Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Borowiec, Sędziowie NSA Janina Antosiewicz, Grażyna Pawlos-Janusz (spr.), Protokolant Kamil Wertyński, po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezydenta Miasta Krakowa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 grudnia 2004 r. sygn. akt I SA 1885/03 w sprawie ze skargi Prezydenta Miasta Krakowa na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia 15 lipca 2003 r. nr DEiGMSP/4375/MW/03 w przedmiocie nabycia mienia Skarbu Państwa 1) uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania 2) zasądza od Ministra Skarbu Państwa na rzecz Prezydenta Miasta Krakowa kwotę 280 zł. (dwieście osiemdziesiąt ) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Decyzją z dnia 15 lipca 2003 r. wydaną na podstawie art. 138 ust. 1 pkt 2 kpa Minister Skarbu Państwa, po rozpatrzeniu odwołania Zarządu Województwa Małopolskiego od decyzji Wojewody Małopolskiego z dnia 23 września 2002 r. znak: RR.VIII.OR.7722/4-4/02 odmawiającej przekazania nieodpłatnie na własność Województwa Małopolskiego 69/1000 części nieruchomości położonej w Krakowie przy ul. Basztowej 22, oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr 155 o pow. 0,5329 ha - uchylił zaskarżoną decyzję w całości i orzekł o przekazaniu nieodpłatnie na własność Województwa Małopolskiego 69/1000 części nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa, położonej w Krakowie-Śródmieściu, przy ul. Basztowej 22, oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr 155 o powierzchni 0,5329 ha, objętej księgą wieczystą KW nr 140419, prowadzoną przez Sąd Rejonowy dla Krakowa Podgórza. Jako podstawę rozstrzygnięcia Minister Skarbu Państwa powołał art. 49 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1590 z późn. zm.).
W uzasadnieniu decyzji organ orzekający podkreślił, że przedmiotowa działka jest zabudowana budynkiem biurowym, którego część w wysokości 69/1000 była i jest wykorzystywana przez Województwo Małopolskie, a pozostała część jest wykorzystywana przez Wojewodę Małopolskiego.
Zgodnie z treścią art. 49 ustawy o samorządzie województwa przedmiotem przekazania na rzecz województwa może być mienie Skarbu Państwa służące realizacji zadań województwa, a w szczególności określonych w art. 14 ustawy. Przekazanie mienia w tym trybie ma charakter fakultatywny, a wydając rozstrzygnięcie pozostawione uznaniu administracyjnemu organ winien brać pod uwagę słuszny interes stron, a także interes społeczny, tak jak wymaga tego przepis art. 7 kpa. W przypadku kolizji interesów województwa z interesami właściciela nieruchomości - Skarbu Państwa nie jest uzasadnione dawanie prymatu interesowi żadnej ze stron, a interesy obu stron powinny być wyważone.
W rozpatrywanej sprawie żądania samorządu należy uznać za zasadne.
Decyzję Ministra Skarbu Państwa zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Prezydent Miasta Krakowa.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Prezydenta Miasta Krakowa uznając, że Prezydent Miasta Krakowa nie posiadał interesu prawnego, a tym samym przymiotu strony do wniesienia skargi w rozpoznawanej sprawie. Tylko przepisy prawa materialnego - w ocenie Sądu wojewódzkiego - stanowiąc podstawę interesu prawnego stwarzają legitymację procesową strony, natomiast Prezydent Miasta Krakowa nie wskazał takich przepisów, z których mógłby wywieść swój interes prawny w tym postępowaniu. W świetle art. 28 kpa skarżący nie posiadał interesu prawnego w toku postępowania administracyjnego i nie posiadał go również przed sądem administracyjnym do wniesienia skargi na decyzję, która go nie dotyczy, jak również nie dotyczy jego interesu prawnego i obowiązku.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniósł Prezydent Miasta Krakowa zarzucając wyrokowi Sądu I instancji naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię art. 50 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) poprzez przyjęcie braku interesu prawnego skarżącego we wniesieniu skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.