Skarga kasacyjna na bezczynność Szefa Agencji Wywiadu w przedmiocie rozpoznania wniosku
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Borowiec (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Wojciech Jakimowicz Sędzia del. WSA Mariusz Kotulski Protokolant starszy asystent sędziego Łukasz Mazur po rozpoznaniu w dniu 1 marca 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Szefa Agencji Wywiadu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 6 grudnia 2016 r. sygn. akt II SAB/Wa 333/16 w sprawie ze skargi B.W. na bezczynność Szefa Agencji Wywiadu w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 28 grudnia 2015 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę. 2) zasądza od B.W. rzecz Szefa Agencji Wywiadu kwotę 580 (słownie: pięćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/7

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym sprawy ze skargi B.V. na bezczynność Szefa Agencji Wywiadu w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 28 grudnia 2015 r., wyrokiem z dnia 6 grudnia 2016 r. sygn. akt II SAB/Wa 333/16, zobowiązał Szefa Agencji Wywiadu do rozpoznania wniosku B.V. z dnia 28 grudnia 2015 r. w terminie jednego miesiąca od daty doręczenia prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy (pkt 1); stwierdził, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa (pkt 2); zasądził od Szefa Agencji Wywiadu na rzecz skarżącej B.V. kwotę 497 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania (pkt 3).

Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Z akt sprawy wynika, że Szef Agencji Wywiadu rozkazem personalnym z dnia 27 października 2015 r., wydanym na podstawie art. 60 ust. 3 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (t.j.: Dz. U. z 2015 r., poz. 1929, ze zm.), zwolnił B.V. ze służby w Agencji Wywiadu z dniem 15 stycznia 2016 r.

Pismem z dnia 28 grudnia 2015 r. B.V. zwróciła się do Szefa Agencji Wywiadu z prośbą o zmianę podstawy prawnej zwolnienia ze służby w Agencji Wywiadu. Podała, że podstawę zwolnienia jej ze służby winien stanowić przepis art. 60 ust. 1 pkt 1 ustawy o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu. Wskazała, że w dniu 22 grudnia 2015 r. uzyskała orzeczenie Regionalnej Komisji Lekarskiej Agencji Wywiadu w [...] nr [...], w którym stwierdzono, iż jest ona trwale niezdolna do służby, a jednocześnie podano, że niezdolność pozostaje w związku ze służbą. Składając raport o zwolnienie ze służby o tym fakcie nie wiedziała.

Szef Agencji Wywiadu pismem z dnia 7 stycznia 2016 r. zwrócił się do B.V. o wskazanie trybu, w jakim miałaby zostać zmieniona przedmiotowa decyzja administracyjna.

Wnioskodawczyni w odpowiedzi w piśmie z dnia 13 stycznia 2016 r. podała, że podstawą prawną zmiany decyzji są przepisy art. 145 § 1 pkt 5 lub art. 154-155 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm., dalej w skrócie "K.p.a."). Jednocześnie stwierdziła, że wybór trybu postępowania administracyjnego należy do organu administracji publicznej, który winien działać w granicach prawa.

Szef Agencji Wywiadu pismem z dnia 28 stycznia 2016 r. ponownie zwrócił się do B.V. o doprecyzowanie wniosku i wskazanie, czy wnosi o wznowienie postępowania administracyjnego na podstawie art. 145 § 1 pkt 5 K.p.a., czy też o zmianę rozkazu personalnego w trybie art. 154 K.p.a., bądź art. 155 K.p.a. Jednocześnie w piśmie tym poinformował, że w przypadku niedoprecyzowania powyższego wniosku w terminie siedmiu dni od dnia otrzymania niniejszego pisma, wniosek zostanie pozostawiony bez rozpoznania na podstawie art. 64 § 2 K.p.a.

Pismem z dnia 29 stycznia 2016 r. poinformowano organ o ustanowieniu w sprawie pełnomocnika B.V.. Następnie pełnomocnik strony w piśmie z dnia 11 lutego 2016 r. podał, że wniosek B.V. z dnia 28 grudnia 2015 r. spełnia wszelkie wymagania określone w przepisie art. 63 § 2 K.p.a. niezbędne do wszczęcia postępowania administracyjnego, zmierzającego do zmiany podstawy zwolnienia jej ze służby w Agencji Wywiadu. Brak jest zatem podstaw do kierowania wobec wnioskodawczyni kolejnych wezwań w trybie art. 64 § 2 K.p.a., gdyż wybór trybu postępowania administracyjnego należy do organu, a nie do wnioskodawczyni.

Strona 1/7