Skarga kasacyjna na decyzję SKO w W[...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji przyznającej nieodpłatnie własność gruntu pod budynkami uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu.
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Leszek Włoskiewicz, Sędziowie NSA Małgorzata Stahl (spr.), Marek Stojanowski, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 24 lutego 2005 r. sygn. akt II SA/Wr 1761/02 w sprawie ze skargi Skarbu Państwa- Starosty Powiatu [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W[...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji przyznającej nieodpłatnie własność gruntu pod budynkami uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu.

Uzasadnienie strona 1/3

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 24 lutego 2005 r. (sygn. II SA/Wr 1761/02),po rozpoznaniu sprawy ze skargi Skarbu Państwa - Starosty Powiatu [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji przyznającej nieodpłatnie własność gruntu pod budynkami - uchylił zaskarżoną decyzję i decyzję ją poprzedzającą oraz orzekł, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.

W uzasadnieniu wyjaśnił, że decyzją z dnia 24 lutego 2000 r. Starosta [...] na podstawie ustawy z dnia 24 lutego 1989 r. o zmianie ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników indywidualnych i członków ich rodzin oraz o zmianie ustawy o podatku rolnym (Dz. U. Nr 10, poz.53) przyznał nieodpłatnie na własność M. G. grunt stanowiący dotychczas własność Skarbu Państwa pod budynkami, wpisanymi do księgi wieczystej KW nr 4096 obejmujący działkę nr 82/9 o pow. 0,13 ha w obrębie [...] gmina [...]. W uzasadnieniu wyjaśnił, że rodzice wnioskodawczyni A. i P. G. przekazali w dniu 20 kwietnia 1974 r. na rzecz Skarbu Państwa gospodarstwo rolne z wyłączeniem zabudowań zapisanych w KW nr 4096 Sądu Rejonowego w [...]. Wnioskodawczyni była ich wyłącznym spadkobiercą zgodnie z postanowieniem spadkowym z 1999 r.

Decyzją z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...], po zbadaniu z urzędu wskutek wystąpienia Prokuratora Okręgowego we Wrocławiu zgodności z prawem powyższej decyzji, na podstawie art.157 § 1 i 2 w zw. z art.158 § 1 k.p.a. odmówiło stwierdzenia nieważności przedmiotowej decyzji. Przytoczyło w uzasadnieniu stanowisko Prokuratora, wynikające z przepisu art.4 ustawy z 24 stycznia 1968 r. o rentach i innych świadczeniach dla rolników przekazujących nieruchomości rolne na rzecz Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 3, poz.15 ze zm.), przewidującego że z chwilą śmierci rolnika budynki wyłączone spod przejęcia przechodzą na własność Skarbu Państwa (w przypadku A. i P. G. z dniem 7 marca 1976 r.). W tej sytuacji skarżącej, która nie była właścicielką budynków, nie przysługiwała nieodpłatnie własność działki.

Zdaniem Kolegium, organy administracji są związane ustaleniami wynikającymi z prawomocnych wpisów do księgi wieczystej, co wynika z art. 3 ust.1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece (Dz. U. z 2001 r., Nr 124, poz.1361 ze zm.). Do obalenia domniemania z księgi wieczystej służy postępowanie przewidziane w art.10 tej ustawy. Prawomocnym wyrokiem sądu powszechnego uległo oddaleniu powództwo Skarbu Państwa przeciwko M. G. o uzgodnienie treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym, zatem omawiane domniemanie nie zostało skutecznie wzruszone a w tej sytuacji nie zachodziła przesłanka nieważności decyzji. We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy Skarb Państwa - Starosta [...] podnosił, że domniemanie to nie ma zastosowania w przypadku nabycia prawa własności z mocy prawa a H. T. (najemca mieszkania na nieruchomości objętej decyzją) podkreślał, że badana decyzja naruszyła jego prawa.

Strona 1/3