1 ustawy z 17.06.1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. W związku z zażaleniem wniesionym przez Spółkę "O.", Okręgowy Inspektor Pracy w Zielonej Górze postanowieniem z [...] utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie Inspektora Pracy z [...]. Organ II-ej instancji wskazał, że złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości z możliwością zawarcia układu nie stanowi przeszkody do prowadzenia postępowania egzekucyjnego. Powołując się na przepisy Prawa upadłościowego organ administracyjny wyjaśnia, że przywołane przez skarżącą zakazy wypłat dotyczą sytuacji po ogłoszeniu upadłości lub prawomocnego zatwierdzenia układu, do czego - w przypadku skarżącej - jeszcze nie doszło. Dlatego postępowanie egzekucyjne prowadzone w niniejszej sprawie, do czasu uprawomocnienia się postanowienia zatwierdzającego układ, może być kontynuowane.
Co do wysokości grzywny w celu przymuszenia, organ administracyjny prezentuje pogląd, że wysokość jednorazowo nakładanej grzywny w celu przymuszenia, przy zachowaniu warunku nieprzekroczenia jej górnej granicy, leży w zakresie swobodnego uznania organu administracyjnego. W ocenie organu warunek ten został przez organ spełniony, a wysokość nałożonej grzywny przymuszającej w kwocie 20.000 zł przy możliwym jej wymiarze wynoszącym maksymalnie - 25.000 zł, nie można uznać za wygórowaną.
Na postanowienie organu II instancji skargę wniosła Spółka z o.o. "O.". Spółka podniosła zarzuty dotyczące zakazu wypłaty zaległych wynagrodzeń pracowniczych w toku postępowania układowego oraz kwestionowała wysokość grzywny nałożonej w celu przymuszenia, twierdząc, że jest zbyt wysoka, stanowi bowiem 30% zaległych wynagrodzeń pracowniczych, objętych tytułem wykonawczym, co świadczy, że grzywna jest wysoka.
Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał zarzuty skargi za zasadne w części.
Sąd wskazał, że w dniu [...] Państwowy Inspektor Pracy Okręgowego Inspektoratu Pracy wystawił przeciwko Spółce z o.o. "O." w Gorzowie Wlkp. tytuł wykonawczy nr [...]. Z tytułu tego wynikał obowiązek wypłaty pracownikom spółki wynagrodzenia za pracę w okresie od sierpnia 2003 r. do kwietnia 2004 r. , w sumie - kwotę 76.023,83 zł. Tytuł zawiera pouczenie co do możliwości i podstaw złożenia do niego zarzutów, a także klauzulę o skierowaniu tytułu do egzekucji poprzez zastosowanie środka egzekucyjnego w postaci grzywny w celu przymuszenia. Postanowieniem z dnia [...] środek egzekucyjny w postaci grzywny w celu przymuszenia został na skarżącą spółkę nałożony. Postanowienie to zawiera pouczenie, że zobowiązanemu przysługuje prawo złożenia na to postanowienie zażalenia, natomiast w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego zobowiązanemu przysługuje prawo wniesienia zarzutów i zażalenia. W piśmie z 30.09.2004 r. pt. "odwołanie od postanowienia o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia z dnia [...]" skarżąca wyraźnie wskazała, że zaskarża postanowienie o nałożeniu grzywny. Tym samym pismo to stanowi zażalenie, o którym mowa w art. 122 § 3 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Jednak w treści zażalenia skarżąca przytacza argumenty, które w istocie zmierzają do podważenia zasadności prowadzenia egzekucji w tej sprawie. Skarżąca twierdzi bowiem, że ze względu na to, że przed sądem powszechnym toczy się postępowanie upadłościowe z możliwością zawarcia układu, dlatego wobec niej istnieje zakaz regulowania zobowiązań finansowych, a konkretnie zaległości z tytułu wynagrodzeń pracowniczych objętych tytułem wykonawczym z [...]. Zdaniem Sądu skarżąca przytacza argumenty, które należy traktować jako zarzuty w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego, a które nie mogą być uwzględnione w trybie rozpatrywania zażalenia na postanowienie o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia. W zażaleniu skarżąca kwestionuje także wysokość nałożonej grzywny w celu przymuszenia, twierdząc, że jest zbyt wysoka. Sąd zaznaczył, że zgodnie z art. 121 § 2 ustawy z 17.06.1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji każdorazowo nałożona grzywna w celu przymuszenia nie może przekraczać - w stosunku do osób prawnych i jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej (skarżąca jest osobą prawną) kwoty - 25.000 zł. Grzywny nakładane wielokrotnie nie mogą łącznie przekroczyć kwoty - w stosunku do osób prawnych i jednostek nieposiadających osobowości prawnej 100.000 zł. Ustawa określa jedynie górną kwotę grzywny w celu przymuszenia, nie określa natomiast jej dolnej granicy.