Skarga kasacyjna na bezczynność Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w przedmiocie rozpoznania odwołania od decyzji
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Banasiewicz Sędziowie: Sędzia NSA Elżbieta Kremer (spr.) Sędzia del. NSA Jerzy Solarski Protokolant st. asystent sędziego Kamil Buliński po rozpoznaniu w dniu 22 października 2013 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 stycznia 2013 r. sygn. akt I SAB/Wa 379/12 w sprawie ze skargi T. K. na bezczynność Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w przedmiocie rozpoznania odwołania od decyzji 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie; 2. zasądza od Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej na rzecz T. K. kwotę 397 (trzysta dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie strona 1/4

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 11 stycznia 2013 r., sygn. akt I SAB/Wa 379/12 oddalił skargę T. K. na bezczynność Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w przedmiocie rozpoznania odwołania od decyzji.

Wyrok zapadł na tle następujących okoliczności faktycznych:

Skarżący wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej w przedmiocie rozpoznania odwołania od decyzji Wojewody Lubelskiego z dnia [...] sierpnia 2011 r. ustalającej odszkodowanie za nieruchomość, oznaczoną w ewidencji gruntów jako trzy działki.

Jak wynika z akt administracyjnych sprawy Wojewoda zezwolił na realizację inwestycji drogowej. Decyzja ta objęła m.in. działki skarżącego. Decyzją z dnia [...] sierpnia 2011 r. Wojewoda Lubelski ustalił za ww. działki odszkodowanie.

Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad wniósł do Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej odwołanie od powyższej decyzji podając, że nie wskazano w niej podmiotu na rzecz którego należy wypłacić odszkodowanie, natomiast z uzasadnienia decyzji wynika, że jeden ze współwłaścicieli niniejszej nieruchomości nie żyje i brak jest informacji o jego następcach prawnych.

Skarżący wystąpił do Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa poprzez rozpoznanie odwołania od decyzji ustalającej odszkodowanie.

Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej uchylił w całości decyzję Wojewody Lubelskiego ustalającą odszkodowanie i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.

W skierowanej do sądu skardze skarżący wskazał, że pismem z dnia [...] kwietnia 2012 r. wniósł do Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, jednak organ nie udzielił na nie odpowiedzi. Zdaniem skarżącego bezczynności organu w powyższym przedmiocie nie zmienia fakt wydania decyzji rozpatrującej odwołanie od decyzji ustalającej odszkodowanie.

W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie.

Pismem procesowym skarżący podtrzymał zarzuty zawarte w skardze i wniósł o stwierdzenie przez sąd, że bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę, wskazując, że skarga ta wniesiona została w dniu [...] czerwca 2012 r., podczas gdy w dniu [...] maja 2012 r. organ wydał w sprawie decyzję, którą uchylił w całości decyzję Wojewody Lubelskiego ustalającą odszkodowanie i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji. Sąd wskazał, że z bezczynnością organu mamy natomiast do czynienia w sytuacji niewydania w terminie decyzji lub postanowienia, względnie aktu lub czynności wskazanych w art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.). Jeśli zatem skarga na bezczynność organu została wniesiona po dniu wydaniu przez organ rozstrzygnięcia merytorycznego w sprawie, brak jest podstaw do przyjęcia, że organ pozostaje w stanie bezczynności.

Strona 1/4