Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Wiesław Morys, Sędzia NSA Irena Kamińska (spr.), Sędzia NSA Monika Nowicka, Protokolant starszy inspektor sądowy Anna Krakowiecka, po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Pracy i Polityki Społecznej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 listopada 2012 r. sygn. akt I SA/Wa 696/11 w sprawie ze skargi S. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za prowadzenie placówki bez zezwolenia 1. uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania; 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego na rzecz Ministra Pracy i Polityki Społecznej.
Decyzją z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...] Wojewoda Świętokrzyski, po przeprowadzeniu z urzędu postępowania administracyjnego, nałożył na Stowarzyszenie P. z siedzibą w K. prowadzącemu Schronisko Interwencyjne "P." karę pieniężną w wysokości 10 000 zł za prowadzenie bez zezwolenia Wojewody placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym i w podeszłym wieku. W uzasadnieniu organ podał, że w toku kontroli ustalono, iż w placówce przebywają osoby w podeszłym wieku, przewlekle chore oraz niepełnosprawne wymagające wzmożonej całodobowej opieki. Wojewoda ustalił ponadto, że Stowarzyszenie P. nie posiada wymaganego prawem zezwolenia wojewody na prowadzenie tego rodzaju placówki.
Decyzja powyższa została następnie uchylona decyzją Ministra Pracy i Polityki Społecznej, który przekazał sprawę organowi pierwszej instancji do ponownego rozpatrzenia, wskazując na konieczność przeprowadzenia dodatkowego postępowania wyjaśniającego w zakresie zapewnienia stronie udziału w postępowaniu administracyjnym na etapie wszczęcia postępowania oraz umożliwienia stronie wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów w sprawie.
Po ponownym rozpoznaniu sprawy, zapewniwszy stronie udział w postępowaniu, Wojewoda Świętokrzyski decyzją z dnia [...] listopada 2010 r., nr [...] nałożył karę pieniężną na Stowarzyszenie P. za prowadzenie, w ramach działalności statutowej placówki, Schroniska Interwencyjnego "P.", w którym zapewniana jest całodobowa opieka osobom niepełnosprawnym, w podeszłym wieku oraz przewlekle chorym.
Od decyzji tej odwołanie złożyło Stowarzyszenie P. z siedzibą w K. wskazując, że Stowarzyszenie nie zapewnia opieki całodobowej, jak to przyjęto w zaskarżonej decyzji.
Decyzją z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] Minister Pracy i Polityki Społecznej, po rozpatrzeniu odwołania Stowarzyszenia P. z siedzibą w K., od decyzji Wojewody Świętokrzyskiego z dnia [...] listopada 2010 r. znak: [...] wymierzającej karę pieniężną w wysokości 10.000 zł za prowadzenie bez wymaganego zezwolenia placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku prowadzonej w ramach Schroniska Interwencyjnego "P." w W., utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.
W uzasadnieniu powołał się na ustawę z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej wskazując, że jej przepisy, w tym. m.in. art. 67 i art. 68, wyliczają w sposób enumeratywny wymogi, po spełnieniu których wojewoda wydaje owo zezwolenie. Konsekwencją prowadzenia placówki bez takiego zezwolenia jest nałożenie na podmiot prowadzący placówkę odpowiedniej kary pieniężnej, jaką określa przepis art. 130 ust. 2 tej ustawy. Minister wskazał poza tym, że z materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie jednoznacznie wynika, iż Stowarzyszenie P. w ramach działalności statutowej, prowadzi Schronisko Interwencyjne "P." w W., w którym prowadzona jest całodobowa opieka nad osobami niepełnosprawnymi, w podeszłym wieku oraz przewlekle chorymi. Jak wynika z protokołu kontroli oraz informacji, jakich udzielił inspektorom wojewódzkim lekarz współpracujący ze Schroniskiem, wynika, iż większość osób przebywających w placówce to osoby w podeszłym wieku, przewlekle chore oraz niepełnosprawne, wymagające całodobowej opieki. Dowodem na prowadzenie placówki całodobowej opieki jest również Regulamin Schroniska Interwencyjnego "P.", który określa m.in. stawkę i zakres usług świadczonych przez Schronisko dla podopiecznych, którzy ze względu na stan zdrowia lub wieku wymagają zwiększonej opieki. Dla podopiecznych tych przewidziana została, zgodnie z regulaminem, całodobowa opieka. Z ustaleń natomiast dokonanych przez Wydział Polityki Społecznej wynika również, że Stowarzyszenie nie posiada zezwolenia wojewody na prowadzenia placówki tego rodzaju, a budynek w którym mieści się Schronisko nie spełnia standardu usług socjalno-bytowych. Organ odwoławczy podzielił stanowisko Wojewody Świętokrzyskiego, że Schronisko Interwencyjne "P." w W. przejęło funkcję placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom w podeszłym wieku, przewlekle chorym oraz niepełnosprawnym. W tym miejscu Minister powołał się na przepis art. 48 ustawy o pomocy społecznej, zgodnie z którym schronisko jest to placówka, która ma zapewnić doraźną, tymczasową pomoc osobie bądź rodzinie w sytuacji, gdy osoba ta bądź rodzina z jakiś przyczyn została tego schroniska pozbawiona. Minister wskazał poza tym, że z materiału dowodowego wynika, że większość osób przebywających w Schronisku "P." to osoby w wieku ok. 90, 80, 70 lat, które przebywają w Schronisku od dłuższego czasu, a które cierpią na różnego rodzaju schorzenia, przez co wymagają całodobowej opieki. Organ odwoławczy wskazał poza tym, że w wyniku wcześniejszych kontroli inspektorów Świętokrzyskiego Urzędu Wojewódzkiego we wrześniu 2009 r. zostały wydane stronie zalecenia odnośnie nie przyjmowania do Schroniska osób w podeszłym wieku, przewlekle chorych oraz niepełnosprawnych.