Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA: Małgorzata Jaśkowska Sędziowie NSA Janina Antosiewicz Anna Łuczaj (spr.) Protokolant Iwona Sadownik po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 lutego 2006 r. sygn. akt IV SA/Wa 1241/05 w sprawie ze skargi M. K. na decyzję Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy podania nazwisk i dalszych danych osobowych z akt Instytutu Pamięci Narodowej 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. K. D. kwotę 219,60 zł. / dwieście dziewiętnaście złotych i sześćdziesiąt groszy/ tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, w tym należny podatek od towarów i usług, oraz kwotę 15 zł. /piętnaście złotych/ tytułem zwrotu poniesionych wydatków.
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 1 lutego 2006 roku, sygn. akt IV SA/Wa 1241/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. K. na decyzję Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy podania nazwisk i dalszych danych osobowych z akt Instytutu Pamięci Narodowej (pkt 1 wyroku) oraz zasądził ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz adwokata K. D. kwotę 240 zł oraz kwotę 52,80 zł stanowiącą 22% podatku od towarów i usług tytułem nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu (pkt 2 wyroku).
W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji podał, iż Prezes Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu - po rozpatrzeniu odwołania M. K. - decyzją z dnia [...], na podstawie art. 127 § 1 w związku z art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.) oraz art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 roku o Instytucie Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. Nr 155, poz. 1016 ze zm.) - zwanej dalej ustawą o l.P.N. - utrzymał w mocy decyzję z dnia [...] odmawiającą podania stronie nazwisk i dalszych danych osobowych:
- współpracownika o kryptonimie k.o. "P.R." oznaczonego nr [...] w kopiach udostępnionych akt o sygn. [...],
- współpracownika o kryptonimie k.o. "J.S." oznaczonego nr [...] w kopiach udostępnionych akt o sygn. [...],
- kandydata na tajnego współpracownika o kryptonimie "S." oznaczonego nr [...] w kopiach akt o sygn. [...].
W uzasadnieniu powyższego rozstrzygnięcia organ podał, iż M. K. został uznany, przez Instytut Pamięci Narodowej, na podstawie posiadanych i dostępnych dokumentów za osobę pokrzywdzoną w rozumieniu art. 6 ustawy o l.P.N. (zaświadczenie nr [...]). Wnioskiem z dnia 10 kwietnia 2003 roku M. K. - po zapoznaniu się z dokumentami, w oparciu o które uzyskał status osoby pokrzywdzonej - zwrócił się o podanie nazwisk i dalszych danych osobowych funkcjonariuszy, pracowników i współpracowników oraz innych osób, które go denuncjowały, oznaczonych w udostępnionych dokumentach numerami 1-15 akta [...], nr 1-47 akta [...], nr 1-16 akta [...], nr 1-26 akta [...]. W wyniku przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego, w ramach którego przeprowadzono kwerendę w zasobach archiwalnych Instytutu Pamięci Narodowej strona otrzymała dane personalne 99 z wnioskowanych osób, w notach nr 15/05, 16/04, 17/04, 20/04 i dwóch notach niejawnych. Odnośnie pozostałych osób, których danych nie ujawniono, tj. współpracownika o kryptonimie k.o. "P.R.", k.o. "J.S." i kandydata na tajnego współpracownika o kryptonimie "S." organ podał, iż zasób archiwalny Instytutu w skład którego wchodzą akta, zbiory danych, rejestry i kartoteki wytworzone przez byłe organa bezpieczeństwa nie jest kompletny. Dokumentacja ta w znacznej części została zniszczona przez służby specjalne PRL. Zatem poszukiwania dokumentów w sprawie ustalenia danych osobowych współpracowników zostały przeprowadzone w zachowanych zasobach archiwalnych Instytutu Pamięci Narodowej. W wyniku sprawdzeń kartotecznych dokonanych w posiadanych środkach ewidencji, tj. kartotece W.U.S.W. w Radomiu, dzienniku archiwalnym teczek personalnych i wyeliminowanej agentury W.U.S.W. w Radomiu nie odnaleziono żadnych informacji odnośnie osób oznaczonych, w udostępnionych stronie dokumentach, numerami 41,13,20, na podstawie których możliwe byłoby ustalenie ich nazwisk oraz dalszych danych osobowych. Podkreślono, iż osoby te występowały w dokumentach, z którymi zapoznawał się wnioskodawca, pod kryptonimami, co znacznie utrudnia ich identyfikację. W sytuacji niemożności jednoznacznego określenia na podstawie dokumentów danego organu bezpieczeństwa, czego wymaga przepis art. 32 ust. 1 ustawy o l.P.N. (stanowiący materialnoprawną podstawę wydanej decyzji), nazwisk oraz dalszych danych osobowych żądanych osób, odmowa ich udostępnienia jest zasadna. Dodatkowo organ wyjaśnił, iż ustalenie danych osobowych następuje na podstawie dokumentów organów bezpieczeństwa państwa, dlatego organ nie może dopuścić jako dowodu w sprawie oświadczenia strony o osobach, które przyznały się do współpracy z organami bezpieczeństwa państwa.