Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Barbara Adamiak sędzia NSA Janina Antosiewicz (spr.) sędzia del. WSA Przemysław Szustakiewicz Protokolant asystent sędziego Kamil Strzępek po rozpoznaniu w dniu 2 października 2012 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 19 stycznia 2012 r. sygn. akt II SA/Rz 857/11 w sprawie ze skargi W. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnobrzegu z dnia [...] czerwca 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu wypłaconych zaliczek alimentacyjnych oddala skargę kasacyjną.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z dnia 19 stycznia 2012 r., sygn. akt II SA/Rz 857/11, oddalił skargę W. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnobrzegu z dnia [...] czerwca 2011 r., nr [...], w przedmiocie odmowy umorzenia należności z tytułu wypłaconych zaliczek alimentacyjnych.
Wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy:
Decyzją z dnia [...] czerwca 2011 r., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Tarnobrzegu, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm., zwana dalej w skrócie k.p.a.) w związku z art. 30 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2009 r. Nr 1, poz. 7 ze zm. określanej dalej jako ustawa), po rozpoznaniu odwołania W. Z. od decyzji Prezydenta Miasta Tarnobrzega z dnia [...] kwietnia 2011 r., nr [...] o odmowie umorzenia należności dłużnika alimentacyjnego W. Z. , powstałych z tytułu wypłaconych zaliczek alimentacyjnych osobie uprawnionej, tj. A. Z. w okresie od 1 września 2005 r. do 31 sierpnia 2006 r. i w okresie od 1 października 2006 r. do 30 września 2008 r. w łącznej kwocie 7. 686, 00 zł - utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.
Kolegium wskazało, że postępowanie zostało zainicjowane wnioskiem skarżącego z dnia 31 stycznia 2011 r., w którym W. Z. wniósł o umorzenie zaległości powstałych z tytułu zaliczek alimentacyjnych. Przy takim wniosku organ I instancji przeprowadził postępowanie w sposób prawidłowy i w sposób szczegółowy przedstawił tryb postępowania o umorzenie należności z tytułu zaliczek alimentacyjnych. Nadto w sposób szczegółowy przedstawił przesłanki niezbędne do podjęcia decyzji o umorzeniu należności z tytułu wypłaconych zaliczek alimentacyjnych, cytując treść art. 30 ustawy, który reguluje możliwość umorzenia należności z tytułu zaliczki alimentacyjnej. Kolegium stwierdziło, że analiza tego przepisu w odniesieniu do stanu faktycznego sprawy prowadzi do wniosku, że ewentualne umorzenie przedmiotowych zaległości jest uzależnione wyłącznie od długości trwania skutecznej egzekucji i to bez brania pod uwagę sytuacji dochodowej i rodzinnej dłużnika. Ponieważ egzekucja względem skarżącego nie miała miejsca, dlatego należało odmówić wnioskowi, z uwagi na brak obligatoryjnej przesłanki, tj. skutecznej egzekucji.
W skardze W. Z. wniósł o uchylenie w całości decyzji organów obydwu instancji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia oraz o zwrot kosztów postępowania. Skarżący podtrzymał zarzuty i wnioski sformułowane zawarte w odwołaniu.
W odpowiedzi na skargę Kolegium wniosło o jej oddalenie, podtrzymując w całości argumenty zawarte w zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalając skargę zaskarżonym wyrokiem wskazał, że stan faktyczny jest bezsporny, o ile dotyczy wypłaty przez Prezydenta Miasta Krakowa w okresie od 1 września 2005 r. do 31 sierpnia 2006 r. i w okresie od 1 października 2006 r. do 30 września 2008 r. na rzecz małoletniej A. Z. /reprezentowanej przez matkę K. S. / zaliczki alimentacyjnej, na podstawie ustawy z dnia 22 kwietnia 2005 r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej (Dz. U. Nr 86, poz. 732 ze zm.). Z tego tytułu zadłużenie W. Z. wobec Prezydenta Miasta Krakowa wynosi 7.686,00 zł, a wniosek W. Z. datowany 31 stycznia 2011 r. skierowany do Prezydenta Tarnobrzega o umorzenie, dotyczy tej właśnie kwoty. Nie jest kwestionowane również, że na wniosek skarżącego Prezydent Miasta Krakowa, jako organ właściwy wierzyciela, na podstawie art. 30 ust. 2 ustawy, decyzją z dnia [...] kwietnia 2010 r. [...], umorzył zadłużenie określone decyzją tegoż organu z dnia [...] listopada 2009 r., z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego w okresie od 1 października 2008 r. do 30 września 2009 r. na rzecz osoby uprawnionej A. Z. , w wysokości 2.640 zł z odsetkami.