Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Marek Stojanowski (spr.) Sędziowie sędzia NSA Joanna Banasiewicz sędzia NSA Anna Lech Protokolant Anna Harwas po rozpoznaniu w dniu 23 kwietnia 2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Dyrektora Generalnego Służby Więziennej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 stycznia 2007 r. sygn. akt II SA/Wa 1405/06 w sprawie ze skargi A. C. na decyzję Dyrektora Generalnego Służby Więziennej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 9 stycznia 2007 r., sygn. akt II SA/Wa 1405/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Dyrektora Generalnego Służby Więziennej z dnia [...], nr [...], oraz decyzję ją poprzedzającą Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w W. z dnia [...], nr [...], w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji.
W uzasadnieniu powyższego wyroku Sąd wskazał na następujący stan faktyczny i prawny sprawy: decyzją z dnia [...] nr [...] Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej w W., na podstawie art. 156, art. 157 § 1 i § 2, art. 158 § 1 k.p.a. oraz na podstawie art. 90 ust. 1 i art. 91 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r., o Służbie Więziennej ( Dz. U. z 2002 r. Nr 207, poz. 1761 ze zm.), stwierdził z urzędu nieważność decyzji nr [...] Dyrektora Zakładu Karnego Nr [...] w W. z dnia [...] w sprawie uznania uprawnienia kpr. A. C. do pomocy finansowej na budownictwo mieszkaniowe do wysokości 19.878,56 zł oraz nieważność decyzji Dyrektora Zakładu Karnego Nr [...] w W. z dnia [...] nr [...] w sprawie przyznania pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego dla kpr. A. C..
Dyrektor Generalny Służby Więziennej decyzją z dnia [...] nr [...], po rozpatrzeniu odwołania A. C. od decyzji Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w W. z dnia [...], utrzymał wymienioną decyzję w mocy, podkreślając, że w momencie przyznania pomocy finansowej A. C. był już właścicielem lokalu mieszkalnego, co po stronie organu rodziło obowiązek zbadania, czy lokal ten jest co najmniej zgodny z przysługującą mu powierzchnią mieszkalną z tytułu posiadanych norm. Wówczas bowiem, zgodnie z art. 91 ust. 1 pkt 2 omawianej ustawy, nie można mu było przydzielić lokalu mieszkalnego, a także przyznać prawa do pomocy finansowej.
Organ podkreślił, że decyzja Dyrektora Zakładu Karnego Nr [...] w W. z dnia [...] "jest wadliwa nie dlatego, że nie załatwia sprawy co do istoty, ale z powodu rażącego naruszenia przepisów ustawy o Służbie Więziennej".
W związku z tym organ uznał, że przyznanie A. C. pomocy finansowej z naruszeniem powołanych zasad powodowało konieczność wyeliminowania decyzji z obrotu prawnego.
Na powyższą decyzję A. C. złożył skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, wskazując między innymi, że lokal mieszkalny o powierzchni [...] m2 położony w B. D. przy ul. [...], nabył w dniu [...] czerwca 2000 r. ze środków własnych, ale po uprzednim skorzystaniu z pomocy finansowej rodziny, która udzieliła mu pożyczki na zakup mieszkania, którą to pożyczkę spłaca do dziś
W odpowiedzi na skargę, organ podtrzymał swoje stanowisko.
Jak wynika z akt niniejszej sprawy, na rozprawie pełnomocnik organu wskazał, że skarżący nie otrzymał lokalu na podstawie decyzji administracyjnej, a o pomoc finansową wystąpił po nabyciu lokalu. Stwierdził, iż gdyby skarżący wystąpił o pomoc finansową przed nabyciem lokalu wówczas otrzymałby ją.
Wyrokiem z dnia 9 stycznia 2007 r., sygn. akt II SA/Wa 1405/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Dyrektora Generalnego Służby Więziennej z dnia [...], nr [...], oraz decyzję ją poprzedzającą Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w W. z dnia [...], nr [...], w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji.