Skarga kasacyjna na uchwałę Rady Miasta Stołecznego Warszawy w przedmiocie zaliczenia niektórych dróg do kategorii dróg gminnych
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Wojciech Mazur, Sędzia NSA Bożena Popowska, Sędzia del. NSA Jolanta Sikorska (spr.), Protokolant sekretarz sądowy Julia Chudzyńska, po rozpoznaniu w dniu 17 lipca 2014 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Miasta Stołecznego Warszawy od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 października 2013 r. sygn. akt VII SA/Wa 251/13 w sprawie ze skargi I.M. na uchwałę Rady Miasta Stołecznego Warszawy z dnia 16 września 2004 r. nr XXXVII/846/2004 w przedmiocie zaliczenia niektórych dróg do kategorii dróg gminnych oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie strona 1/10

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 18 października 2013 r. sygn. akt VII SA/Wa 251/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi I.M., dalej także skarżąca, na uchwałę Rady m.st. Warszawy z dnia 16 września 2004 r. nr XXXVII/846/2004 przedmiocie zaliczenia niektórych dróg do kategorii dróg gminnych: stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały w części dotyczącej ulic Kolarskiej i Krupniczej w Warszawie Wawrze wymienionych w załączniku nr 13 pod pozycjami 146 i 163; stwierdził, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu w części uchylonej do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku oraz zasądził od Rady m.st. Warszawy na rzecz skarżącej kwotę 300 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Wyrok powyższy zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Uchwałą z dnia 16 września 2004 r., nr XXXVII/846/2004 Rada m.st. Warszawy, na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 71, poz. 838 ze zm.), zaliczyła do kategorii dróg gminnych drogi na terenie m.st. Warszawy wymienione w załącznikach do uchwały.

W piśmie z dnia 22 listopada 2012 r. skarżąca, w oparciu o art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, wezwała Radę m.st. Warszawy do usunięcia naruszenia jej prawa dokonanego ww. uchwałą w zakresie obejmującym ulice Kolarską i Krupniczą w Warszawie - Wawrze, wymienione w załączniku nr 13 do uchwały pod poz. 146 (ul. Kolarska) i 163 (ul. Krupnicza). Podniosła, że uchwała narusza jej prawo współwłasności nieruchomości gruntowej obejmującej m. in. teren pod ulicą Kolarską na odcinku pomiędzy ul. Krupniczą a Pożaryskiego i obejmującej działkę nr A, a także grunty pod ulicą Krupniczą na odcinku pomiędzy ul. Kożuchowską a Kolarską obejmujące m. in. działkę o nr ew. B, których skarżąca jest współwłaścicielką. Wskazała, że ww. należące do niej działki stanowią drogi wewnętrzne i nie może być na nich ustanowiona gminna droga publiczna zanim działki te nie zostaną wykupione przez Miasto. Zatem co najmniej w podanym zakresie uchwała sprzeczna jest z przepisami art. 7 ust. 2 w związku z art. 2a ust. 2 ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych.

Skarżąca podniosła, że jako współwłaścicielka wymienionych działek jest ujawniona w ewidencji gruntów prowadzonej w Urzędzie Dzielnicy Wawer, zaś działki te wchodzą w skład nieruchomości, dla której w Sądzie Rejonowym dla Warszawy Mokotowa XV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzona jest księga wieczysta nr [...].

Następnie skarżąca złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na ww. uchwałę Rady m. st. Warszawy nr XXXVII/846/2004 z dnia 16 września 2004 r., w części, w której zalicza ona do kategorii dróg gminnych ulicę Kolarską i Krupniczą wymienione w Załączniku nr 13 do ww. uchwały pod pozycjami nr 146 (ul. Kolarska) i nr 163 (ul. Krupnicza) oraz wniosła o stwierdzenie nieważności uchwały w zaskarżonym zakresie, podnosząc wyżej wskazane okoliczności.

W załączniku do skargi, powołując się na orzecznictwo sądowoadministracyjne zarzuciła, że konieczną przesłanką do skutecznego podjęcia przez radę gminy uchwały o zaliczeniu drogi do kategorii dróg gminnych jest legitymowanie się przez gminę prawem własności do gruntów, po których droga taka przebiega. Zatem do spełnienia wymogu z przepisu art. 2a ust. 2 ustawy o drogach publicznych koniecznym jest (w przypadku, gdy teren pod drogę nie należy do gminy) uzyskanie prawa własności do takiego terenu, czy to w drodze umowy, czy poprzez wywłaszczenie, czy też komunalizację.

Strona 1/10