Skarga kasacyjna na postanowienie Ministra Infrastruktury w przedmiocie odmowy podjęcia zawieszonego postępowania administracyjnego
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Wiśniewska (spr.) Sędziowie Zbigniew Rausz NSA Marek Stojanowski Protokolant Barbara Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2007r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy Miasta [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 grudnia 2005r sygn. akt I SA/Wa 806/05 w sprawie ze skargi Gminy Miasta [...] na postanowienie Ministra Infrastruktury z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy podjęcia zawieszonego postępowania administracyjnego oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie strona 1/3

Wyrokiem z dnia 29 grudnia 2005 r., sygn. akt I SA/Wa 806/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Miasta [...] wniesioną na postanowienie Ministra Infrastruktury z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy podjęcia zawieszonego postępowania administracyjnego w sprawie o stwierdzenie nieważności decyzji uwłaszczeniowej.

W uzasadnieniu powyższego wyroku zawarto następujące ustalenia faktyczne i ocenę prawną.

Wojewoda [...] decyzją z dnia 21 czerwca 1996 r., nr [...] stwierdził nabycie z mocy prawa - z dniem 5 grudnia 1990 r. - przez PP Zakład Energetyczny [...] prawa użytkowania wieczystego gruntu położonego w [...] i oznaczonego jako działki nr 435 i 553 oraz 79, 84 i 111 o łącznej pow. 6,5141 ha. Pismem z dnia 5 czerwca 2003 r. Prezydent Miasta [...] wniósł o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji uwłaszczeniowej wskazując, że działki objęte tą decyzją uległy komunalizacji z mocy prawa i stosowny wniosek w tym zakresie został złożony.

Postanowieniem z dnia 23 października 2003 r. Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast zawiesił postępowanie nadzorcze do czasu rozstrzygnięcia sprawy o komunalizację przedmiotowych działek i jako podstawę zawieszenia postępowania wskazał art. 97 § 1 pkt 4 K.p.a.

Kolejnym pismem - z dnia 26 maja 2004 r. - Prezydent Miasta [...], powołując się na wydane w sprawie komunalizacji ostateczne decyzje, wniósł o podjęcie zawieszonego postępowania. Minister Infrastruktury postanowieniem z dnia 6 lipca 2004 r. odmówił jednak podjęcia zawieszonego postępowania, które to postanowienie następnie utrzymał w mocy postanowieniem z dnia [...]. Uzasadniając swoje stanowisko stwierdził, że decyzje Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej zostały zaskarżone do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, co oznacza, że sprawa komunalizacji przedmiotowych działek nie została jeszcze definitywnie zakończona. Tym samym nie zachodzi przesłanka uzasadniająca podjęcia postępowania nadzorczego.

Prezydenta Miasta [...] na postanowienie Ministra Infrastruktury z dnia [...] wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie.

Minister Infrastruktury w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie, podtrzymując stanowisko wyrażone w zaskarżonym postanowieniu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, że zaskarżone postanowienie jest zgodne z prawem i na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270, ze zm., zwanej dalej P.p.s.a.) oddalił skargę.

Sąd stwierdził, że zgodnie z art. 97 § 2 K.p.a., organ administracji publicznej podejmuje zawieszone postępowanie, gdy ustąpią przyczyny uzasadniające zawieszenie postępowania. Jak zaś wynika z postanowienia Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia 23 października 2003 r., zawieszenie postępowania nadzorczego nastąpiło do czasu ostatecznego rozstrzygnięcia kwestii komunalizacji działek gruntu objętych decyzją uwłaszczeniową z dnia 21 czerwca 1996 r.

Zdaniem Sądu, organ trafnie uznał, że skoro decyzje komunalizacyjne zostały zaskarżone skargami do sądu administracyjnego, to nie ustała jeszcze przyczyna, z powodu której zawieszono postępowanie nadzorcze. Skarżący sprowadza pojęcie ostatecznego rozstrzygnięcia w przedmiocie komunalizacji, użyte w uzasadnieniu postanowienia o zawieszeniu postępowania, wyłącznie do postępowania administracyjnego, chociaż w ogóle nie wynika to z postanowienia o zawieszeniu postępowania. Gdyby organ zawieszając postępowanie przyczynę zawieszenia ograniczył tylko do postępowania administracyjnego, to znalazłoby to odzwierciedlenie w treści tego postanowienia. Skoro takiego ograniczenia nie zawarto w postanowieniu o zawieszeniu postępowania, to należało uznać, zgodnie z wolą organu, że ostateczne rozstrzygnięcie w przedmiocie komunalizacji oznacza prawomocny wyrok sądu administracyjnego przesądzający kwestię komunalizacji.

Strona 1/3