Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jan Paweł Tarno sędzia NSA Monika Nowicka (spr.) sędzia del. WSA Leszek Kamiński Protokolant Małgorzata Kamińska po rozpoznaniu w dniu 8 sierpnia 2012 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej W. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 grudnia 2010 r. sygn. akt I SA/Wa 241/10 w sprawie ze skarg S. O. i W. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.
Wyrokiem z dnia 16 grudnia 2010 r. (sygn. akt I SA/Wa 241/10) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargi S. O. i W. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji.
Wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
Decyzją z dnia [...] października 1970 r. nr [...] Prezydium Rady Narodowej w [...] W. odmówiło A. G. i M. M. przyznania prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości w., położonej przy ul. C. [...], o powierzchni [...] ha, oznaczonej nr hip. [...], stwierdzając że nieruchomość ta przeznaczona została pod użyteczność publiczną.
Następnie, decyzją z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. - stwierdziło nieważność w/w decyzji Prezydium Rady Narodowej w [...] W. - w części dotyczącej działek oznaczonych numerami ewidencyjnymi: [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] i [...], natomiast w części dotyczącej działek o numerach: [...], [...], [...] i [...] - stwierdziło wydanie decyzji z naruszeniem prawa.
Zdaniem Kolegium, odmowa przyznania prawa własności czasowej, bez dokonania ustaleń w zakresie przeznaczenia gruntu w obowiązującym planie zabudowy oraz możliwości pogodzenia korzystania z gruntu przez dotychczasowego właściciela z przeznaczeniem gruntu w planie zabudowy, rażąco naruszała prawo - w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. Jednocześnie jednak - na podstawie art. 156 § 2 k.p.a. - kontrolowana decyzja, w części obejmującej działki o numerach: [...], [...], [...] i [...] wywołała nieodwracalne skutki prawne.
Orzekając, na skutek wniosków S. O. i W. D. o ponowne rozpatrzenie sprawy, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. decyzją z dnia [...] grudnia 2009 r.- utrzymało w mocy swoje poprzednie rozstrzygnięcie.
Skargi na w/w decyzję wnieśli S. O. i W. D.
S. O., zaskarżając wspomniana decyzję w części, w której stwierdzono wydanie kontrolowanej decyzji z naruszeniem prawa ( tj. w części dotyczącej działek o nr [...], [....] , [...] i [...]), podnosił, że uwłaszczenie się osób trzecich na działkach wchodzących w skład nieruchomości dekretowej nie stanowiła następstwa tzw. "decyzji dekretowej", lecz aktów administracyjnych, ewentualnie czynności cywilnoprawnych, których skutkiem były rozporządzenia tymi działkami. Badanie zatem nieodwracalności skutków prawnych powinno być przedmiotem postępowań mających za przedmiot te akty administracyjne, a nie dotyczyć decyzji dekretowej.
Z kolei W. D., zaskarżając w/w decyzję, w części dotyczącej działek o nr [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] i [...], zarzucił organowi naruszenie: art. 156 § 2 k.p.a. polegające na przyjęciu, że decyzja ta nie wywołała nieodwracalnych skutków prawnych oraz naruszenie art. 7, 8 i 12 k.p.a. poprzez ich niezastosowanie.
Odpowiadając na skargi Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. wnosiło o ich oddalenie, podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko.
Oddalając skargi - na zasadzie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej: "P.p.s.a.") - Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, że nie zasługiwały one na uwzględnienie.